Berichten door redactie

Wanneer een goed docent wil overstappen naar een bureau zoals Teach-In dat in een noodsituatie scholen aan een interimdocent heeft hij te maken met persoonlijke pro’s en contra’s.

De persoonlijke pro’s zijn:
1. Volledige vrijheid in de didaktische aanpak; alleen het resultaat geldt.
2. Geen bijbehorende taken; je hoeft er aleen maar voor te zorgen dat de reddingsactie slaagt.
3. Je gaat een veel hoger salaris verdienen.
4. Je kunt eisen stellen m.b.t. faciliteiten zoals lokaalgebruik en lesrooster

Mogelijke persoonlijke contra’s zijn:

Groeien aan onderwijs.
Het verschil
tussen de functionele en substantiële rationaliteit

door Bill W.J.M. Banning

Lezing d.d. vrijdagmiddag 15 februari 2008

Op het Minisymposium ter gelegenheid van de boekpresentatie van: “Onderwijsdier in hart en nieren. Een persoonlijke visie op groei, professionaliteit en pedagogisch vermogen”

1 scheiding der machten
1a De overheid: WAT
Een maatschappelijke stage onder verantwoordelijkheid van “het Onderwijs” valt onder HOE. grensoverschrijding
Opvoeding m.b.t. seksueel gedrag is WAT maar valt onder de verantwoordelijkheid van de ouders. grensoverschrijding
1b De scholen: HOE
Hoe komt binnen de scholen HOE tot stand?
1b1Machtsdeling tussen de RADEN, de SCHOOLBESTUREN, de SCHOOLLEIDING, de DOCENTEN als GROEP binnen een school, INDIVIDUELE DOCENTEN en de VAKBONDEN
1b2 expliciet onderdeel: De vrijheid van de docent binnen een klas; vak terug geven
2 De Controle:

Het is voor mij nog steeds verbazingwekkend dat de minister van Onderwijs accepteert dat schoolbesturen die bestonden toen de politiek de macht en de verantwoordelijkheid aan”het veld” afstond een feitelijk monopolie gekregen hebben dat ze ook konden doorgeven aan hun opvolgers.

Het Deijsselbloemrapport tilt zwaar aan het onrecht dat onverantwoordelijke onderwijspolitici de zwakke leerlingen hebben aangedaan. Maar met het opleggen van middelmatigheid en uniformiteit, zoals dat o.a. bij de invoering van de basisvorming gebeurde werden ook de belangen van de goede leerlingen geschaad. Een deelneemster aan de discussie op de BON-site vertelde dat zij het terugkijkend betreurde dat in de laagste twee klassen van een school voor o.a. HAVO en VWO alle verplichte vakken op HAVO-niveau werden gegeven.

bron: Het Onderwijsblad 2008 nr. 3
BEGIN De verschillen tussen kinderen uit hogere en lagers sociale milieus zijn groter in landen waar leerlingen op jongere leeftijd worden voorgesorteerd naar schooltype. In Nederland gebeurt dat. Daarom pleiten onderzoekers van de Universiteit van Amsterdam (UvA) voor het in ere herstellen van de brede brugklas. Ook moet de doorstroom van VMBO naar HAVO bevorderd worden.

In commetaar-2 van de NRC van 120108 analyseren de betreffende redacteuren dat de publieke aanbesteding van de boeken en de verplichting om 2040 uren les te geven,tegen de door de politiek uitgedragen wens om de invloed van de leraren op het onderwijs te vergroten, de greep van de schooldirecties op de leraren juist vergroot. Zij vinden dat het geld voor de boeken beter uitgegeven kan worden om het systeem van controles door de inspectie te revitaliseren en dat de scholen niet zelf het aantal lesuren per jaar zouden moeten kunnen vaststellen. Ik vind dat een foute conclusie.

De controverse tussen Rietdijk en Heertje enerzijds en het bestuur van BON anderzijds kan waarschijnlijk opgeheven worden door een leerling pas het VWO-diploma uit te reiken als hij zowel voor het schoolexamen als voor het Centraal Schriftelijke deel van het eindexamen geslaagd is. Voor gewogen inloting bij een numerus clausus vak gelden dan de cijfers van het CSE. Men kan overwegen toe te staan dat bij zeer goede resultaten van het CSE onvoldoendes uit het schoolexamen door de CSE-resultaten gecompenseerd kunnen worden.

De Nederlanders zijn er afgelopen week in de media gewezen op de ouderwetse degelijkheid van het Vlaamse onderwijs.. Uit het artikel “Masochistische septemberverklaringen over sociale discriminatie & pleidooien voor terugkeer naar jaren vijftig en voor grootschaligheid” van Raf Feys en Pieter Van Biervliet in de (Vlaamse) Onderwijskrant 135 (oktober-november-december 2005) blijkt dat ook het Vlaamse onderwijs met verniewlingen wordt bedreigd.

In het HBO zou de invoering van een centraal schriftelijke propaedeuse na het eerste studiejaar voor verwante studierichtingen een stap in de richting van goed BON-onderwijs kunnen zijn. Studenten die daarvoor slagen hebben dan laten zien dat zij voor die studie geschikt zijn en genoeg zelfdiscipline hebben om de betreffende studie op voldoende niveau te voltooien. De onderwijsoligarchen willen dat natuurlijk niet maar BON zou hen in een ongemakkelijke positie kunnen brengen door zelf propaedeutische examens voor een aantal vakgebieden in elkaar te zetten.