Maand: januari 2007

Uit het feit dat ik de doelstellingen van BON onderschrijf volgt al dat naar mijn mening de rol van de computer in het onderwijs ook door de leraar moet worden beheerst. Kant en klare programmatuur kan dan alleen een rol spelen als die de leraar in staat stelt zijn lessen boeiend te illustreren. Beter is het als hij zelf programma’s kan samenstellen, waarin hij de accenten kan leggen, zoals hij vindt dat ze gelegd moeten worden. Het JAVA programmasysteem maakt het mogelijk zeer toegankelijke programma’s te maken, terwijl ook de Power Point presentaties van Microsoft zeer veel mogelijkheden bieden voor instructieve programma’s.

Een zaal met 600 hoog opgeleide mensen. Velen met lange ervaring in het onderwijs. DUS goede docenten. Als je niet goed bent, dan red je het echt niet, 20 jaar of meer voor de klas. Misschien, nee zeker, was hier de absolute top van onderwijzend Nederland aanwezig.

Een spreekster die ons vertelde dat je, om goed onderwijs te kunnen geven van je vak moet houden, sterk in je schoenen moet staan en van de kinderen moet houden. PUNT.

En al die toppers hingen aan haar lippen. Wilden de woorden uit haar mond trekken. Men had dorst.

En wat kregen we te drinken? Gewoon simpel kraanwater. Wat kan de eenvoudige waarheid met je doen als je die lange tijd hebt moeten ontberen.

Mijn vrouw en ik, beide vorig jaar lid geworden, hebben gisteren de ALV in Eindhoven meegemaakt. De grote opkomst en de hoge mate van eensgezindheid geven hoop dat er een begin is gemaakt met het lange proces, waarmee de doelstellingen van BON moeten worden verwezenlijkt.
Zoals dat gaat als je ouder wordt en tenslotte ervaring op ervaring hebt gestapeld, allerlei adviezen dringen zich bij je op. Zo men hier al in geinteresseerd mocht zijn is dit niet de plaats ze te formuleren. Misschien komt er nog wel eens een ontmoeting met een bestuurslid om een paar ideeen door te geven.
Naar aanleiding van de bijdrage van Greetje van der Werf zou ik er aan willen herinneren, dat in het verleden Nederland eindtermen kende voor de verschillende vormen van onderwijs en dat deze werden bewaakt met behulp van centrale examens. Voor het ULO en het VWO werden de schriftelijke examens beoordeeld door leraren van andere scholen en werden de schriftelijke examens aangevuld met mondelingen examens, bijgewoond door zogenaamde gecommitteerden. Voor het ULO waren dit leraren van andere scholen, voor het VWO namen hoogleraren van verschillende universiteiten deel aan de mondelingen examens, die in eerste instantie door eigen leraren werden ingezet.

Dag mensen, ik was vandaag geroerd door alle steun die we als bestuur van jullie, van onze leden, hebben gekregen. Ik zie nu al, samen gaan we in 2007 mooie dingen doen!

Vandaag vroeg weer iemand of we regionale afdelingen hebben, en toen ik zei dat dat niet zo was, of we plannen hadden om die op te richten. Mijn antwoord was en is dat we die graag willen hebben, maar dat dat hangt op iemand die daarin het voortouw neemt. Dus hierbij doe ik gelijk een oproep: als iemand in mijn omgeving – Eindhoven – een regionale afdeling van BON van de grond wil trekken dan doe ik van harte mee! Ik zal graag de rol van liaison met het bestuur vervullen, en de informatiestromen beide kanten op verzorgen.

‘Pietje precies’ meet efficiëntie niet

Auteurs:
Jan Bouwens en Anne Marie Oudemans

Om de efficiëntie van not-for-profit-organisaties in kaart te brengen wil de Tweede Kamer een norm stellen voor bureaucratie. Deze aanpak is geplaveid met arbitraire beslissingen en leidt daarom tot escalatie van standpunten in plaats van tot een oplossing van het gestelde probleem. Wij adviseren daarom de uitgaven aan primaire processen in kaart te brengen en deze als percentage van de totale uitgaven uit te drukken. Door onderling vergelijken kan een norm voor gemaakte kosten worden ontwikkeld. Voorts kan het cijfer dienen om de effectiviteit van de organisatie vast te stellen.

