blogs

Op de ontbijt-tv vanmorgen, Walter Dresscher, de voorzitter van de Aob, over de problemen in het onderwijs.

Dan denk je als positief ingesteld mens dat er wellicht al een slag gewonnen zou zijn. Na 5 minuten Dresscher weet je dat de slag om Arnhem in ieder geval nog moet komen. Nou ja, daar komen we ook wel weer overheen heb ik begrepen, maar op de vroege ochtend is het toch een hele teleurstelling.

Waarom let ik nu op uiterlijk? Dat doe ik anders nooit? Het is toch een hele nette man om te zien. Maar voor de eerste keer in mijn leven betrap ik me op het clichébeeld an de grauwe grijze slaapverwekkend sprekende docent. Ik begrijp pas nu waarom het nieuwe leren is uitgevonden

De kwaliteit daalt zegt het SCP.
Als het SCP het zegt dan krijgt het gewicht. Het is echter alleen een bevestiging van wat iedereen binnen het onderwijs al wist.
De vraag is echter of iedereen dit hetzelfde leest of uitlegt.
Wij zullen reageren door te stellen dat we dat al wisten en dat ingrijpen dus noodzakelijk is om de kwaliteit te handhaven. Wij willen maatregelen om de kwaliteit te handhaven binnen de school en door de school.
Het management zal eveneens zeggen dat ze dat al wisten en dat ze daarom o.a. met HNL zijn begonnen. Zij achten dat wat wij willen volstrekt onhaalbaar en achterhaald is. Daar zijn geen mensen(vergrijzing) en geen geld voor(Politiek).

Als ervaren websurfer, iets waar mijn leeftijd zich uitstekend voor leent, kwam ik op de site van het CDA uit. Waarom weet ik niet, christenpolitiek doet mij niets. Na wat dossiers te hebben bekeken kwam ik in het onderdeel onderwijs terecht. Hier stond het volgende: ‘Omdat de toekomst vandaag begint.
Onderwijs is voor het CDA een topprioriteit. We willen kinderen en jongeren de beste kans van slagen geven; goed onderwijs is daarbij belangrijk.’

Toch merkwaardig dat het laatst geplaatste bericht dan uit december vorig jaar stamt.
Maar nu even verder en het daadwerkelijke punt afkomstig uit het verkiezingsprogram van de Christen Democraten en breed uitgemeten in de pers: ‘Student moet masteropleiding volledig betalen’. Ik plaats hier nu het volledige bericht.

Dit is o.a. een reactie op “Willoos” van Simon
Voor we met zijn allen aan de Prozac schieten zou ik willen wijzen op het Fortuyneffect. De bestuurders van voor Fortuyn sloegen elke tegenstand neer met onderzoeksrapporten, procedures en bureaucratie. Denk eens terug aan al die rapporten die het onveilige gevoel, dat leefde bij veel mensen, keurig statistisch ontkende. De mens in de straat werd op deze manier monddood gemaakt. De mens in de straat beschikt niet over dat soort rapporten, of de tijd en vaak ook de capaciteit, om zelf rapporten te(laten) maken. Anders gezegd, er was een compromis over spelregels tot stand gekomen waarbij de winnaar van tevoren vast stond. Een voorbeeld van zo’n spelregel is dat je niet mag klagen als je geen oplossing weet. Dus wat zeur je nu, zeg dan hoe het moet. Dus de vakmens annex bestuurder vraagt aan de leek hoe het moet en als die leek het niet weet moet deze zwijgen. Daarmee is echter het gevoel van de klager niet weg en het probleem niet opgelost. Fortuyn had wel de capaciteit en de wil om de klacht van de leek naar een hoger niveau te brengen en het spel mee te spelen met de zittende bestuurders. Het effect hiervan is bij een ieder bekend.

Het artikel hieronder is op 4 januari 2006 gepubliceerd in de New York Times. Ik reproduceer het hier als respons op een vraag van Em70 …

Here’s an Idea: Put 65% of the Money Into Classrooms

By ALAN FINDER
Published: January 4, 2006

The idea’s appeal lies in its simplicity, proponents say. If school districts were required to make their administrative operations more efficient, they could free up money for use in the classroom.

