Maand: oktober 2006

Het adres in mijn vorige bericht was niet helemaal juist.
Het moet zijn: www2.fmg.uva.nl/pow-alumni/alumni/documenten.html
U krijgt dan de inleiding van het stuk direct. Het gehele stuk kunt u opvragen bij de webmaster.

[ Toevoeging MAP: laten we niet allemaal het stuk daar opvragen. B Verkroost, kun jij het niet opvragen en dan hier posten? ]

In NVOX nr 8 van oktober, pagina 377, wordt Ad Verbrugge o.a. vergeleken met Bill Gates en Oprah Winfrey. Zie bijgaande file.

Op dit moment ontstaat er in de onderwijsdiscussie veel verwarring omdat er veel onderwijsaspecten door elkaar heen gaan lopen.
Om de discussie op onderdelen zuiverder te krijgen poneer ik hier 9 stellingen die ik in de loop van de komende weken alle 9 apart onder de aandacht wil brengen in mijn blog. Ik voel de noodzaak hiervan omdat er een ongenuanceerd zwart-wit denken aan het ontstaan is.
De stellingen:
Stelling 1:
met de eis van competent zijn is op zichzelf niets mis.
Stelling 2:
projectonderwijs staat los van competentiegericht leren.
Stelling3:
projectonderwijs staat los van de keuze tussen push- of pull onderwijs

Een interessante en kritische verhandeling over competentiegericht onderwijs is mijns inziens “Competentiegericht
onderwijs: een reflectie”van Ed Wendrich, Sara Blom, Arjan Dieleman en Wim Wardekker. Het stuk geeft de
historische en theoretische achtergronden van het competentiediscours en behandelt vervolgens de controverses en
problemen rond de praktische concretisering van competentiegericht onderwijs. Dit artikel is te vinden op
www.fmg.uva.nl/pow-alumni/alumni/documenten.html

Over het algemeen heeft men in Nederland een verkeerd of helemaal géén idee hoe de moedertaal van onze Antilliaanse rijksgenoten tot stand is gekomen. Zelfs onze betrouwbare dikke van Dale heeft tot een verwrongen beeldvorming rondom het Papiamentu bijgedragen.
Hoewel het Papiamentu door het overgrote deel van de bevolking van de ABC eilanden wordt gesproken is het Nederlands nog steeds de enige officiële taal op de eilanden. Het heeft tot in de late 20e eeuw geduurd voordat men op de scholen toestond dat de leerlingen zich met elkaar in hun moedertaal onderhielden en het duurde nog langer voordat men aarzelend begon om het Papiamentu tot taal van instructie op scholen toe te staan.

Op dit moment is er veel politieke activiteit omtrent de nieuwe betrekkingen met de Antillen. Men hoort hier in de kranten vrij weinig over. Dit is echter een onderwerp dat meer aandacht verdient, ook al omdat het erop begint te lijken dat Saba, St Eustatius en Bonaire een soort ‘Gemeentes’ van Nederland gaan worden.
Met Curaçao en St. Maarten zijn de onderhandelingen nog druk gaande.
Met het oog op de toekomst van de eilanden is het van belang ook na te denken over het onderwijs in die gebieden en ook over welke taal / talen er gehanteerd zou(den) moeten worden als taal / talen van instructie. De moedertaal van de bevolking is het Papiamentu en met dit feit zal rekening gehouden moeten worden. Ook de geografische plaats van de eilanden in het Caraïbisch gebied dwingt tot nadenken over de toekomst.

Toespraak bij afscheid van Prof. Dr. Ir. Klaas van der Werff

Klaas van der Werff, geachte aanwezigen,

Het is een wat wonderlijke ervaring hier voor U te staan, na de TU al meer dan dertien jaar geleden te hebben verlaten wegens het bereiken van de pensioenverplichtende leeftijd. Maar nu voor jou, Klaas, het ogenblik is aangebroken met zogenaamd emeritaat te gaan, stel ik het op prijs in de gelegenheid te zijn gesteld even stil te staan bij de tijd, toen we gezamenlijk bezig waren met de mechanica.

