Berichten door cornelis verhage

Deetman niet onkreukbaar?

Het bericht dat oud-minister Deetman sinds 2008 wettelijke regels overtreedt voor nevenuitkomsten uit publieke functies zal hier en daar als een schok ervaren worden. Hij ontving ten minste 75.000 euro aan inkomsten uit met name voorzitterschappen van overheidscommissies. Dat iemand die altijd overkwam als recht door zee, streng maar rechtvaardig, misschien niet briljant maar braaf en eerlijk, dit gebeurt – het zal toch niet opzettelijk zijn – dat is wel erg teleurstellend, maar is het ook verbazingwekkend ?
Terug naar zijn ministerschap. Deetman heeft altijd gezegd dat de bezuinigingen die hij doorvoerde aan het begin van de jaren tachtig, ook het rampzalige HOS-akkoord van 1985, onontkoombaar waren en in ’s lands belang.

De ton die viel in duigen

Het woord ‘hoogopgeleiden’ vind ik langzamerhand knap irritant worden. Zoals het gebruikt wordt in advertenties van relatiebureaus en door schrijvers en schrijfsters van artikelen en ingezonden stukken – ‘wij hoogopgeleide vrouwen’- geeft het blijk van arrogantie en zelfingenomenheid. En op grond waarvan dan? Is men door het volgen van een h.bo. of universitaire opleiding ineens zo bijzonder? Is hoogopgeleid hetzelfde als breed ontwikkeld, erudiet of geleerd? We weten ondertussen dat dergelijke pretenties dikwijls volkomen misplaatst zijn: ‘the bubble has burst’!

Gebrek aan kennis van het verleden

Waarom was het artikel van Bastiaan Bommeljé in NRC Handelsblad van 7 mei j.l. zo’n geslaagde analyse van de geleidelijke afbraak van het hoger beroepsonderwijs in de laatste decennia? Omdat Bommeljé niet alleen afgaat op indrukken en meningen maar ook over feitenkennis beschikt. Hij houdt ongetwijfeld een privé-archief bij waardoor hij zijn mening kan staven met cijfermateriaal, met rapporten en citaten.
Dat is om meer dan één reden van groot belang: zijn betoog wint aan overtuigingskracht, hij toont aan hoe weinig ruggegraat de ‘onderwijsspecialisten’ hebben en hij voorkomt dat de verantwoordelijken zich kunnen witwassen door het verleden anders voor te stellen dan het geweest is.

Lamlendige leraren.

In de buidel tasten

De vwo-resultaten van het Bonaventura College in Leiden behoorden volgens een artikel in het Leidsch Dagblad van 18 maart twee jaar geleden nog bij de slechtste tien procent van het land, zodat de inspectie de school ‘onder toezicht’ plaatste. Maar een jaar later was het beeld omgekeerd en behoorde de school bij de beste tien procent. De school dankt de vooruitgang denkt men, aan een nieuwe aanpak: de leerlingen krijgen intensieve bijles en examentrainingen. Om betere resultaten te behalen maakte men gebruik van een extern instituut voor bijspijkercursussen, studenten werden ingeschakeld, men liet de leerlingen extra oefenen in het maken van multiple choice toetsen enz.

De kloof

In een artikel in NRC Handelsblad van 8 maart 2011 worden vier leraren aan het woord gelaten over het fenomeen prestatiebeloning. Het resultaat is, voor buitenstaanders, verrassend.

Lentebode

Het bericht dat de minister besloten heeft om de proefvertaling te handhaven bij de eindexamens voor Latijn en Grieks kwam als een zwaluw na een lange winter. Immers, de discussie die het laatste jaar over dit onderwerp gevoerd is, ging niet alleen over de proefvertaling als toetsmiddel. Het ging in feite ook over de vraag of wij in Nederland verder gaan met aanpassingen ten gunste van de middelmaat en gericht op kwantitatieve vooruitgang, of dat wij soms ook bereid zijn eisen te stellen ten gunste van de beste en meest gemotiveerde leerlingen.

Voorselectie

Dezer dagen werd mijn oog getroffen door een aankondiging van de Belangengroep Gymnasiale Vorming van de AOb. Men gaat op 2 april a.s. een conferentie organiseren over de toekomst voor Latijn en Grieks. Die ‘conferentie’ zal duren van 11.00 tot 16.00 uur. De kosten bedragen, let op, 90 euro voor leden van de AOb en 150 euro voor niet-leden. Het lijkt er sterk op dat men wil selecteren aan de poort en wel op de portemonnee van de eventuele deelnemers.

Afgang voor het middelbaar onderwijs

Ik bracht eens een bezoek aan de Manchester Grammar School, één van de meest prestigieuze particuliere scholen van Engeland. Toen ik een aantal lessen had bijgewoond en me had laten informeren over het programma, vroeg ik, onder de indruk van het zeer hoge niveau, of het niet vaak voorkwam dat leerlingen moesten afhaken of doubleren.
“Nee’, was het antwoord van de leraren, ‘ons toelatingsexamen is zo zwaar dat wij het normaal vinden dat ze het aankunnen en verbaasd zijn als het niet lukt.’

Maakbaar Rotterdam

Het onderwijs in Rotterdam scoort niet zo goed. De wethouder van onderwijs, dhr de Jonge, is vooral teleurgesteld over het gemiddelde van de Citotoetsscore: die is landelijk 535 en in Rotterdam 531. De wethouder wil nu dit ‘beleidsresistente’ cijfer in de komende drie jaar opkrikken tot 534. Om dit te bereiken worden de komende jaren onder meer 155 ‘vakantiescholen’ opgericht, bedoeld om basisvaardigheden bij te spijkeren en het kennisgat te dichten tussen het basis- en voortgezet onderwijs.