The thought is at the root of an effort by a new advocacy group – First Class Education – to compel school districts to spend at least 65 percent of their operating budgets on classroom instruction.

Gisteren kreeg ik een e-mail van professor Henk Tijms, lid van het comité van aanbeveling van BON. Hij stuurde een kopie van een artikel uit het universiteitsblad Folia, het weekblad van de UvA. Het stuk geeft een indruk van de veranderingen die blijkbaar ook de universitaire wereld penetreren. Tijms: “en niet alleen aan de UvA“. Lees het artikel.

Hieronder staat een droombeeld van hoe een school gemanaged zou moeten worden.
*
Managers zijn hoofdzakelijk meewerkende teamleiders. Dit bij het OP en dit per studierichting. Daarnaast kan een OOP manager opereren. Samen zitten zij in een MT. Hieronder functioneren vakgroep- of sectievoorzitters.
De voorzitter van het MT treedt op naar buiten.
*
Een manager krijgt alleen nog een tijdelijke aanstelling.
*
Bij de benoeming en vooral de herbenoeming mag het personeel minimaal meestemmen
*
Managers kunnen maximaal 2 termijnen van 3 jaar blijven zitten. Daarna worden ze elders manager of gewoon weer docent.(OP)

Je bent schoolmeester of je bent het niet, en wie zonder zonde is werpe de eerste steen, maar na lang wikken en wegen besluit ik mijn mijmeringen openbaar te maken.
Waarom staan er zo veel d – t fouten in de posts op ons forum? Het gebeurd veel te veel, zal ik maar zeggen.

Ik weet niet of ik er frikkerig iets van moet zeggen of niet.

Voor mezelf: graag een mailtje bij taalfouten, ik zal ze dan direct verbeteren. Als anderen ook prijs stellen op peer assessment op spellinggebied, dan ben ik gaarne bereid om hierin een rol te spelen.

Column Fontys online, Dinsdag 19 september 2006
Rogier Vermeulen, student Werktuigbouwkunde

Fontys is een hbo-instelling. Veel studenten hebben echter een ander soort ‘hbo-instelling’. Het is een vorm van de houding die soms als Nederlandse karaktereigenschap wordt getypeerd. Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg. Maar de houding van een grote groep hbo-studenten gaat verder. Het devies van deze studenten luidt: oogkleppen op en doen wat gevraagd wordt, liefst zonder zelf vragen te stellen. Vooral niet boven het maaiveld uit komen…Deze hbo-instelling heeft een aantal negatieve ontwikkelingen tot gevolg. Zo verstomt de communicatie tussen studenten en onderwijzend personeel. De interactie tussen student en docent is tijdens sommige colleges ver te zoeken. Bij tentamens en projecten wordt genoegen genomen met lage voldoendes. Excelleren wordt niet gezien als iets om trots op te zijn. Naar studenten die een formeel of informeel praatje met docenten houden, wordt met een schuin oog gekeken. Zelfs docenten tippen over interessante ontwikkelingen of websites wordt bestempeld als hielen likken.

Graag zou ik reacties krijgen van anderen. Alle reacties zijn welkom, maar vooral mensen met ervaring in VMBO en MBO nodig ik uit mee te discussieren. Centrale vraag is: Zijn de uitgangspunten van de BON (zie rechtsboven de startpagina van deze website) onverkort toe te passen op het beroepsonderwijs?
Zelf denk ik dat er voor de leerlingen in het (V)MBO aanvullingen nodig zijn. Ik denk bijvoorbeeld aan:
– meer faciliteiten (uren) om in te gaan op leerbelemmerende sociale omstandigheden, contacten met hulpverleners, politie en justitite
– kleine teams formeren om elke klas goed te kunnen leren kennen (vakkennis dus iets minder belangrijk). Maximaal 3-4 leraren per klas