Maand: oktober 2006

Voorheen zat de belasting verwerkt in de inzetnormen. Zeven weken lang 1 uur klassikaal lesgeven + 2 tentamens, kwam overeen met 15 klokuren. Per blok van 10 weken stond je dan maximaal 27 lesuren gedurende 7 weken voor het bord. Dat was dan 2 dagen van 6 lesuren en 3 van 5 lesuren. Er was dan “genoeg” oplaad tijd in een dag, week en blok, zeker omdat er achter of in de blokken vaak een vakantie volgde. Dit is, in het Hbo, allemaal goeddeels verdwenen. Je staat zomaar 10 uren op een dag les te geven aan groepen van 50 a 60 mensen, vakanties verdwijnen als sneeuw voor de zon en er zijn allerlei nieuwe taken waarvan de inzetnorm meer een resultaat zijn van de ruimte die ervoor vrijgemaakt wordt in het budget dan dat er arbeidskundige studies onder zitten.. Spreiding van de belasting wordt zonder enige beperking uitgemiddeld. Deze periode werk je dan misschien 60 uur per week maar de volgende periode maar 30. Als hier sprake is van overmacht dan is er nog iets voor te zeggen maar ze plannen het gewoon in ofwel de 40 urigen werkweek is schijnbaar een randvoorwaarde waar je geen rekening mee hoeft of kunt houden. Vakantieregelingen zijn compleet zoek. Eerst het systeem opbouwen met vakantie als restpost i.p.v. de vakantieregeling als randvoorwaarde is de redenering.

De mening van de betrokkenen

De Algemene Onderwijsbond heeft jarenlang geheuld met de vijand, dat wil zeggen met het ministerie van Onderwijs en met de adviseurs daarvan. Het beleid van het bestuur van deze grootste onderwijsbond en van de redactie van het Onderwijsblad was meer een beleid van niets dan van actief en zelfstandig stelling nemen. Meegaand zijn en beleefd, hopen dat de autoriteiten niet boos worden, onze leden kunnen wel een stootje velen. En zo konden zowel de invasies van Deetman als die van Wallage en Netelenbos zonder noemenswaard verzet plaats vinden en ook mevr van der Hoeven werd niets in de weg gelegd.

Eigenlijk is Maikel nog een kind, als hij begint aan de technische beroepsopleiding voor niveau 2. Op grond van zijn VMBO diploma (LeerWegOndersteund) moet hij toegelaten worden, maar de intaketests wijzen erop dat hij zéér zwak is. Weinig basiskennis, ADHD en dyslexie.
Hij is erg klein van stuk (heeft zijn groeispurt nog niet gehad) en gedraagt zich kinderlijk. Hij is erg impulsief, kan nooit zijn mond houden en heeft moeite om op zijn plaats te blijven zitten. Altijd uit op een gebbetje. Hij blijft proberen om zich door middel van grappen ten koste van anderen (of de leraar) populair te maken in de klas. Dat lukte op zijn vorige school, maar hier reageren zijn klasgenoten met gêne.

De vraag welke opleiding een docent moet hebben gehad om voor een bepaalde vorm van onderwijs les te kunnen geven is in eerste instantie eenvoudig te beantwoorden met vast te stellen dat de kennis van de docent van de te behandelen onderwerpen superieur moet zijn aan de kennis van de leerlingen.

In het basisonderwijs zullen de docenten spelenderwijs om moeten kunnen gaan met vaardigheden als rekenen, taalgebruik, aardrijkskundige plaatsbepalingen, het op juiste wijze plaatsen van de belangrijkste feiten in de loop van de geschiedenis. In mijn lagere schooltijd (1934-1940) was dat het geval. Ook moest de docent oog hebben voor de moeilijkheden van leerlingen met een achterstand door hun afkomst. In de ‘volksschool’ in de textielarbeidersstad, die ik heb bezocht, was ook dit het geval.

Een wervende tekst van een student op de website van een pabo:

“Een paar weken geleden deden 6 kinderen samen een spel (bingo). Het ontstond spontaan en verliep geruime tijd heel leuk. We waren even overbodig! Dat was echt een moment waarop ik heel trots op ze was en het gevoel had: Hier doe ik het voor! ”

Je bent leraar om overbodig te wezen als kinderen samen een spelletje spelen

Lege briefjes

Alweer worden we opgeschrikt door een alarmerend bericht over de rekenvaardigheid van PABO -studenten. De situatie blijkt nog ernstiger te zijn dan al werd gevreesd: de vaardigheid van veel van deze “studenten” (iedereen die de basisschool verlaten heeft is ‘student’) is in veel gevallen lager dan het eindniveau van groep 8. Tijdens het bezorgde commentaar van de televisie voorlees -moeder werd een beeld getoond van zwoegende PABO -leerlingen op een rij achter de computer met moeilijke sommetjes.
De juffen (mannen zijn er nauwelijks meer te vinden in het basisonderwijs) zijn dus op rekengebied kennelijk dommer dan veel van hun leerlingen.

