Maand: maart 2007

Onderstaand artikel stond in De Volkskrant van 26 maart 2007.
===================================================
Geef leraar creativiteit terug

Het is crisis in het onderwijs: vorm, inhoud, kwaliteit en kwantiteit bevinden zich in het brandpunt van de maatschappelijke discussie. Alsof dat niet genoeg is, komt er een lerarentekort overheen. Daarover is onvoldoende paniek uitgebroken. Op initiatief van het SBO (Sectorbestuur Onderwijsarbeidsmarkt, het APO (Amsterdams Platform Onderwijsarbeidsmarkt) en de Rode Hoed staat dit lastige probleem vanavond op de agenda.

Het tekort heeft drie oorzaken: een pensioengolf tussen nu en 2015, vertrek van personeel naar andere sectoren en te weinig aanbod op de pabo’s en lerarenopleidingen – en dat terwijl de moderne didactiek en de leerling juist vragen om intensievere begeleiding in kleinere groepen, dus om meer menskracht. Blijkbaar is de dagelijkse schoolpraktijk niet motiverend genoeg om in te willen (blijven) werken. Uit ervaring weet ik dat in de dagelijkse hectiek veel moois verloren gaat, zoals de motivatie van docenten.

25 maart 2007
EEN ‘CLASSE PREPARATOIRE’ KIEZEN
Door de wol geverfd want hier komt het 3e kind aan de beurt? Dat dacht U maar! Begeeft U zich hier www.letudiant.fr/etudes.html om een indruk van het aanbod te krijgen. De veelheid is verwarrend. Kennis van de procedure is veel belangrijker dan geld. Hier voelen vooral de leraarskinderen zich thuis, zij representeren de nieuwe ongelijkheid, waarom ook niet, iedereen op zijn beurt… Dezer dagen gaan de aanmeldingen voor de ‘classes préparatoires’ de deur uit. Met een eindexamencijfer van 12 zonder te zijn blijven zitten (op een schaal van 20) is het te doen. Wat dat eindexamen betreft: vanaf 10 ben je geslaagd, vanaf 8 krijg je een herkansing in september. De 70.000 (2006) kandidaten representeren 7 à 8% van de leeftijdscategorie. Het duurt 2 jaar, men moet rekenen op 60 à 70 uur/week ‘hard slog’, klassen met 45 à 50 leerlingen, de kandidaat moet psychologisch sterk in de schoenen staan, moet in staat zijn zijn eigen limiet af te tasten, moet stress-bestendig zijn. De hoofdvakken worden er zeer gedegen en intensief onderwezen, de leerlingen verbreden er hun algemene kennis en verwerven er een methodologie om snel na te denken en goed te werken. Na 2 jaar vinden afvalexamens plaats voor een twintigtal ‘grandes écoles’, waar de Ecole Polytechnique (technische richting) en de HEC (economische richting) de walhalla’s van zijn. Onze dochter houdt het op een ‘préparation économique et commerciale, option scientifique’, alhoewel de bèta-afdeling alle andere deuren opent. Men moet er ook zorgen voor een universitaire inschrijving voor het geval men naast de pot plast (13.000 in 2006). Dat wordt een Rechten Faculteit in Parijs of (oh, afgang!) in Tours. Die ‘classes préparatoires’ hebben iets verheffends, typisch Frans, ‘La France n’est réellement elle-même qu’au premier rang…notre pays doit sous peine de danger mortel viser haut et se tenir droit …Bref, à mon sens la France ne peut être la France sans la grandeur’ (De Gaulle)*, Mrs Madeleine Allbright, die haar Geschiedenis kent, heeft dat mooi van hem afgekeken met haar ‘standing tall and seeing far’…. Men kan daar lacherig over doen, maar men vindt het wel in allerlei vormen in de samenleving terug, zoals bij de ‘grandes écoles’ wier prestige is gebaseerd op kennis en hard werken. De keerzijde is dat de scholen weinig hun best doen de marginale leerling over de streep te trekken.

25 maart 2007
TERZIJDE
Wat heeft de overname van de ABN-Amro Bank door Barclay’s Bank met onderwijs en volksfilosofie te maken? Alles.

· Door respectloos om te gaan met de moedertaal,
· Door gulzig te geloven ‘you speak so good English’,
· Door de denkmeesters die zich gedragen als His Master’s Voice van de Angelsaksische wereld en die zo graag Oxfordje willen spelen,
· Door de vreemde talen niet meer te willen leren, wat ooit de roem van het land was,
· Door te luisteren naar een kluns die zegt dat we af moeten van het ‘internationale hoofdkantoor denken’,
· Door het luisteren naar een andere kluns die zegt dat we niet ten onder moeten gaan aan een ‘regressief taal sentiment’ wat het Nederlands betreft,

Zomertijd is voor het onderwijs een biologisch probleem lijkt me, maar BON kan moeilijk een uur achter gaan lopen….