Jij koos destijds de technische mechanica als afstudeerrichting voor je werktuigkundige studie. Deze afstudeerrichting stond bekend als theoretisch en dus moeilijk voor aanstaande ingenieurs. Maar de technische mechanica in algemene zin vormt met de thermodynamica wel de basis voor de bepaling van de veiligheid en betrouwbaarheid van de constructies, die de hedendaagse mens omringen, van al dan niet torenhoge woningen en kantoren tot de vaartuigen, voertuigen en vliegtuigen, waarmee de globalisering van menselijke activiteit zich heeft voltrokken. En ook de apparaten en machines, waarmee we ons dagelijkse leven hebben verlost van zwaar werk voor de productie van allerlei dingen die in onze behoeften moeten voorzien, ook die apparaten hebben een essentiële mechanische component. Mechanisch en mechanica zijn onverbrekelijk met elkaar verbonden.

Wat zijn we toch eenzijdig bezig. Ik geef een voorbeeld van een collega, die vindt dat een HEAO-student de stelling van Piet Agoras moet kunnen afleiden, en gelijk krijg ik alle wiskundigen over me heen met sarcastische en andere kritieken. Tjonge wat kinderachtig. In ieder geval zijn al DIE mensen niet in staat om een voorbeeld uit de praktijk als een pars pro toto te zien, maar voelen ze zich gelijk aangesproken. ( waarschijlijk omdat ik gelijk heb, en de waarheid is af-en-toe heel hard!)

Ik zou wel meer voorbeelden kunnen bedenken: waarom moet een student HEAO zeven afschrijvingstechnieken kennen, terwijl er in de praktijk hooguit drie gebruikt worden. Waarom moet een econoom Y=C+I uitleggen, terwijl dat zo’n verregaande abstractie van de werkelijkheid is. Waarom moet een talendocent brieven met die arme kinderen gaan schrijven die elk normaal mens nooit uit zijn pen laat vloeien, waarom staan er in idioom-boeken voorbeeldzinnen die een student nimmer aanspreken.

Bij Economie en Duits zijn wij nu begonnen met video’s van actuele TV-uitzendingen. Een enquête wees uit dat 100% van de studenten dit super vindt. Maar er zit natuurlijk weer een collega bij (en in het land zal ik ook wel weer vele mensen tegen de schenen schoppen) die video’s maar nieuwerwetse fratsen vindt: laat ze maar Duitse woordjes leren en laat ze maar studeren op het Heckscher-Ohlin theorema (ja sorry hoor: ik kan toevallig nog meer dan ICT), daar leren ze tenminste wat van.
Wat leren ze dan? Hoe zometeen hun bedrijf werkt??? Kom nou, HBO is geen Universiteit, waar je lekker kunt theoretiseren en er nog voor betaald wordt ook. HBO is BEROEPSONDERWIJS, terwijl wij er vaak een “uitgeklede universiteit” van willen maken voor (zoals die bedoelde collega wiskunde eens zei) “onze academische bevrediging”. Hoe durft hij dat uit zijn mond te krijgen….

Ervaringen met de inrichting van Hoger Onderwijs

Na in 1951 in een zomercursus een indruk te hebben verworven van het onderwijs en onderzoek op het MIT in Boston ging ik in juli 1957 met een ‘first preference’ als emigrant naar Stanford. MIT en Stanford zijn beide particuliere universiteiten. Er was een groot verschil in inspanning, die de studenten zich daar willen getroosten in hun studie, vergeleken met de inspanning, die de gemiddelde Nederlandse student kan opbrengen, toen, en nu nog meer dan toen. Maar mijn ervaringen zijn wel beperkt tot die twee instellingen, die aan de poort streng selecteren, terwijl bij onvoldoende prestaties de student ook weer moet vertrekken.