Berichten door redactie

“Hogescholen willen liever geen langstudeerders” is de subtitel van een artikel waarin TROUW het vandaag heeft over de maatregelen die instituten voor hoger onderwijs willen nemen. Al lezende merkt men dat de schrijvers in één moeite door daarin de universiteiten willen meenemen. En verder wordt er geen verschil gemaakt tussen α-,β-, en γ-studenten gemaakt. “Studenten die een vak 2 keer moeten volgen hebben ten slotte ook 2 keer een docent nodig” Ja, wat bedoelen de auteurs eigenlijk met “moeten”? In de tijd dat ik op de TUE studeerde had je in de eerste jaren hoorcolleges, instructies om sommetjes te oefenen en praktika. Alleen praktika en het met succes afleggen van tentamina waren verplichte onderdelen van de opleiding als je een diploma wilde halen.

Twintig jaar geleden mochten mavo-leerlingen onbelemmerd doorstromen naar de havo. Dat recht is overgegaan op de vmbo-t-opleiding en bij de wet geregeld. Het centraal schriftelijk eindexamen borgt niet in werkelijkheid dat gediplomeerde VMBO-t-ers, zoals vroeger gediplomeerde mavo-leerlingen, geschikt zijn om naar 4-HAVO op te stromen. Het vervolgonderwijs, in dit geval de bovenbouw HAVO, moet er dan maar voor zorgen dat de opstroming toch een succes wordt. DE HAVO ZOU daarom ZIJN BESTE LERAREN VOOR DE 4-DE KLAS MOETEN INZETTEN schrijft van Haperen. Ook al omdat de omweg via het MBO naar het HBO voor nog rampzaliger is. Maar het is natuurlijk unfair t.o.v. regulier de HAVO-bovenbouw instromende leerlingen om de beste leraren in te zetten voor onvoldoende toegeruste zij-instromers.

De hoogleraar van Amerikaanse oorsprong aan de UVA James Kennedy schreef vandaag in TROUW het artikel “Student, eis waar voor je geld”. Tegenwoordig moet je als student voor universitair onderwijs zo veel geld betalen dat dat alleszins redelijk is. Eén van zijn adviezen aan studenten is: – laat je niet in de luren leggen. Je bezoekt een universiteit om later een goede en goedbetaalde baan te krijgen en vanwege dat laatste meent de overheid dat ze jou een fiks collegegeld kunnen laten betalen. Eis toch maar dat de universiteit waar voor je geld biedt en dat je je studietijd efficiënt gebruiken kunt zodat je gedurende je verblijf op de universiteit veel opsteekt-. Kennedy kijkt naar de Amerikaanse universiteiten.

In zijn bijdrage “Bij een school telt vooral het resultaat” met subtitel “Actiegroep moet zich niet verschuilen achter mindere intelligentie van leerlingen” in de NRC van 2 februari j.l. levert Leo Prick kritiek op de Groningse actiegroep ‘Red het basisonderwijs’ die niet wil dat de onderwijsinspectie de scholen in de 3 noordelijke provincieën zo hard afrekent op de leerresultaten. Deze actiegroep heeft de onderwijsinspectie de oorlog verklaard. Initiatiefnemer is Herman Godlieb, directeur van drie basisscholen in het Groningse Pekela. De actiegroep vindt dat te weinig rekening wordt gehouden met de achtergrond van de leerlingen waar generaties lang mensen met potentie zijn weggetrokken naar de Randstad.

In de NRC van vandaag staat vandaag onder de titel “Gij zult niet communiceren met de kamerleden” een bespreking door Derk Stokmans van het proefschrift “Hoe vertellen we het de kamer?” van Guido Enthoven. Informatie aan de kamer geven is een strategische handelswijze met geintjes zoals veel informatie op het laatste moment, aandikken van voordelen en wegslanken van de risico’s. even als het verstoppen van informatie in een dik rapport. In het ambtelijk voortraject zijn voor de regering ongewenste alternatieven zorgvuldig weggeredeneerd. Ambtenaren mogen sedert de “Oekaze Kok” niet meer vrijelijk met kamerleden converseren of hen informatie geven.

Volgens de hoogleraar Jaap Scheerens van de Universiteit van Twente wel, aldus Trouw vandaag. Zo’n verhaal is een tegenslag voor BON. Er verschijnen telkens weer onderzoeken die zouden aantonen dat het Nederlands onderwijs naar internationale normen zo goed is. Telkens opnieuw schieten wakkere BONners gaten in dat onderzoek maar een definitieve eindoverwinning wordt ons bij elke nieuwe aanval ontnomen. Nu moeten we opnieuw aantonen dat WIJ gelijk hebben en dat gaat ten koste van onze inspanningen om veranderingen tot stand te brengen. Gelukkig heeft BON voldoende oudere leden om te kunnen bevestigen dat naar BONse normen de kwaliteit van het onderwijs sedert de invoering van de Mammouthwet in vergelijking met VROEGER als maar slechter geworden is.

Wanneer wij de onderwijscomponent van de Nederlandse politiek over de afgelopen 30 jaar beschouwen moeten wij wel tot de conclusie komen dat bijna alle veranderingen die in die periode doorgevoerd zijn tot verslechtering van het onderwijs geleid hebben. Hoewel de politici beterschap beloofd heeft de regering onlangs besloten om in het hoger onderwijs een outputfinanciering aan te scherpen die nog sterker dan voorheen aanmoedigt om kwalitatieve verder te verlagen om beter aan kwantitatieve eisen te kunnen voldoen. Om razend te worden.

Het is onduidelijk waarom in een maatschappij als de Nederlandse samenleving die pretendeert een kenniseconomie in stand te willen houden de kennismakers (bèta’s en leraren) van eigen bodem zo weinig op geen enkele wijze tegemoet komt. Veel ß-studenten volgen een moeilijke studie, kunnen dus moeilijk bijverdienen en zullen straks net als andere studenten flink beboet worden als ze meer dan één jaar langer over hun studie doen. Daaraan voorafgaand moesten zij reeds veel collegegeld betalen. Maar ook als ze eenmaal afgestudeerd zijn verdienen ze minder dan economen, bedrijfskundigen, belastingrechtkundigen, tandartsen en medische specialisten. De economische wetten van vraag en aanbod lijken niet voor hen op te gaan.

Gisterenavond heb ik een TV-fragment gezien waarin Witteman met onze minister voor vluchtelingenzaken discussieerde over het uitzetten van een Afghaanse gymnasiumleerlinge uit Friesland. Kort daarvoor was er in Zeeland een soortgelijk geval. De minister hamerde erop dat hij slechts de regels hanteerde die wij met zijn allen via het parlement hadden afgesproken. Witteman wees er op hoe weinig toekomst er in Afghanistan voor meisjes is. De minister zei dat er zo wel duizenden buitenlandse meisjes zijn die in Nederland willen blijven. Wat mij opviel is dat een ander criterium dat wij afgesproken hebben niet in de discussie opdook. We hebben afgesproken dat we bij het toelaten van vreemdelingen net als Amerika en Canada er meer op gaan letten of die vreemdelingen

of: Geef de keizer weer kleren
XXX Een oproep aan gymnasiumleraren om zich om te scholen tot kleermaker XXX
In duidelijk Nederlands gezegd “Het Gymnasium staat in zijn hemd”. Met Anderson zouden we ook kunnen zeggen “Gymnasiasten dragen de kleren van de keizer uit zijn sprookje. Als straks de proefvertalingen voor Latijn en Grieks wegvallen zijn ze zo naakt als de pasgeboren Niño.