Maand: april 2007

Onderstaand artikel van Annelies Huygen was gedeeltelijk al op het forum te vinden. Nu helemaal. Afkomstig uit Trouw van 3 april 2007.
===========================================
Wel les over calorieën, geen tijd meer voor rekenen

Scholen moeten financieel onderwijs geven, om kindertjes later te behoeden voor uitglijders. Charlie McGreevy, Europees commissaris voor de interne markt, opperde onlangs dat plan. Veel Nederlanders zijn het met hem eens, bleek uit een enquête.

Deze financiële lessen moeten dodelijk saai zijn voor de jeugd. Een introductie in hypotheken, financiële bijsluiters, de kleine lettertjes bij contracten en pensioenen. Ik kan me nog herinneren hoe wij als jongeren vroeger neerzagen op gevestigde ouderen (vanaf zo’n jaar of 27), die tijdens verjaarspartijen hun hypotheek bespraken. Zo wilden wij nooit worden. De lessen zullen bovendien niet helpen. Uitglijders zijn meestal te wijten aan hebberigheid en roekeloosheid. Dat verandert de leraar niet.

Het programma van de basisschool geeft geen goede voorbereiding op het VWO meer. Als gevolg van het mislukte experiment met de basisvorming bereidt de onderbouw VWO onvoldoende voor op de bovenbouw VWO. Dat heeft weer ten gevolge dat de universiteiten ontevreden zijn over het aanvangsniveau van hun studenten en moeite hebben om het niveau van hun studies op peil te houden.
Aan deze negatieve gevolgen die het streven naar nivellering voor intelligente leergierige 15-min-leerlingen heeft moet een eind gemaakt worden. Dat begint onderaan, aan de basis(school). Daarom zou naar mijn mening BON het volgende verzoek aan de bewindslieden van onderwijs en de parlementariers moeten overbrengen:

Studenten in het Hoger Beroepsonderwijs en leerlingen van het secundair onderwijs zijn ontevreden over het onderwijs dat zij krijgen. De instellingen voor HBO vertonen volgens professor Heertje de karakteristieken van een Maffia-organisatie. Wat ik in de discussie op deze website mis is een discussie of uitleg over de juridische mogelijkheden waarover BON beschikt. Waarom kunnen studenten geen verhaal halen wegens de slechte betaling-performance verhouding in het onderwijs?
De schoolbesturen in het onderwijs en vooral in het het HBO gedragen zich als ondernemers op een beschermde markt. Waarom dient BON geen klacht in bij het Europese Hof in in Straatsburg? Het gaat hier om een economisch delict.

Ik heb in het verleden meegedaan aan de enquete “medewerkers aan het woord” die in opdracht avn het ministerie is uitgevoerd door SBL. Ik had toen aangegeven dat ik van vervolgactiviteiten op de hoogte gesteld wilde worden. Gisteren was zo’n vervolgactiviteit. Er was aangegeven dat Plasterk aanwezig zou zijn, maar ik kreeg twee dagen ervoor een mailtje dat hij helaas verhinderd was. Toch naar Utrecht gereden. Ik weet ook wel dat SBL iha de BON standpunten niet aanhangt, maar vond dat ik in ieder geval ook in die club mijn mening moest geven. Praten met gelijkgestemden is makkelijker, maar daarmee verandert er niemand van mening.

Het management kan niet eens benoemen wat kwaliteit is.
————————————————————————–

Na anderhalf jaar gewerkt te hebben in het onderwijs neem ik – helaas – alweer afscheid. Met veel plezier heb ik in het hoger onderwijs gewerkt. Er zijn veel redenen waarom ik er wil blijven werken. Tegelijkertijd kon ik niet de kwaliteit leveren die ik acceptabel vond en was er (in mijn situatie) te weinig ruimte om het onderwijs structureel te verbeteren.
Mijn vertrek is de reden om de balans op te maken. Na jarenlange ervaring in het bedrijfsleven ben ik verrast over wat ik heb meegemaakt. Als relatieve buitenstaander wil ik mijn ervaringen delen: Het onderwijs kan echt beter!

Onderwijs is (zoals in meer sectoren overigens) verworden tot een intensieve menshouderij. Een fabriek waar in sneltreinvaart grote hoeveelheden studenten moeten worden ‘verwerkt’. Docenten zijn in mijn ogen gedegradeerd tot medewerkers die aan de lopende band werken. Bovendien

31 maart 2007
MEDISCHE STUDIE
Zijn er nog jongens in de zaal?
Pijn, ether, bloed, kanker, griezelen, leeftijdsverval is onze sector niet. Ook hier heeft de moderniteit toegeslagen. Vroeger was een dokter een Mijnheer, meer roeping dan beroep, zo waren mijn neven, nu zijn het leveranciers, gezondheidstechnici, de patiënt is afnemer, de hospitalen doen aan bench-marking. Als er iets mis gaat, is de beer los. ‘Niks betalen, veel eisen’ is ons credo. Het is ook moeizaam wennen aan doctoressen, daarvan zijn er nu zoveel, die ons, mannen, onder de gordel moeten betasten, want daar komt het vaak op neer. Iedere zichzelf respecterende arts, schrijft enorme hoeveelheden medicijnen voor. Men komt ze zelden tegen: ze blijven onder elkaar en trouwen met elkaar. Af en toe horen we indianen verhalen over de medische studie. De gruwelijke statistische werkelijkheid ontdek ikzelf bij het schrijven van dit stuk.

30 maart 2007
TERZIJDE 2
Vorige week vond in de Hoofdstad een kleine conferentie plaats met de Heren Wientjes en Rinnooy Kan en Mevr. Jongerius (formidable, ik verwachtte heel iets anders van de FNV) en hun Franse tegenvoeters. Thema : Dialogue Social. Ondanks 50 jaar samenwoning werd men weer eens geconfronteerd met de grote culturele kloof en de zeer verschillende oplossingen die beiden landen op zo’n deelterrein toepassen. Elkaar kennend langs elkaar heen praten is waarschijnlijk beter dan niet praten, maar de convergentie is zeer moeizaam en zal nog generaties duren. De Europese consensusburger is nog ver, ver weg. Vorig jaar tijdens het referendum had men de postsierlijke situatie dat het ‘ja-kamp’ en het ‘nee-kamp’ elkaar te lijf gingen met de vraag of voor de ontwikkeling de EADS (=Airbus) een regelgevend verenigd Europa wel cq niet nodig was, alhoewel beide partijen het er heilig over eens waren dat het een Franse glorie was. Het ‘nee-kamp’ heeft a posteriori subjectief gelijk gekregen, omdat de staatsbemoeienis het mooie bedrijf zowat fataal is geworden. De combinatie van Euronext en New York kwam in de pauze even ter sprake. Was het alleen maar pech dat het met Frankfort niet lukte? Waar zijn we in Europa mee bezig?

Waarde lezers,
Enige tijd geleden heb ik een oproep geplaatst waarin ik vroeg naar de al dan niet bestaande meerwaarde van het WO ten opzichte van het HBO. Uit de reacties blijkt dat ik in de oproep te weinig nadruk heb gelegd op die meerwaarde met het oog op de beroepspraktijk van de docent. Wat dat betreft blijven reacties dus nog welkom.

Er zijn 5 zeer verschillende persoonlijke commentaren gepost. Het is moeilijk ze in algemene termen samen te vatten, maar ik wil niettemin een poging wagen.