Maand: augustus 2011

Help, onze teamleider is aan de drank. Bronnen hebben dit onafhankelijk van elkaar geconstateerd. Wat kunnen wij doen als team om dat aan te kaarten bij de directie, zonder kleerscheuren. De teamleider functioneert slecht, vergeet van alles, doet niet wat hij moet doen, is zeer rancuneus.

Breinleren, een nieuwe loot aan de financiële stam.

Nu het faillissement van het competentiegericht leren nakend is, het realistisch rekenen meer dan onder vuur ligt, de SBL is opgedoekt en vervangen door een onderwijscoöperatie werd het voor de gesubsidieerde onderwijsontwikkelaar meer dan de hoogste tijd om met iets nieuws te komen. Kwestie van de onophoudelijke geldstroom ook onophoudelijk te maken. Belangrijk bij zo een nieuwigheidje is het economisch beproefde model van iedereen-ontwikkelt-zich-op-zijn-eigen-manier overeind te houden. Dit model heeft de afgelopen vijftien jaar meerdere goedgevulde zakken opgeleverd. Breinleren is het allernieuwste bedenksel van onderwijsprofeet Kees Vreugdenhil of hoe een leraar onderwijsgoeroe werd.
Onze Kees is van gewone leraar opgeklommen tot schoolleider van een jenaplanschool, wetenschappelijk onderzoeker aan de Universiteit van Utrecht en docent onderwijskunde en filosofie aan enkele lerarenopleidingen. Hij haalde zijn doctoraalexamen wijsgerige en historische pedagogiek/onderwijskunde aan de Universiteit van Utrecht (cum laude). Promoveerde aan de Universiteit van Amsterdam op een vergelijkend onderzoek van een viertal onderwijsconcepten en hun relatie tot maatschappelijke ontwikkelingen. Daarna volgde hij een postdoc-cursus van twee jaar in leer- en ontwikkelingspsychologie. Vanaf 2000 volgde hij in de Verenigde Staten diverse seminars en workshops voor brain based teaching and learning.

Zeggenschap over de inrichting van het onderwijs binnen de instituten moet volgens BON liggen bij leraren en docenten. Maar ook willen de meeste BONners dat elke docent binnen de muren van zijn lokaal grote vrijheid houdt om zijn lessen naar eigen inzicht gestalte te geven. Ook de beoordeling van een leerling voor een bepaald vak moet in de eerste plaats geschieden door de vakdocent die hij heeft.

Het Algemeen Dagblad heeft een artikel waarin staat dat basisschoolklassen groter worden:

De PO-raad gaat uit van een groei van het huidige gemiddelde van 24 naar 27. Die groei heeft direct te maken met het snijden in het personeelbestand.

Nu het collegegeld zo hoog geworden en universitaire studenten niet meer dan 1 jaar met hun studie mogen achterlopen zonder enorme kosten te moeten maken wordt het aantrekkelijk om naar niet geregistreerde studiejaren te zoeken. Het gaat er dan om om buiten de erkende universiteiten kennis en kunde te verzamelen over leerstof die algemeen is voor de gekozen studierichting en waarvan de kennis door de studenten vroeger vooral bij hoorcolleges opgenomen werd en waarvan de kunde verkregen werd door het maken van oefeningen of vraagstukken. In de tijd dat ik studeerde gaf de universiteit beknopte maar heldere syllabi uit over de leerstof die op de hoorcolleges behandeld werd. Die colleges waren dus niet nodig om je op een tentamen voor te bereiden.

Er moet een tijd geweest zijn waarin de literatuur een zodanige status had, dat ze een forse plaats kon opeisen binnen het curriculum van het middelbaar onderwijs. Die status heeft ze niet meer. Marx lijkt op dit punt gelijk te hebben ( niet Karl maar William “Het afscheid van de literatuur”)

Aysel Erbudak is sinds 2006 bestuursvoorzitter en mede-eigenaar van het Slotervaartziekenhuis in Amsterdam. Ze kwam in 1979 naar Nederland als dochter van een gastarbeider.
Het volgende uit het artikel “Als kind las ik alleen verboden boeken” in de NRC van vandaag, geschreven door Renee Postma is voor BON relevant:

Normaal gedrag zal steeds vaker het label ‘ziek’ krijgen als de nieuwe editie van het psychologenhandboek DSM in gebruik wordt genomen. Dat vrezen Europese psychologen. In de vernieuwde ‘bijbel’ van de geestelijke gezondheidszorg wordt de drempel voor een aantal bestaande aandoeningen verlaagd en worden nieuwe aandoeningen toegevoegd.

Dit is het begin van een opmerkelijk artikel in de Volkskrant.

Bij ingenieursopleidingen is het een trend dat er steeds meer aan projecten wordt gedaan, dit al vanaf het eerste semester van de opleiding.
Je zoekt bij zo’n projecten met andere studenten naar een technische oplossing voor een gesteld probleem.
Veelal wordt er getracht dat projectgerichte onderwijs in mindere of meerdere mate van structuur te voorzien door dit te koppelen aan bepaalde technische vaardigheden die geleerd moeten worden.