
Eindexamen en studiekeus in Frankrijk 17-1
27 mei 2007
TROTSKISTEN EN BOLSJEWIEKEN
In dit mooie land komt het voor dat traditie en gewoonten zich in wilde vormen uiten. Uit een onverwachte hoek komt dan met geweld iets onbegrijpelijks boven drijven. ‘France is a tricky country’ zeiden we in bankkringen. De Leitkultur is hier weliswaar een duurzaam en constant conservatisme, maar zoals de magnetische noord- en zuidpool soms van plaats wisselen, klotst hier het conservatisme van links naar rechts, duidelijk links de laatste tijd. Het zegeviert in sommige universiteiten, waar het Marxisme, de verering van Fidel Castro, de enormiteiten van Sartre en Althusser, en ja van onze eigen home made Joris Ivens)* in een nieuw vel te voorschijn komen. Olivier Besancenot de trotskistische leider van de Ligue Communiste Révolutionnaire (sic) is een daar zo’n geslaagd product van. Met zijn welbespraaktheid en zijn allure van een ideale schoonzoon was hij goed voor 4% bij de presidentsverkiezingen. De bolsjewieken van de Communistische Partij kwamen nauwelijks boven de 1½%. De concurrerende trotskisten van de Lutte Ouvrière (re sic) moesten het doen met 1,3%.