Maand: december 2011

6 december 2011
Voor degenen die nog geïnteresseerd zijn in de buurlanden en het diep betreuren dat we het moeten doen met het meeste platvloerse mercantiele Engels (en er bovendien nog trots op zijn) volgt hier een Franse leesoefening. Het is een prachtige, en begrijpelijke, litteraire pastiche geïnspireerd op Racine (1639-1699) met XVIIe eeuwse retorische gedragenheid, rijm, golvend rhythme van alexandrijnen en Gallische élégance… Het zou een mooi onderwerp zijn voor de eindexaminandi met alles wat er aan te pas komt aan geschiedenis, de Klassieken, uitdrukkingsvaardigheid, de resonantie en het mooie wat Europa nog te bieden heeft.

Komt er ooit een klaagzang à la Vondel over de manier waarop Balkenende/Wellink/Bos/Teulings/Bovenberg/Kroes van ons bankwezen een mierenhoop hebben gemaakt? Hier alvast een aanzet: ….Poezelige Balkenende, gesontjes en vetjens…Wellinx cherubijntje van albast, het Bovenbergse duveltje van omhoog … doorsnuffelt deze prullen enz… Het zou een Kerstprijsvraag van BON kunnen zijn, maar dan wel milder en meer doordacht…

La scène se passe dans les jardins du Château Bellevue, à Berlin. Angela von Mecklemburg et Nicolas de Neuilly se sont discrètement éclipsés de la réception offerte par le roi de Prusse. On entend, au loin, les accents du quatuor de Joseph Haydn.

Nicolas :
Madame, l’heure est grave : alors que Berlin danse
Athènes est en émoi et Lisbonne est en transes.
Voyez la verte Erin, voyez l’Estrémadoure
Entendez les Romains : ils appellent au secours !
Ils scrutent l’horizon, et implorent les Dieux.
Tous les coffres sont vides, et les peuples anxieux
Attendent de vous, madame, le geste généreux !
De leur accablement ils m’ont fait l’interprète :
Leur destin est scellé, à moins qu’on ne leur prête
Cet argent des Allemands sur lesquels vous régnez.
Cette cause est bien rude, mais laissez moi plaider…

Angela :
Taisez-vous Nicolas ! Je crois qu’il y a méprise
Folle étais-je de croire à une douce surprise
En vous suivant ici seule et sans équipage
Je m’attendais, c’est sûr, à bien d’autres hommages !

Soms vraag ik me af. Is het werkelijk zo erg, zie ik spoken en trek ik dat soort verhalen aan?

Een opmerkelijk bericht op nu.nl: 16-jarige scholier mag voor de klas staan . De school kan geen geschikte leraar wiskunde vinden en dus mag deze leerling van de inspectie een uur per week lesgeven. Het commentaar van de school:

Volgens een woordvoerder van de gereformeerde scholengemeenschap is de vacature moeilijk op te vullen omdat de school op zoek is naar een docent met een godsdienstige overtuiging die strookt met die van de school.

De juiste godsdienstige overtuiging gaat dus (ook volgens de inspectie) boven de juiste bevoegdheid.

Bovenstaand bericht op de onderwijs-blog van Joanne Jacobs (VS).

Om ieders dag goed te beginnen: vandaag in de Volkskrant op een opvallende plek een ingezonden brief over rekenonderwijs. “Ouders help uw kinderen door met ze te oefenen met sommetjes. Gebruik gewoon de ouderwetse standaardmethode en uw kind zal beter en met meer zelfvertrouwen rekenen.”

De brief is geschreven door Gerard Verhoef, bestuurslid van de (aan BON gelieerde) Stichting Goed Rekenonderwijs.

Bravo Gerard, bravo Stichting Goed Rekenonderwijs.

Nu het kennelijk opportuun is om met Slagter afspraken te maken,
beteronderwijsnederland.net/node/8122, is dit wel interessant. Sjoerd, lees je mee?

Pakjesavond: lees ook Marc Chavannes in de NRC van zaterdag 3 december.
———————————————————————————————————–

Sleutelkinderen

Het is me wat. Dat mensen kort van memorie zijn, dat wist ik al, maar dat het erg begint te lijken op Alzheimer in zijn eindstadium daar kan ik met mijn pet niet bij. Nog geen maand geleden viel heel onderwijsgevend Nederland samen met de tweede kamer over de politie die een docent een paar uur liet brommen, ter eigen bescherming omdat een boze stiefvader hem wat wou aandoen, en nu valt heel onderwijzend Nederland over een minister en een tweede kamerlid die het gedrag van zowel de stiefvader als zijn zoontje aan de kaak stellen en zeggen dat er wat kan veranderen wat betreft de ‘schoolbeleving’ van de ouders en wat betreft het respect naar de docent. Wie zei ook alweer ‘het kan verkeren’?

Ria Bronneman, medewerker van het Sociaal en Cultureel Planbureau, heeft een proefschrift geschreven met de titel: ‘Overheid en onderwijsbestel’ en ondertitel ‘Beleidsvorming rond het Nederlandse onderwijsstel (1990-2010)’.

Mopperkonten zullen verheugd zijn dat de exacte studies weer in de mode raken. Onze jongeren hebben kennelijk een fijne neus voor de toekomst. Lees ook de commentaren.

“De universitaire opleiding wiskunde krijgt van de Keuzegids een totaalscore van 75
Ook andere technische opleidingen als natuurkunde en scheikunde eindigen relatief hoog, met een score van respectievelijk 71 en 67.”

Het was me al eerder opgevallen dat Karl Dittrich van van de NVAO (Nederlands Vlaamse Accreditatie Organisatie) de laatste jaren steeds verstandige opmerkingen maakt over de kwaliteit van het hoger onderwijs. Ook nu bij een speech voor het Nationaal Hoger Onderwijs Congres pleit hij voor de autonomie van de hoog opgeleide docent en maakt hij bezwaar tegen de overvloed aan handboeken en protocollen.