Zwartedoosscholen/time-out

Op deze website heb ik mij bewust gepositioneerd als gefrustreerd ouder. Dat ik daar het accent op wilde leggen kwam ook omdat BON een vereniging voor Beter Onderwijs in Nederland wilde zijn maar vaak fungeerde als discussieforum voor verontruste, verontwaardigde en onderdrukte of zich machtloos voelende docenten.
Ik ben me er geleidelijk aan bewust van geworden dat de route naar beter onderwijs voor ouders en leraren niet altijd dezelfde kant opgaat. Voor de typische BON-leraar is bekwaamheid in het te onderwijzen leervak en autonomie een vertrekpunt voor een lange weg naar goed onderwijs en voor mij als ouder slechts een onmisbaar kenmerk in het routelandschap.
BON heeft opvattingen over hoe goed onderwijs er uit zou moeten zien die ik volkomen deel. In haar belijdenis staat echter geen routebeschrijving. Naar mijn mening zullen ouders en het bedrijfsleven ervan overtuigd moeten worden dat een ingrijpende restauratie van het onderwijs noodzakelijk is. En dan moet nog de publieke opinie rijp gemaakt worden zodat de politici die om te scoren of vanwege vriendjespolitiek het onderwijs vernield hebben en hooggeplaatsten in gemonopoliseerde onderwijs- en scholen-organiaties die rijk en machtig geworden zijn gedwongen kunnen worden om hun hervormingen ongedaan te maken.
De nieuwe trend naar evidence based education reforms lijkt een stap in de goede richting maar kan beter gezien worden als een poging om voorlopig alles maar te laten zoals het nu is. Op de resultaten van zulke onderzoeken moeten wij, die al een helder idee over goed onderwijs hebben, niet wachten. De maatschappij ervan overtuigen dat wij gelijk hebben duurt lang en onze tegenstanders willen niet overtuigd worden. Het lijkt mij gemakkelijker niet te knokken voor ons gelijk maar voor het recht van kinderen en ouders op onderwijs in onze geest. Daarbij moeten wij wat het HOE betreft om carte blanche vragen en bepaalt en controleert de overheid of een voorgeschreven eindresultaat wordt bereikt. Het HOE moet plaats vinden in zwartedoosscholen. De overheid “ziet niet” wat er in die scholen gebeurt en aan wie zij toebehoren maar subsidieert de school zo lang zij over het resultaat tevreden is. Het Ministerie van Onderwijs kan klein blijven en in de scholen vindt het mysterie plaats.
Jammer genoeg zal vaak niet mogelijk zijn om van de zwartedoosscholen en de conventionele scholen dezelfde resultaten te vragen. De conventionele scholen weten zich met hun competentiegericht leren en hun dossierdiploma’s listig aan een objectieve beoordeling te onttrekken. Voor zwartedoosscholen is objectieve externe beoordeling een wezenskenmerk. Een overheid die gesubsidieerde zwartedoosscholen toestaat kan aan hen slechts eisen stellen op het gebied van kennis en meetbare vaardigheden en niet op zo iets ongrijpbaars als “kunnen samenwerken”.
Het voortbestaan van een zwartedoosschool hangt af van zijn resultaten. Voor mij is het evident dat een school alleen maar goede resultaten kan halen met goede leraren met en goede opleiding in hun leervak en een grote handelingsbevoegdheid. De overheid heeft er geen weet van of de docenten wel of niet goed of bevoegd zijn. Maar de eisen bij de centrale examens zullen de scholen dwingen om op hun beurt hoge eisen aan de docenten te stellen en veel van hun subsidie te gebruiken om die docenten financieel te honoreren.
Het gebrek aan resultaat en familiale verplichtingen brengen mij ertoe mijn bijdragen aan dit forum sterk te reduceren. Lang voor BON bestond heb ik in Venlo gestreden voor beter VWO-onderwijs. Ik zal wel het forum blijven volgen en blijven zoeken naar kansen voor zwartedoosscholen.
Seger Weehuizen