Geen afbeelding

binnengekomen bericht!

1 oktober 2006 ralph hanzen 10

Gisteren ontving ik in mijn e-mail een bericht van een docent. Hij wilde zelf niet posten, ook niet onder pseudoniem. Hieronder plaats ik onverkort zijn tekst.

Groeten,
Ralph


“Titel: Geschokt.

Waar je al iets over intimidatie in het onderwijs kunt horen. Bij de huisarts in de wachtkamer gezeten raakte ik in gesprek met iemand naast mij over het onderwijs. Het gesprek ging al snel over intimidatie en ik vroeg of dat bij hem op het instituut waar hij werkte ook speelde. Ik was geschokt door het volgende antwoord:
“Wij zijn al veel verder dan dat. Bij ons werkt de directie met twee soorten personeelsdossiers een officieel en een tweede. Dit tweede is geheim en alleen in het bezit van de directeur. Zonder vooraankondiging mag je dan ineens bij de directeur komen die dan allerlei bedreigingen gaat uiten op basis van dit geheime dossier.

Geen afbeelding

het grote Varias Vias Onderwijsdebat

9 september 2006 ralph hanzen 1

Afgelopen woensdag, 06 september, vond het grote Varias Vias onderwijsdebat plaats in Zwolle. Varias Vias is een onafhankelijke studentenvereniging van studenten van de lerarenopleiding geschiedenis. Veel van de leden studeren aan de Hogeschool Windesheim.

De lijst van deelnemende partijen:

  • Dr. Eddy van Hijum (lid Tweede Kamer, CDA)
  • Peter Wester (voorzitter bestuur Vereniging Nederlandse docenten geschiedenis, VGN)
  • Drs. Arie Wilschut (historicus, auteur Geschiedenisdidactiek, lid commissie De Rooy)
Geen afbeelding

Structuur is nodig, geen videogames!

22 augustus 2006 ralph hanzen 4

[img_assist|fid=23|thumb=0|alt=NRC-Next|width=200|height=79]Op 22 augustus is er in NRC-Next op de opiniepagina een artikel geplaatst als reactie op een stuk van enkele dagen daarvoor: gamen zou leerzamer zijn voor leerlingen, dan een goede leraar voor de klas. Lees het artikel.

Geen afbeelding

Freudenthal Instituut en wiskunde: contradictio in terminis?

19 mei 2006 ralph hanzen 4

Via een oud-collega ontving ik deze link. Het is een enquete over het vak wiskunde binnen taalgericht onderwijs. Dit is wellicht voor buitenstaanders aardig om eens naar te kijken. Dit is wat een (helaas) richtinggevend Freudenthal Instituut op het gebied van het wiskundeonderwijs aan het onderzoeken is. Om nog maar te zwijgen wat er al van deze onderwijskundigen in de lesboeken verschenen is: context, context, context. Gezien de resultaten wordt het tijd voor een heroverweging van deze aanpak.

Geen afbeelding

ontslag

18 april 2006 ralph hanzen 3

Ik neem per 01 mei 2006 ontslag als leraar wiskunde van een havo/vwo-school. Nog anderhalve week dus maar. Onderstaande verklaring heb ik aan mijn collega’s gegeven. Ik heb vele begripvolle reacties gehad en daarnaast ook (te) vaak de opmerking gehoord: “als ik nog jong was, was ik ook weg.”

Pijnlijk detail: de schoolleiding heeft de mededeling voor plaatsing in het personeelsblad geweigerd. Ik heb toen voor het kopieerapparaat gekozen.

+++

Beste collega’s,

Zoals de meesten van u wellicht gehoord hebben, heb ik eind januari ontslag genomen. Om te voorkomen dat er onduidelijkheden blijven bestaan omtrent de redenen hiervoor heb ik er voor gekozen kort een en ander uiteen te zetten in het personeelsblad. Sinds begin dit schooljaar is dat medium het, in opzet, multidirectionele communicatiemiddel binnen school.

Geen afbeelding

Omertà: het dodelijke zwijgen

4 april 2006 ralph hanzen 1

In 2001 schreef Rein Nobel (econometrist aan de VU) een artikel over hoe oneigenlijke belangen en marketing essentiele processen in onze maatschappij verstoren en beïnvloeden. De laatste paragraaf van dat artikel is (helaas) momenteel nog meer van toepassing. Sterker: het beschrijft zonder overdrijving de manier van werken van onderwijsinstellingen in 2006.

“Het begint er steeds meer op te lijken dat (…) bij ons een groot zwijgen heerst als het gaat om de enorme politieke problemen die nu reeds, maar zeker de komende decennia, op ons af zullen komen: vergrijzing, gezondheidszorg, criminaliteit, integratie allochtonen, en de toekomst van ons onderwijs. Over al deze problemen ligt nu de deken van politieke correctheid die de discussie verstikt in een jargon dat regelrecht afkomstig is uit het brein van welzijnswerkers en hun trawanten. Iemand die het jargon doorbreekt is gevaarlijk voor de status quo, en wordt afgeschilderd als een extremist, die je niet al te serieus moet nemen. Soms krijgt hij in de beslotenheid van de koffiekamer nog wel eens de lachers op zijn hand, maar daarbuiten wordt zijn stem niet gehoord. Het belang van het handhaven van de status quo is te groot om met open vizier een discussie met elkaar aan te gaan. We weten niet hoe lang we dit nog kunnen volhouden. In ieder geval zwijgen we, tot de wal het schip keert. Ook in Nederland heerst de geest van de omertà.”