Wat de vereniging BON zich ten doel heeft gesteld zal slechts met heel veel doorzettingsvermogen en incasseringsvermogen bereikt kunnen worden. Daarbij dreigen er een reeks gevaren, die het hele initiatief om zeep zouden kunnen brengen.
In de eerste plaats dreigt er altijd het gevaar van verdeeldheid bij het bepalen hoe het bereiken van het doel het beste wordt gediend. Men moet zich realiseren dat BON tenslotte een soort revolutie in onderwijsland preekt, hoognodig volgens ons, maar dwaas en onverantwoord in de ogen van hen, die thans het onderwijs besturen. Zij zullen ook blijven aandringen op verbeteringen, maar dan wel in de lijn van eigen opvattingen. Tussen die opvattingen en de visie van BON ligt een heel veld van nuances, die bij ongeduld ten aanzien van door BON te bereiken veranderingen gemakkelijk kunnen leiden tot afsplitsingen, waarbij men sneller te bereiken resultaten gaat nastreven. BON zal attent moeten zijn op dit gevaar en zal bereid moeten zijn om neiging tot dissidentie van leden met wijsheid tegemoet te treden.

Vandaag in Trouw een bewerkte tekst. Hieronder de oorspronkelijke.

Onderwijs, elke dag anders. Nu tot 48% minder loon!

Draagvlak’, ‘eigenaarschap’ en andere managementkreten
Op Prinsjesdag presenteerde het ministerie van onderwijs de Nota Werken in het Onderwijs 2007. Het hierin gebezigde jargon typeert prima hoe ver de overheid en het management afstaan van de onderwijsrealiteit. Een aantal zaken is voor leraren niet nieuw:’ In de aanpak van verandering blijkt (…) dat wat de schoolleiding (…) zégt niet altijd overeenkomt met wat ze dóet.’ Deze vaststelling getuigt van een verfrissende eerlijkheid. Het beleid blijkt nog altijd ‘top-down’ te worden opgelegd, terwijl schoolleidingen beweren dat ze juist ‘draagvlak’ en ‘ eigenaarschap’ creëren. De overheid erkent hier dat de vrijheid die scholen in toenemende mate krijgen niet bij docenten terechtkomt. Integendeel, het management neemt met verve de macht over en trekt de teugels aan. De onvrede die bij docenten al jarenlang bestaat over het inhoudelijke gesol met hun werk wordt erkend. Laten we dat in het kader van “beter- laat -dan nooit” goede vaststellingen noemen. Er zal op korte termijn echter wel nadrukkelijk uit een ander vaatje getapt moeten worden.

(VOORBEREIDEND) MIDDELBAAR BEROEPSONDERWIJS

Zie ook:
Weblog Wet- en regelgeving, CAO’s, EU en OESO beleid, bij ‘Beroepsonderwijs in EU’.
www.beteronderwijsnederland.nl/?q=node/642

BELEID

MINISTERIE VAN ONDERWIJS, CULTUUR EN WETENSCHAPpen (OCW)

Voorbereidend Middelbaar Beroepsonderwijs (VMBO)

• VMBO

“In 1999 is het vmbo, het voorbereidend middelbaar beroepsonderwijs, in de plaats gekomen van het vbo en mavo. De aansluiting op het mbo (middelbaar beroepsonderwijs) en de havo is daarmee verbeterd.”
www.minocw.nl/vmbo of www.vmbo.nl en vmbo.kennisnet.nl en vmbo.kennisnet.nl/over_het_vmbo en www.slo.nl/sectoren/vo-vmbo en vmbo.startpagina.nl

* weblogs: beteronderwijsnederland.net/blog/24 *

INHOUD:

A. Wet- en regelgeving
B. Organisaties – personeelsbeleid en leraren
C. Beter Onderwijs Nederland – publicaties niveau leraren
D. Onderzoeken naar invloed leraren op niveau onderwijs
E. Beter Onderwijs Nederland – forum arbeidsrecht
F. Arbeidsrecht
G. Grondrechten
H. Diensten – internationaal
I. Europese Unie (EU)
J. Europese Grondwet
K. Verdrag van Maastricht
L. Uitbreiding EU-bevoegheden
M. Activiteiten Europese Unie: onderwijs en onderzoek
N. Europees manifest voor onderwijs en cultuur – kritisch
O. Europees Parlement (EP)
P. Europees platform
Q. Europese Commissie
R. Europa 2020 en de strategie van Lissabon
S. Het Bologna-proces
T. Europese kwaliteitsindicatoren voor het hoger onderwijs