blogs

Op mijn school heet het competentiegericht leren, maar er zijn vele benamingen: Probleem Gestuurd Onderwijs, Prestatieleren, Nieuw Leren etc. Ik verzet me er (als nieuwe doctrine) al een tijd tegen. Mijn bezwaren:

1 Er wordt gebruik gemaakt van een glibberig begrippenapparaat. Evenals de vele benamingen zijn er ook vele definities. In discussies draait het er steeds weer op uit dat juist de elementen waar ik zo onderbouwd bezwaar tegen maak, helemaal niet noodzakelijk bij het Competentie Gericht Leren (CGL) zouden horen. Dat wordt dan wel lastig om er een goede gedachtenwisseling over op te zetten. Zelfstructurerend? Hoeft niet persé! Intrinsieke motivatie? Is leuk maar het kan ook zonder. Verplichte samenwerking? Hoe kom ik erbij! Vage doelstellingen? Helemaal niet, allemaal toetsbaar en in waarneembaar gedrag. (huh? ‘klantvriendelijk optreden’, ‘samenwerken’? )

De laatste loodjes van het schooljaar zijn weer aangebroken. Voor de eenvoudige docent zijn dit altijd hectische dagen, want veel nakijkwerk, en dat moet natuurlijk allemaal gisteren af.
Het is heel erg warm in het lokaal. Leerlingen die je een jaar lang achter de vodden hebt gezeten om werk ( in mijn geval allerlei powerpoint-presentaties ) tijdig in te leveren, drommen nu om je heen in de verwachting dat je dit “nog ff snel voor de vakantie nakijkt want dan kunnen we de trein halen”. Er staan er een stuk of zeven om mij heen te dringen.
Men is in blijde verwachting van een flink aantal weken niets doen, hoewel een enkeling daar volgens mij al een paar maanden geleden mee is begonnen.

Na lang wachten is eindelijk de Resonansgroep bij de Vernieuwingscommissie wiskunde ingesteld, de groep van mensen uit het hoger onderwijs die de commissie van feedback gaat voorzien over alle voorstellen die uit de commissie komen – met name feedback over de gevolgen voor de aansluiting met het vervolgonderwijs.

Samenstelling:

Voorzitter: prof. dr. J. (Jan) van de Craats, hoogleraar wiskunde aan de Universiteit van Amsterdam en de Open Universiteit.

De leden van de Resonansgroep zijn:

(1) Dr. W.T.M. (Wim) Caspers, docent/afdelingsleider aan een school voor voortgezet onderwijs en als vwo-docent wiskunde tevens ingeschakeld bij het wiskunde-onderwijs aan de Technische Universiteit Delft.

De onderwijsbonden zijn wakker geworden: ‘GEEF DE LERAAR ZIJN VAK TERUG!’. Het werd wel tijd …

Ze zeggen wel goeie dingen:

De kern van het probleem is het te lage ambitieniveau van veel scholen bij het invulling geven aan het vak van leraar. Op veel scholen wordt het onderwijs van bovenaf, met “hulp” van buitenaf strak geprogrammeerd. Ook wordt vaak nogal star omgegaan met het gebruik van gestandaardiseerde en kant en klare methodes. Hierdoor wordt het vak van de professional uitgehold en gedevalueerd. De leraar voor de klas dreigt steeds meer een “lesboer” te worden die vooral moet uitvoeren wat anderen bedacht hebben. Voor een hoog opgeleide professional is dit natuurlijk weinig bevredigend. Het zal duidelijk zijn dat bij een enigszins aantrekkende economie, de hoger opgeleide in geen geval voor zo’n baan het onderwijs zal kiezen. De tekorten zullen desastreus worden.

Nog niet eens zo lang geleden waren scholen vrij eenvoudige en transparante organisaties. Je had een rector — vaak zorgelijk kijkend vanwege alle circulaires uit Zoetermeer — die samen met een paar conrectoren het hele reilen en zeilen van een school in de gaten hield. Een geïdealiseerd beeld? Misschien, maar in betrekkelijk korte tijd is er wel erg veel veranderd. De rector en zijn handjevol conrectoren zijn vervangen door het Management…
(Lees verder in de bijlage)
(Gepubliceerd in LTM 2006-5)

In zijn boek Drammen dreigen draaien gaat Leo Prick, columnist van NRC Handelsblad, in op twintig jaar onderwijsvernieuwing en de desastreuze gevolgen ervan. Prick betoogt aan het einde van zijn boek dat het onderwijs weer aan de leraren moet worden teruggegeven. Maar tegelijkertijd constateert hij dat het beleid al weer een heel andere kant opgaat: ‘Leraren worden steeds meer de uitvoerders van minutieus voorgeschreven taken.’…
(Lees verder in de bijlage)
(Gepubliceerd in LTM 2006-4)

Het functiewaarderingssysteem, LB-/LC-/LD-functies, beoordelingsgesprekken, persoonlijke ontwikkelingsplannen. Docenten zijn in de afgelopen jaren al vaak met nieuw personeelsbeleid geconfronteerd en de volgende verandering staat alweer voor de deur. Het nieuwste beleidsinstrument heet de Wet op de beroepen in het onderwijs (wet BIO), die op 1 augustus van kracht wordt…
(Lees verder in de bijlage)
(Gepubliceerd in LTM 2006-3)

Onlangs is het ‘Nederlands activiteitenprogramma moderne vreemde talen’ verschenen. Het programma is een antwoord van de minister van Onderwijs op het Europese verzoek aan de lidstaten om hun eigen actieprogramma’s op te stellen om zo het leren van talen en de taalverscheidenheid te bevorderen. Op zich valt het toe te juichen dat er een dergelijk activiteitenplan mvt is verschenen. Bij het lezen van het stuk krijg je echter het gevoel dat er een flinke kloof zit tussen de prachtige beleidsvoornemens en de praktijk van de afgelopen jaren…
(lees verder in de bijlage)
(gepubliceerd in LTM 200

Heeft u zich al verdiept in de nieuwe spelling die per augustus officieel ingaat? Even de proef op de som. Is het ideeënloos of ideeëloos, Christusbeeld of christusbeeld, procédé of procedé, kerstman of Kerstman, christus of Christus, diskman of discman, havo’er of havoër, naziagressie of nazi-agressie, paardebloem of paardenbloem, zijingang of zij-ingang, Middeleeuwen of middeleeuwen? …
Lees verder in de bijlage.
(Gepubliceerd in LTM 2006-1)

Op 11 oktober 2005 is het studiehuis — of wat daar nog van over was — ten grave gedragen. Op die dag stuurde minister Van der Hoeven het evaluatierapport ‘Zeven jaar Tweede Fase, een balans’ naar de Tweede Kamer. Uit dit rapport blijkt dat het studiehuis de aansluiting van het have en vwo op het hoger en wetenschappelijk onderwijs op een aantal aspecten ernstig heeft verslechterd…
Lees verder in de bijlage.
(Gepubliceerd in LTM 2005-7)