We willen u graag wijzen op de blogs van Ben Verkroost en Thea Hendriks over op hande zijnde veranderingen in de regels met betrekking tot het stichten van nieuwe scholen. Het is een onderwerp waar we niet zo heel veel aandacht aan besteden en waar we ook niet erg thuis is zijn. Maar dat maakt het niet minder relevant. Dank aan BON-leden Thea Hendriks en Ben Verkroost!
Dat het stichten van nieuwe scholen een onderwerp waar BON niet zo heel veel aandacht aan besteedt en waar ze ook niet erg thuis in is zijn komt doordat zij gaat voor bepaalde kenmerken waaraan ALLE scholen bestemd voor de meerderheid van de scholieren zouden moeten voldoen en dat ook uitdraagt. Dat is een principiële maar mogelijk strategisch niet juiste keuze. Als dissidente ouders of pedagogen afwijkende scholen zouden mogen oprichten die het in de ogen van de ouders beter doen dan de huidige scholen kunnen zij voor een nieuwe norm voor beter onderwijs zorgen waarnaar ook veel andere ouders zich gaan richten. Het door BON gewenste resultaat zou dus ook via een omweg bereikt kunnen worden.
Bij haar streven om de lerarensalarissen uit de lump sum te halen heeft BON zich laten verleiden tot symptoombestrijding. Goede leraren met daarbij passende salarissen zijn cruciaal voor goed onderwijs in BONse zin en vormen daarvan een natuurlijk onderdeel. Symptoombestrijding is echter geen goed middel om ziek onderwijs beter te maken en verlengt de doodsstrijd ervan.
De oorzaak van de slechte werkomstandigheden van de leraren en hun kneveling zijn een gevolg van slechte wetgeving en de kartelstructuur van het onderwijs. In de normale economiezijn de consumenten belangrijk. Maar in het onderwijs wordt aan ouders de rol van consument ontzegd en fungeert een kartel van politici en schoolbesturen. In zo’n situatie ontbreekt een reinigende marktwerking.
Als het ooit toegestaan wordt te experimenteren met “BONonderwijs” moeten daarvoor zo min mogelijk overheidsregels gelden en mogen bestaande schoolbesturen en andere “gekleurde” overheidsinstellingen zich daarmee niet bemoeien. Maar vrije marktwerking hoeft niet schadelijk te zijn.
Als een aantal ouders het initiatief wil nemen tot het oprichten van een BONschool zal het kartel er alles aan doen om te proberen dat onmogelijk te maken. De overheid zal er alles aan doen om te zeggen dat zo’n school niets wezenlijk nieuws brengt en daarom de belangen van de bestaande scholen geschaad worden. De schoolbesturen zullen er alles aan doen om de uitvoering naar zich toe te trekken en de bubbel glad te strijken. Onder deze omstandigheden is het wenselijk dat ouders risico-kapitaal kunnen aantrekken. De overheid subsidieert dan een ouderinitiatief met terugwerkende kracht. Het risico-kapitaal zou daarbij ook kunnen bestaan uit schoolgeld dat ouders voor hun kinderen betalen dat zij terugkrijgen als de school een succes wordt en haar subsidie met terugwerkende kracht binnenkrijgt. De school zou per leerling dezelfde subsidie moeten ontvangen als de scholen nu in het overheidsgesubsidieerd onderwijs krijgen. Daarna zou de school schoolgeldvrij moeten zijn waar dat ook geld voor overeenkomstige schooltypen en die nu bestaan.
Seger, bedankt voor je commentaar. We zullen moeten afwachten hoe de behandeling van het desbetreffende wetsvoorstel uit gaat pakken. Een hoorzitting vooraf waarin kritische ouders als jij aan deelnemen lijkt me geen slecht idee.