Maand: februari 2010

Complimenten voor de geslaagde middag! Hieronder een verslagje voor de website van de SP. Groet, Jasper

Van Dijk pleit op BON-symposium voor meer regie over onderwijs

De overheid moet de regie nemen over de kerntaken van het onderwijs: de financiering, de kwaliteit en het bevorderen van kleinschaligheid. Daarbinnen moeten leraren maximale vrijheid krijgen om het onderwijs vorm te geven. Dat zei SP-kamerlid Jasper van Dijk op het symposium van Beter Onderwijs Nederland (BON) op zaterdag 27 februari in Utrecht. BON-voorzitter Ad Verbrugge presenteerde daar het “Deltaplan tot herstructurering van het Nederlandse onderwijs”.

In de basisopleiding [van artsen, b.w.] wordt nu veel meer communicatieles gegeven dan studenten lief is. En als ze dan coassistent zijn, doen ze alles gewoon zoals hun supervisor het doet. Ik vind het niet zo efficiënt om zo vroeg in de opleiding zoveel aan communicatie te doen. Die mensen moeten ook nog het ambacht leren.
bron: Ellen de Bruin (27 februari 2010). Moed uit negeren. NRC Handelsblad. Wetenschap p. 4-5. (Gespek met psychiater Tineke Vos over haar onderzoek naar de wijze waarop mensen met hun fatale ziekte omgaan.)

Oude trucs

Toen ik afgelopen zaterdag met de trein naar Utrecht reisde zag ik op het perron een affiche met het portret van oud-minister Plasterk die, twee belerende vingers opstekend, zei: ‘Geen kind van school zonder diploma!’
Het lijkt goed bedoeld van Plasterk maar hij weet, slim als hij is, dat het een vorm van volksverlakkerij is. Het is immers niet interessant of iemand een diploma heeft maar veeleer of het iets voorstelt. Dat is een veel belangrijker onderwerp. Er zijn nu al opleidingen die diploma’s verstrekken aan kinderen die nauwelijks kunnen lezen en schrijven, dus waar hebben we het over?

Het was gisteren weer een mooie dag in Utrecht, zeker voor een vierde keer. Dat we een serieus te nemen partij zijn en blijven blijkt o.a. uit de grote opkomst van bonleden en de aanwezige Kamerleden en de Staatssecretaris.

Het voorstel van Leo Prick aan BON om de macht en de financiële last van de van “de schil” van schoolbesturen, managers en adviesbureaux in het onderwijs te breken resp. te laten vervluchtigen door te strijden voor een ingrijpende versoepeling van de voorwaarden om nieuwe door de overheid gesubsidieerde scholen te stichten moet m.i. door ons bestuur zorgvuldig gewogen worden op politieke haalbaarheid en instrumentele bruikbaarheid. Indien deze weg naar kleine zelfstandige scholen een grotere kans op een snelle realisatie maakt dan het splitsen van grote scholen en het delegeren van bestuursmacht naar de daarbij ontstane kleine scholen moet het bestuur daar met volle kracht op inzetten.

“Dommer kun je het niet maken in het onderwijs” heet het artikel in het Eindhovens Dagblad. Zie bijlage.
[van de moderator: vanwege autreursrechten heb ik de bijlage verwijderd. Het artikel is ook online te bekijken]

Waar Sven Kramer al niet goed voor is. In de Telegraaf staat een artikel waarin een hoogleraar uitlegt waarom Kramer verkeerd wisselde.
Van Yperen zegt dat de automatische piloot Kramer waarschijnlijk heeft dwarsgezeten. “Dingen die je automatisch doet, doe je onbewust. Je voordeur op slot draaien bijvoorbeeld. Als dan iemand je even later aan het twijfelen brengt door te vragen of je de deur wel dicht hebt gedaan, kun je nauwelijks meer terughalen of je inderdaad de sleutel hebt omgedraaid. Kramer werd aan het twijfelen gebracht over een automatisme, doordat Kemkers hem op de andere baan wees.”

Beste Ronald,

Deze brief zal je zelf moeten vinden op het web. Nu je ambteloos burger bent is er geen ambtenaar meer die braaf alle berichtgeving over jou netjes in een mapje op jouw bureau legt, gesorteerd op datum en belangrijkheid en met mijn wekelijkse column prominent bovenaan want hij wist van jouw zwak voor columnisten.

Op pagina 15 van Actieplan Leerkracht van Nederland (het beleidsplan van Plasterk, van Bijsterveldt en Dijksma:
“2 .1 Beroepsvereniging van leraren

De rug rechthouden.

Ze hadden er zo naar uitgekeken en nu mogen ze opeens niet meer. “Als we gaan, dan gaan we met zijn allen.” Had Ronald ferm gezegd en er niet op gerekend dat Wouter gesterkt door zoveel solidariteit, prompt het ontslag van het hele smaldeel van het kabinet indiende. Ze stonden netjes op een rijtje voor de camera de ex-cellenties. Ronald bleef er van overtuigd dat het een grap was en keek een beetje in het rond om te zien waar de champagne bleef. Loerde zelfs even achter het scherm of daar de verborgen camera en Frans Bauer niet stonden en hoorde Wouter ineens zeggen dat ze hun ontslag hadden aangeboden. Sharon stond er een beetje ongemakkelijk bij. “Weer iets niet afgemaakt” dacht ze, “net zoals mijn studie.”