Onderstaand artikel komt uit de NRC van 20 januari 2007
_________________________
Lui, langzaam en matig
Nederlandse student legt het af tegen Duitse collega

Maastricht spijkert Nederlandse economiestudenten bij in wiskunde en economie, in de zomer voor de studie begint. Hun Duitse medestudenten hebben dat niet nodig.

Drie onderzoekers van de Universiteit Maastricht, Dirk Tempelaar en Bart Rienties (Economische Wetenschappen en Bedrijfskunde) en onderwijskundige Wim Gijselaers, testten 1.580 eerstejaars economie (lichting 2004 en 2005) op niveau, motivatie en leerstrategieën – 585 Nederlanders en 640 Duitsers. Ze keken ook naar de verschillen tussen mannelijke en vrouwelijke studenten. Bovendien zijn de wiskundeprestaties uit 1999 per nationaliteit vergeleken met die sinds 2003. De belangrijkste conclusie: de Nederlanders blijven vakinhoudelijk ver achter bij hun Duitse medestudenten. Ze halen lagere cijfers en doen langer over hun studie.

Onderstaand artikel komt uit de NRC van 20 januari 2007
________________________
Maar ze kunnen wel goed praten

Scholieren en studenten kunnen heel goed praten. Daar is iedereen het over eens. Spreekbeurten, boekpresentaties, het kost ze amper moeite. “Als je ziet wat basisschoolleerlingen in groep 8 voor spreekbeurten neerzetten”, zegt Hans Christiaanse, directeur van basisschool De Heerdstee in Groningen. “Met een beamer en Power Point, het is soms ongelooflijk. Dat kon een scholier van die leeftijd tien jaar geleden absoluut niet.”

Wat scholieren en studenten steeds minder goed kunnen, daarover is echter ook iedereen het eens. Dat is spellen, werkwoorden vervoegen en het opbouwen van een helder betoog. Vorige week klaagden hoogleraren in deze krant dat studenten de laatste jaren steeds slordiger zijn gaan schrijven. Op tal van universiteiten en hogescholen worden bijspijkercursussen Nederlands aangeboden om het niveau op peil te krijgen. Deze week luidde de HBO-raad de noodklok over het taalniveau van aankomende leraren. Van de zesduizend studenten aan de lerarenopleidingen is tweederde gezakt voor de vorig jaar ingevoerde taaltoets.

Het onderstaande stuk komt uit de NRC van 20 januari 2007
______________
Nieuwe bètavak

In de krant van 15 januari stond een enthousiast artikel over het nieuwe bètavak NLT, ‘natuur, leven en technologie’. Er zijn meer moderne bètavakken: het vak Onderzoeken en Ontwerpen op scholen die zich technasia noemen en al bijna tien jaar ANW (Algemene Natuurwetenschappen). Deze interessante vakken hebben een belangrijke handicap: er geldt alleen de verplichting van een schoolexamen voor, dus geen landelijk examen.

Voor havo- en vwo-leerlingen is slagen voor de landelijke examens het belangrijkste. Alleen vakken met een centraal examen worden serieus genomen: door hbo en wo, door de school en dus door de leerling. De toekomst van vakken zonder landelijk examen is onzeker. ANW is al op z’n retour, het lijkt dezelfde weg te gaan als techniek dat met de basisvorming opgeheven lijkt te gaan worden. Om de moderne bètavakken meer status te geven zou er dus een landelijk examen voor moeten komen. Helaas, dat gaat niet. Deze vakken ontlenen hun bestaansrecht aan en worden door docenten en leerlingen gewaardeerd wegens het projectmatig werken, grote inbreng van de docent bij het ontwikkelen van lesmateriaal, onderzoek, creativiteit enz. Dat alles leent zich niet voor een landelijk examen. Landelijke examens vragen een ander soort kennis en een ander soort onderwijs: examentraining. Dat de zo verkregen kennis verdampt na het examen is niet erg.

Vandaag in De Volkskrant een reactie van BON op het stuk van Lizzy Tabbers. Lees het artikel.