24 maart 2007
HOOFDVAK FRANS
Het eindexamen van de moedertaal vindt een jaar eerder plaats, dwz aan het eind van de Eerste klas, wat in Nederland de 6e klas zou zijn, maar omdat in Frankrijk het altijd ingewikkelder moet, is er nog een extra klas die ‘Terminal’ heet. Alle grammatica en de dictees zijn dan achter de rug en het lesjaar concentreert zich, 4 uur per week, op het verhevene, het abstracte, de echte litteratuur dus : lezen, begrijpen, analyse, tekstuitleg. Methode. In 2005/6 waren er 5 studieonderwerpen met voorbeelden:

Studieonderwerp

De concept-inzet van de AOb voor het overleg over de CAO Voortgezet Onderwijs 2007-2008 is
hier te downloaden (en voor het archief ook maar hieronder als pdf-je).

De AOb eist 3% loonsverhoging en daarnaast wordt wat geprutteld over LC en LD schalen voor docenten, de slechte positie van startende leraren en het mogelijk uit de FUWA halen van de leraren. Deze laatste 2 punten komen in de samenvatting echter niet aan de orde en lijken voor de AOb dan ook van niet veel belang. Over de LC en LD schalen zegt de AOb niet dat iedere academisch opgeleide docent minimaal LC moet krijgen.

Weer een mooi stukje van Aleid Truijens in De Volkskrant (24 maart 2007). Ze zet de nieuwe baas van de Universiteit Leiden flink te kijk.
==================================================
Studeren, oké, maar niet in Leiden

Een slager geeft leiding aan een goed lopende zaak in een hippe buurt van dé stad van het land. Daar verkoopt hij scharrelvlees en sappige T-bone steaks. Maar het beste lopen zijn karbonaadjes – die doen het altijd goed op de barbecue.

Dan kan de slager een zaak overnemen in een provinciestadje. Er komen minder klanten, en van een wat nuffiger slag. Maar ja, hij wordt er zetbaas en bedrijfsleider ineen, een hele uitdaging voor de slager. In het buurtkrantje pocht hij dat hij de allerfijnste ossenhaas van het land levert. Zijn oude keurslagerketen zet hij weg als een ordinaire kiloknaller. Intussen verkoopt hij dezelfde smakelijke, betaalbare karbonaadjes. Precies wat de klant wil.

Het onderwijs kwam weer even in het nieuws door vier steekpartijen in één week. De nieuwe staatssecretaris, mevr. Bijsterveld, heeft meteen vastberaden actie ondernomen: ze laat een onderzoek instellen door de Onderwijsinspectie.
Na verloop van tijd zullen er zeker aanbevelingen komen, ongetwijfeld nadat er nog meer steekpartijen zijn geweest. Ik dacht dat de belangrijkste aanbeveling al was gedaan, al door de vorige minister van Onderwijs, namelijk om te streven naar kleinere scholen. Wat de televisie liet zien van de betrokken scholen , leek te wijzen op grote of zeer grote scholen.
Het voordeel van een kleine school – zeg maar tot 600 leerlingen – op het punt van toezicht en discipline is evident. De conciërge kan alle leerlingen kennen, althans hij kan in één oogopslag zien wie niet op school thuishoort. Het zelfde geldt voor de directeur en voor de meeste leraren. Er is geen twijfel aan dat een kleine school daarom ook meer mogelijkheden heeft om vandalisme, drugshandel, diefstal en bendevorming met succes te bestrijden.

Het Vader Rijn College is eerder ter sprake gekomen. Onderstaand artikel komt uit de NRC van 23 maart 2007.
====================================================
Zonder sociale vaardigheden kan een leerling helemaal niets

Hij kwam om verhalen te horen. Verhalen over de jongeren die het grootste risico lopen te ontsporen: allochtoon, uit een achterstandswijk, op het vmbo. En over de manier waarop de school, het Vader Rijn College, probeert die leerlingen de maatschappij (weer) in te loodsen.

“Die verhalen kunnen wij gebruiken aan andere tafels. Aan de Haagse vergadertafels”, zegt René Paas, voorzitter van vakcentrale CNV. Nu zit hij aan de tafel in de werkkamer van directeur Bart Engbers, omringd door een aantal leraren. Paas bereidt zich voor op de participatietop, de bijeenkomst tussen werkgevers, werknemers en kabinet die naar verwachting eind april plaatsvindt. Met als doel te zorgen dat zoveel mogelijk mensen de weg vinden naar de arbeidsmarkt, ook de minst kansrijken. Hij wil van de school horen wat hij voor ze kan doen.

Bij deze wil ik BON hartelijk feliciteren met haar 1-jarig bestaan.

Ondergetekende is PABO-student, en wordt overspoeld met de ideëen van het Nieuwe Leren. Hoewel ik daar in beginsel aardig positief over was, heb ik wel gemerkt dat dát onterecht is. De realiteit is dat er veel geklaagd wordt, en zelf doe ik daar aan mee. Dit ontdekken, dat ontdekken, maar de kennis daalt en daalt…

Vandaar, goed werk! Ga door. Ik zal mijn PABO attenderen op deze stichting!