Maand: december 2006

Madrid 6 december 2006

In opdracht van Sinterklaas hebben de zwarte pieten uit de regio Eindhoven bij alle medewerkers van de Fontys Hogeschool Engineering een chocolade letter S en een doosje door Fontys goedgekeurde krijtjes in het postvak gedeponeerd.
De persvoorlichter van Sinterklaas laat weten dat de S symbool staat voor het SUCCES dat de afgelopen weken bereikt is en dat met de krijtjes aangeven wordt dat de aandacht voor het (frontaal) vakinhoudelijk en fundamenteel onderwijs niet mag verslappen.
Einde persbericht

Op verschillende plaatsen in dit forum wordt gesproken over het beeld dat wellicht van BON zou bestaan als enkel conservatievelingen die in de jaren vijftig zijn blijven steken. Ik ben voor mezelf eens nagegaan van welke vernieuwingen ik wél gebruik wil maken tijdens mijn lessen, alles dan los van een eventuele druk vanuit opleidingsmanagement. Ik zet wat voorbeelden rijp en groen door elkaar om voor mezelf te verantwoorden dat ik niet enkel die aardsconservatief ben. Misschien zetten deze voorbeelden anderen aan het denken en krijgen we, ieder voor ons zelf en als BON een beter idee van welke vernieuwingen door ons als verbeteringen worden gewaardeerd.

Veranderingen in het onderwijs worden vaak geintroduceerd als aanpassing bij de ontwikkelingen in de samenleving; een veranderde samenleving vraagt om ander onderwijs. Punt.
En na de punt volgt geen verdere verklaring over aard en oorzaak van de maatschappelijke veranderingen, geen wetenschappelijke beschouwing over hoe het onderwijs er als gevolg van deze veranderingen er dan uit moet gaan zien. Men stelt slechts vast dat de slechte gemotiveerdheid van jongeren een maatschappelijk probleem is, en dat er dus iets bedacht moet worden om de motivatie van de leerlingen te verbeteren.
Er wordt vervolgens een pot met subsidie opengetrokken en de dames en heren deskundigen gaan ermee aan de slag. De diagnose wordt niet gesteld.

Onder welke naam spreken we elkaar eigenlijk aan op de eerste algemene ledenvergadering? Ik ben in het openbaar nog nooit Catilina genoemd.

Lees de discussie met Peter Langerak van Hay Group.

“De Onderwijsraad concludeert dat op scholen het opdoen van kennis onder druk staat, vooral bij Nederlands en wiskunde. De woordenschat van leerlingen schiet tekort, ze krijgen te weinig mee van de grammatica en leren niet goed redeneren. Bij wiskunde blijkt dat scholieren niet meer goed leren rekenen en met formules omgaan.”

Dat schrijft nu.nl op vandaag op zijn site:

www.nu.nl/news/910403/10/Scholieren_leren_niet_goed_spellen_en_rekenen.html

Om te voorkomen dat er informatie verloren gaat als gevolg van het definitief ‘stukgaan’ van de link plaats ik hier de tekst van een document van Fontys.
Het betreft een verslag over een intern kennisdebat omtrent de vraag of door de invoering van competentiegericht onderwijs het niveau van de studies ‘Applied Science’en ‘Technische Natuurkunde’ nog wel voldoende is.

Opmerkingen:

Er is in Amsterdam een nieuwe organisatie opgericht: onderwijs-consumentenorganisatie Amsterdam (OCO). Hieronder een bericht hierover uit het Parool van 6 december 2006.
_________________________________________________________
Amsterdam heeft sinds vandaag een onderwijs-consumentenorganisatie, OCO. Ouders kunnen hier terecht voor vragen en advies, ook over de kwaliteit van de basisscholen.

Karina Schaapman

Het merendeel van de ouders heeft een vanzelfsprekend vertrouwen dat hun kind aan het eind van de basisschool voldoende toegerust is voor een passende vervolgopleiding. Immers, de overheid heeft kerndoelen geformuleerd en de inspectie controleert.

[ EN NOU MOET HET AFGELOPEN ZIJN MET DAT GESCHREEUW IN HOOFDLETTERS! Titels gaan gewoon in normale letters. Ik heb het hier veranderd, let erop … – MAP ]

Afgaand op de artikelen en berichtgeving uit de media van recente tijden, is het niet best gesteld met het onderwijs in Nederland. Het niveau van de Nederlandse taalbeheersing in het MBO is schrikbarend laag. Daarom schaft men het vak Nederlands daar maar af! Het niveau van het wiskundeonderwijs in het Voortgezet Onderwijs is immens gedevalueerd. Er zijn universiteiten die op diverse faculteiten de nieuwe eerstejaars studenten een instroomprogramma Wiskunde laten volgen.

In enkele reacties heb ik aangegeven dat wij als BON onszelf soms tekortdoen en het risico lopen onszelf te verslaan. Omdat dit punt mij erg dwarszit -ik ben ontzettend blij met BON en ik kan de opluchting niet beschrijven toen ik het bestaan van de organisatie ontdekte- wil ik mijn mening wat meer uitleggen. In mijn ogen schieten we onszelf soms, maar in ieder geval steeds vaker, in de voet en ik roep de BON-leden dan ook op tot hier en daar een wijziging van strijdwijze. Het gaat mij om drie algemene punten en die licht ik hieronder even toe.

1. Verbittering

Steeds meer reacties op de verschillende discussieplekken geven blijk van sarcasme en daarmee van frustratie. Reacties die tegenstanders – voorstanders van HNL – de munitie geven om BON en aanhang neer te zetten als verbitterde conservatieven, twee beelden die we koste wat kost moeten voorkomen. Dit type reacties is koren op de molen van alles waar ik in het onderwijs tegen ben en we creëren makkelijk onze eigen stigma’s of handhaven de etiketten die tegenstanders voor ons uitgedacht hebben. Ik pleit voor een terugkeer naar de inhoud (zoals we dat ook in het onderwijs willen) op alle discussieplekken en roep op het sarcasme vermijden. Gal spuwen is prettig, maar het levert je niets op.