Centraal alles regelen is in, binnen het ROC. Alles moet centraal geregeld worden. Dat maakt onderdeel uit van “de kwaliteitsslag” die geleverd gaat worden. Oh, oh, oh. Het ROC kantoor levert deze bureaucratische kwaliteiten en hebben de vaardigheden in huis om deze slag te kunnen maken. Zeggen ze. Ja praten kunnen ze als de beste. En veel zitvlees hebben ze, om al die vergaderingen te doorstaan. Respect! zullen we maar zeggen. Maar ondertussen sta ik voor de klas. Ik sta als zovelen voor de klas. Ik vraag me af waarom de organisatie die mijn werkzaamheden zou moeten verlichten daartoe niet in staat is. Met de mond gebeurt van alles, op papier zijn ze sterk. Op de werkvloer bakken ze er niets van. De keizer beste mensen, die heeft geen kleren aan.
Het is namelijk zo. Op het moment dat ik begin weet ik dat de computers niet werken, leerlingen nog geen inlogcode hebben gehad, er zijn bordjes opgehangen met de lokaal nummers erop maar omdat er nieuwe gecentraliseerde roostermakers zijn aangenomen, zijn alle lokaal nummers veranderd. Hierdoor weten de nieuwe leerlingen niet meer in welk lokaal ze moeten zijn. Alle nieuwe bordjes die zijn gemaakt zullen dus verwijderd moeten worden. Hier is over vergaderd, aan beide kanten zowel door degene die de bordjes hebben gemaakt en hebben opgehangen en door de roostermakers van onze nieuwe gecentraliseerde bevoegd gezag. ik mis de hamer en sikkel. Ik werk pas 7 jaar in het onderwijs en niets anders dan ellende met die … computers. Volgens mij had je in de oude sovjet unie sneller een Trabant dan dat hier de computers werken.
Natuurlijk wordt er veel bij het team gelegd. Maar omdat wij alweer een nieuwe leidinggevende hebben, wordt deze tijdens de eerste vergadering getraceerd op veel oud zeer. En terecht. Voor de vakantie was hij begonnen, onze nieuwe teamleider. Voor de vakantie draaiden zijn ogen al een beetje rond in zijn kassen, nu na de vakantie puilen deze uit. Hij vraagt zich af waar de spanning vandaan komt binnen ons team. Arme teamleider, het gaat helemaal niet om hem, het gaat om die vervloekte organisatie die zich gedraagt als het oude sovjet unie. En daar wringt de schoen.
Leerboeken hebben we niet meer. Alles digitaal. Maar dan moeten de leerlingen wel inloggen via natschool. Dit is een martelaren softwareprogramma voor docenten om de voortgang bij te houden van de leerlingen. Uiteraard cgo proef. Dan hebben we het nog niet gehad over de zittenblijvers en over de leerlingen die voorwaardelijk over zijn gegaan. Heel veel project taken zijn nog niet ingeleverd en moeten nog nagekeken worden. Daar kunnen taken bijzitten van 2 jaar geleden.
En nog zoveel meer.
Waar ik voor ga is voor die leerlingen die uit de Tarwewijk komen uit Rotterdam. Zij vertellen mij onder welke omstandigheden zij opgroeien in de zogenaamde Vogelaarwijken, die Rotterdam nu eenmaal veel heeft. Deze jongens knokken om uit de armoede te geraken. Ze knokken ervoor om niet in het crimineel circuit te belandden. Deze jongens, daar ga ik voor. En tegen de keizer zeg ik “trek je kleren aan want je loopt voor aap”.
Petje af
voor je motivatie naar de leerlingen; daar doe je het voor en laat de rest van het circus zoveel mogelijk langs je afglijden. Het is alleen vol te houden als je erom kunt lachen en je er zo min mogelijk door laat beïnvloeden.
Onderwijs is verworden tot een religie; compleet met een onbereikbaar walhalla, concilies, hogepriesters, heilige boeken, erediensten en schuld en boete preken. Schijnheilig meedoen, na de dienst een borrel nemen en vervolgens overgaan tot de orde van de dag helpt.
Hou je haaks!
Herkenbaar ook voor ROC ’s in Amsterdam
einstein
docent vmbo/mbo
Beste Linux,
Arme leerlingen, die op een ROC in een grote stad zitten. We hebben allemaal last van die grootschaligheid. Goedkoop is duurkoop.
Blijf…
…je eigen inzichten en je eigen overtuigingen volgen en laat al het kantlijnerige geklooi vallen. Het gaat inderdaad om de leerlingen: zij hebben je aandacht nodig. Al het overige kan barsten of crashen. Al is er maar een leerling per jaar die door goed en betrokken onderwijs vooruit komt, dan is het dat waard. Een gemotiveerd schooljaar gewenst!
Een waar woord, Anneke de Vries.
Daar gaat het om, en zolang je dit vol weet te houden en waardevolle resultaten weet te boeken, is het een mooi vak.
Maar het is zo jammer dat al die ‘supporters’ voortdurend het veld oplopen en je steeds zo hinderlijk voor de voeten lopen en je van je werk afhouden.
En dat het zelfs zo ver komt dat die supporters jou de weg naar het doel gaan voorschrijven; een weg die de jouwe echt niet is en was.
Dan gaat onderwijzen lijken op een hindernisbaan. Niet alleen een strijd met de bal, maar ook nog eens een strijd met die zogenaamde supporters.
Houd het veld leeg!
Al die randfiguren die menen zich oordelen aan te mogen meten over hoe onderwijs behoort te zijn, zouden eigenlijk zonder pardon van het onderwijsveld geknikkerd moeten worden. Ik probeer mijn lokaal leeg te houden van betweterige buitenstaanders. Zolang er geen gemopper is van leerlingen of ouders richting de directie en de behaalde resultaten op peil zijn, lukt dit heel goed. Mijn directie laat mij mijn gang gaan. Ik wens alle onderwijsgevenden een dergelijke houding van directieleden toe!