Berichten door redactie

Ouders willen meer aandacht voor normen en waarden, orde en discipline in het onderwijs. Dat staat in de Onderwijsmeter 2006, die Maria van der Hoeven net naar de Tweede Kamer heeft gestuurd. Ouders storen zich gek aan het gebrek aan normen en waarden en brutaliteit van hun eigen kinderen. Ze klagen daarnaast over een gebrek aan motivatie. De brutale streetwisers bevinden zich vooral op het vmbo in de grote steden, maar in het hele land groeien de zorgen. Blijkbaar heeft de agenda voor normen en waarden nog niet veel effect gehad. Werk aan de winkel! Want de school zou dat moeten oplossen.

In de nieuwe stichting STOEP (in oprichting) is beter onderwijs ook een speerpunt. Zie : www.stoep.punt.nl

Momenteel neigt men ertoe leerlingen en studenten te motiveren door hen op een reclame-achtige manier tot onderwijs te verleiden. Onderwijsinstellingen worden daar welhaast toe gedwongen, willen ze nog leerlingen en studenten trekken. Men haakt aan bij de (vermeende) belevingswereld van jongeren en propageert dat het leuk is wat er op het onderwijsprogramma staat en dat je het natuurlijk allemaal op je eigen eigenwijze manier mag doen. Maar een dergelijke voorstelling van zaken wekt de illusie dat de leerling als onderwijsconsument mag verlangen dat het onderwijs naar zijn smaak en luimen wordt ingericht. Het werkelijk kunnen en dus ook leren van iets brengt evenwel met zich mee dat de leerling het vak moet leren verstaan, en niet andersom.

Beste BON-ers,

Google en de Omega-UU-zoekmachine kunnen de dorst niet meer lessen. Hebben jullie toevallig nog interessante artikelen, rapporten, logs, websites met meer informatie over ‘anti-‘ nieuwe leren?

Groet,
Joep

Al enkele dagen probeer ik bij de 10 stellingen van BON argumenten te bedenken die de ‘waarom’ vraag zouden kunnen beantwoorden, dit om voor mij het doel van BON op korte termijn beter inzichtelijk te maken. Nu loop ik bij twee stellingen tegen een muur, zouden jullie me hierbij kunnen helpen?

Stelling 1:
Directie- en beheersfuncties mogen niet exuberant beloond worden en moeten primair worden vervuld door mensen met onderwijservaring, die bij voorkeur naast hun bestuurs- of beheerswerkzaamheden zelf onderwijs verzorgen. Zeggenschap over de inrichting van het onderwijs binnen de instituten moet liggen bij leraren en docenten.

“Verschillende ervaringen leiden tot verschillende hersen structuren”– Dr. Bruce D. Berry, Baylor College of Medicine

Onze kinderen groeien in een hele andere manier en omgeving als hun ouders. 10.000 uur aan videospelletjes, 200.000 email en instant messaging berichten verstuurd of ontvangen, 10.000 uur mobiel bellen, 20.000 uur televisie kijken, meer dan 500.000 reclame boodschappen gezien en dat allemaal voordat ze school überhaupt verlaten. Dit zijn de ‘Digital natives’ [1] van vandaag.

In mijn vorige blog is te lezen hoe Marc Prensky [2] uiteenzet hoe de jonge mens (Digital Natives) wezenlijk verschillen van de oudere mens (Digital Immigrants). Dat hun hersenen anders in elkaar zitten als gevolg van andere input en omgevings variabelen tijdens hun eerste levensjaren. Omdat dit natuurlijk al snel ongefundeerd lijkt, wil ik hier iets verder op in gaan.

Motivatie en passie zijn de drijfkrachten van leren. Zonder motivatie is er immers geen leren. Is een leerling gemotiveerd, zal weinig hem of haar kunnen stoppen. Leren komt uit passie en motivatie, niet uit discipline! Maar eigenlijk weet de neurowetenschap nog maar bar weinig van leren. Wat we weten is dat leren en verzameling van ervaring en kennis is, bij elkaar gesprokkeld in je levensjaren. Feiten, oordelen, vaardigheden, gedrag, theorieën, processen, creativiteit, taal, systemen en communicatie gefaciliteerd door vergelijken, beslissen, luisteren, schatten, vragen, voorspellen, proberen en controleren.

In dit bericht wil ik me voorstellen en ook tot een genuanceerde uitspraak komen over ervaringsleren.
Ik ben afgestudeerd als theoretisch pedagoog in 1987. Ik ben daarna de beeldende kunst ingegaan en in de kunsteducatie terecht gekomen. Hierin is geen ruimte voor theorievorming of verdieping, zoals ik gewend ben vanuit mijn pedagogische achtergrond. Instellingen die projecten inzetten op scholen gaan vooral voor leuke dingen doen, zij zien basisscholen als klanten die hun producten afnemen. Daar kunnen ze ook niet veel aan doen, want dat is de filosofie van de jaren ’90 en daarna. Bovendien worden ze op cijfers afgerekend.

Vanavond stafvergadering gehad met allemaal wollige taal dat het beter moet. Uitgesproken door een iets te dikke blozende heer in keurig pak die als interim even op onze afdeling komt langswaaien om ons strategieplan te schrijven. Hij komt als gast vertellen wat wij zelf gaan willen in de toekomst. Hij heeft van ons vak geen kaas gegeten en ook nooit aan den lijve ondervonden wat het betekent. Hij heeft waarschijnlijk lang achter zijn computertje gezeten om deze voordracht in elkaar te draaien terwijl ik stond te zweten op de werkvloer en geen tijd (en energie) overhield om zelf te bedenken wat ik wil.

ik moet haast maken, als reizend leraar in de traditie van van apollonios van tyana (ja echt van tyana), ben ik vandaag hier, morgen daar en overmorgen overal.Ik verblijf hier tijdelijk als gast. Als ik naar buiten kijk dan zie ik bloesem van appel, peer, kweepeer, kers,enz. naast de meer dan 10 rassen vijgenbomen. De regen van afgelopen nacht heeft de tuin goed gedaan. Hopelijk dat na de langdurige kou, de veelvuldige bloesem gelijktijdig bestoven wordt en vrucht draagt. Laten we hopen dat dat ook opgaat voor het onderwijs.
Klachten, noodkreten, verhalen over vervormingen, we kennen ze in veelvoud.