De meesten hier zumme, wel doorhebben dat de Nederlandse onderwijsproblematiek bepaald niet uniek is in de wereld, dezelfde krachten die het niveau van het Nederlandse onderwijs hebben aangetast zijn ook in andere landen werkzaam. Er zijn natuurlijk ook veel verschillen maar er zijn ook veel overeenkomsten.
Bekijk eens de volgende draad op een Vlaams forum naar aanleiding van een krantenartikeltje over een enquête: http://www.9lives.be/forum/werk-studie/813348-twee-op-drie-leraars-vindt-dat-kwaliteit-onderwijs-daalt.html
Uit dat artikeltje: “In opdracht van de krant werden meer dan 5.000 leraars uit alle onderwijsniveaus ondervraagd. Slechts tien procent van de ondervraagden vindt dat het onderwijsniveau de afgelopen jaren is gestegen. Vooral in het secundair onderwijs wordt de alarmbel geluid: driekwart van het personeel zag het onderwijsniveau dalen.”
Interessante en zeer herkenbare opmerkingen van die forumleden waarvan sommigen als leraar in het onderwijs werken (|R4ptOri4N|) en velen universitair onderwijs hebben genoten
“Ook het niveau van de leerkrachten gaat sterk achteruit. Als ik zie wie er nu allemaal leerkracht wordt, zal het niveau er zeker niet op verbeteren.”
“Had die indruk al een tijdje, focus ligt veel te veel op het mondig worden, als je hoort dat ze in de lessen Nederlands zinsontleding hebben laten vallen, en er nog meer spreekbeurten zijn…tja
Kan niet verwonderen zat ze in het hoger opnieuw moeten uitleggen hoe de DT regels nu weer precies in elkaar zitten.” (voor de lezers die minder aansluiting hebben bij de jongerencultuur: het weglaten van lidwoorden is een slechte gewoonte die jongeren hebben overgenomen van de straattaal)
“Door die IAJ, vrijstellingen en cumulmogelijkheden (flexibilisering) slagen ook meer mensen. Omdat ze er veel langer over kunnen doen. Het niveau daalt daardoor overal, én niet alleen in de lerarenopleiding. …
Drillen mag niet meer, punten voor spelling afnemen mag niet meer, enz.”
“Het onderwijsniveau daalt en de vervrouwelijking van het onderwijs stijgt.”
“Goede lessen maken als je op drie scholen staat en alle activiteiten moet meedoen valt niet te onderschatten. Alle extra’s komen dan ook bij de jonge leerkrachten terecht die niet anders kunnen dan toezeggen als ze het jaar erop nog aan de slag willen in diezelfde school.
Enkele oorzaken:
– De belasting op leerkrachten is veel te groot geworden en de focus ligt niet langer op alleen het lesgeven. Te veel randactiviteiten.
– Vaardigheden zijn belangrijker geworden dan kennis met alle gevolgen van dien.
– Gebroken gezinnen, moeilijke thuissituatie, kinderen die thuis geen structuur kennen, enz. –> het onderwijs kan de maatschappelijke problemen niet gaan oplossen”
“Het ergste van heel dit verhaal is vooral de minister die dan ontkent dat er een probleem is. Als twee derde van de personen die aan de basis staan dit opmerken, dan zal er toch wel iets van aan zijn zeker…”
“Ik wil er geen politieke discussie van maken, maar het zijn weer socialisten zoals Vandenbroucke en Smet die er een knuffelbeleid van hebben gemaakt.”
Ik heb niet hoeven te zoeken voor deze citaten, ze staan allen op de eerste pagina van dat topic op dat forum. Ik denk dat iedereen van jullie voor elk citaat wel herkent dat de strekking van dat citaat ook hier op het BON-forum vaak aan bod is geweest. Door te vergelijken met het buitenland waar dezelfde symptomen zichtbaar worden kan je allicht beter het mechanisme in kaart brengen wat deze symptomen veroorzaakt.
mechanisme?
Wat dacht je van ‘arbeiderszelfbestuur’ maar dan met de leerlingen als ‘arbeiders’, waarbij de gezaghebbende ‘potentaten’ (leraren) hun tronen dienen te verlaten. Zoiets?
Ik vraag me af ofdat de
Ik vraag me af ofdat de onderwijsmalaise waar we mee te maken hebben niet een onvermijdelijk gevolg is van bepaalde maatschappelijke ontwikkelingen die in Nederland en in de buurlanden hebben plaatsgevonden in de twintigste eeuw, zoals een hoogconjunctuur in de economie via inflatie, gemakszucht, gebrek aan innovatie etc. onvermijdelijk leidt tot een laagconjunctuur.
Zo zou een sterk toegenomen aantal leerlingen de politiek steeds meer onder druk kunnen zetten om de salarissen van de leraren te verlagen (groter aantal leraren nodig, dus meer kosten) met als gevolg allerlei ongewenste politieke beslissingen die het onderwijs verslechterden (de scholen zelf het salaris laten betalen zodat zij trachten leraren voor lagere salarissen in te huren). De toegenomen welvaart zorgde er allicht voor dat zowel leraren als leerlingen een slechtere werkethiek kregen en dat leerlingen en hun ouders de mening kregen dat een hoog opleidingsniveau voor iedereen haalbaar moet zijn.
Zijn het niet juist de zegeningen van goed onderwijs, zoals goed toegankelijk onderwijs en toegenomen welvaart, die er voor zorgen dat uiteindelijk het niveau van het onderwijs weer terug gaat dalen? Tenzij we misschien bewust kiezen om een toplaag enkel voor een vast percentage van de leerlingen toegankelijk te houden zodat leerlingen continue een sterke selectiedruk voelen en als gevolg hiervan hard werken? Maar ja, dan heb je weer het probleem dat misschien uiteindelijk wel goede testresultaten gekocht gaan worden via bedrijven die leerlingen intensief voorbereiden op dergelijke testen.
PS
In de eerste zin van mijn openingspost staat “zumme,” in plaats van “zullen” doordat de vingers van mijn rechterhand 1 positie teveel naar rechts stonden tijdens het typen.
Een mogelijke valstrik
Als veel leerlingen tegenwoordig in een te hoog type onderwijs terecht komen en het niveau van elk type onderwijs is daald dan kan nog steeds het gemiddeld niveau van het onderwijs hetzelfde gebleven zijn of zelfs gestegen Zijn. Het is immers mogelijk dat scholieren die vroeger in een lager type onderwijs terecht kwamen in het in niveau gedaalde hogere type waar ze nu zitten meer presteren dan ze vroeger in het nog niet afgezakte lagere type gepresteerd zouden hebben. Maar voor leerlingen die in het nog niet afgezakte hoogste type thuis horen is het zuur: voor hen bestaat geen hoger type.
Seger Weehuizen