Berichten door redactie

Moet ik als ouder maar accepteren dat mijn kind (en ikzelf) stijf van de stress staat van de spreekbeurt die gehouden moet worden? Is het basisonderwijs daar voor, staat dat in de kerndoelen voor het basisonderwijs?

“Angst voor eurocrisis stuwt SP naar grote hoogten” schrijven Cyntha van Gorp en Ingrid Weel – op 26/01/12 n.a.v. een verkiezingsprognose van Maurice de Hond. “De mensen zouden met name bang zijn voor de gevolgen van de recessie en de aangekondigde bezuinigingen op de eigen financiële positie”. De verbondenheid met Europa begint te knellen en een anti-Europa partij zoals de SP plukt daar de vruchten van.

Update 10u11 Marc Chavannes zegt in NRC in iets andere bewoordingen hetzelfde als Jeanet Meijs.

In de Volkskrant schrijft Jeanet Meijs:
Het basisonderwijs is jarenlang verwaarloosd. De stap naar het voortgezet onderwijs is voor veel leerlingen dan ook te groot. Dat stelt Jeanet Meijs, bestuurslid van Beter Onderwijs Nederland.

Een cruciaal punt van her experiment met een BBS zou zijn geweest dat het gaat om een school die juist NIET aan de regels voldoet die nu voor het besturen en stichten van scholen gelden.
Een cruciaal punt voor een BBS was immers:
– carte blanche voor het voorbereiden van leerlingen op een staatsexamen of een ander afsluitend examen waar de school geheel buiten staat.
Het lijkt er op dat het bestuur daarvan niet doordrongen is.

Verder nog:
– De deugdelijkheid van een school wordt vastgesteld op grond van de resultaten die de leerlingen op het afsluitend examen halen. Daarbij zal ook gekeken naar de kansrijkheid van een leerling zoals bij voorbeeld het schooladvies op grond van de CITO-eindtoets zou kunnen zijn.

 
De aanhalingstekens rond ‘hoofdrekenen’ geven aan dat dit rekenen niet is wat de meeste Nederlanders denken, maar een complex van activiteiten die ‘met’ het hoofd worden gedaan, zoals dat in de realistisch-rekenen-literatuur heet: handig’ rekenen, schattend rekenen, en hoofdrekenen op een kladpapiertje.

Er is weer een commissie-Meijerink: die biedt vandaag een rapport over de pabo aan, aan de HBO-Raad (opdrachtgever). PDF hier ophalen. Voor persbericht enz. zie de website van de HBO-raad.

Bericht in De Volkskrant p. 2. ‘Alleen betere leerkrachten bij strengere selectie pabo’

Deze aftrap van de nieuwe rubriek Bespreek de Bubbel gaat over het artikel “Het rijkste ROC van Nederland” van Hans Duijvestijn. Actuele aanleiding voor de keuze van juist dit hoofdstuk uit De Onderwijsbubbel is de uitzending van De Slag om Nederland op 23 januari. De auteur heeft zich bereid verklaard om deze discussie actief te volgen. Tezamen met de TV uitzending een uitgelezen gelegenheid om meer zicht te krijgen op dit aspect van de onderwijsproblemen.

Hier eerst een samenvatting (door de auteur) van “Het rijkste ROC van Nederland”

Wat ons altijd weer boeit, zeker in het onderwijs, zijn verschillen in intellectuele capaciteiten. In 1994 ontstond er een hoop heisa na publicatie van The Bell Curve, vooral in de VS uiteraard (vanwege de nadruk die de auteurs legden op de mate erfelijke bepaaldheid van die verschillen, ook bij vergelijking van etnische groepen). Vanuit de American Psychological Association kwam als reactie een stand-van-zaken-artikel, door Neisser c.s. (1996). Belangrijke ontwikkelingen in het onderzoek sindsdien, hebben een groep onderzoekers gebracht tot publicatie van een ‘update’, onlangs vrijgegeven door, maar nog niet gedrukt in de American Psychologist.

Ik realiseer me steeds meer dat ik slecht kan uitleggen. ik wil zeggen “overheid, daar waar het goed gaat op een school: bemoei je er niet mee”. En om vast te stellen of het goed gaat: “Controleer zelf of de leerlingen opgestoken hebben wat ze op bij het verlaten van de school geleerd moeten hebben. Zoals dat vroeger, in de tijd van de HBS, bij het eindexamen Gymnasium ging. Het verschil met toen is dat als de eindexamens slecht uitvallen alle leraren en de door hen gekozen leiders verantwoordelijk gesteld worden en dat ook merken in hun inkomen. Het vaststellen van het ingangsniveau van de leerlingen is daarbij voor een eerlijke beoordeling van de school cruciaal. Wat ik voor de scholen wil gaat helemaal tegen de geest der tijd: het afvinken.

In de publieke discussie over het rekenonderwijs wordt de leraren het vermogen toegedicht om dat rekenonderwijs weer uit het slop te halen, als ze daar maar adequaat voor worden opgeleid en ondersteund. Zie bijvoorbeeld het rapport van de KNAW-commissie. Het opvallende van dergelijke pleidooien is dat het meestal NIET gaat om het toerusten van leraren om goed onderwijs in de basale rekenvaardigheden te geven, met als het kan nog iets meer. De Stichting Goed Rekenonderwijs is hier de uitzondering, natuurlijk. De meeste verhalen, ook die van de KNAW-commissie, beklemtonen dat leerlingen vooral probleemoplossers moeten worden, dat ze wiskundig moeten leren denken, dat het gaat om het begrijpen van het rekenen, niet zozeer om het correct kunnen rekenen.