Berichten door redactie

Met de bezuinigingen op cultuur, het verdwijnen van Nederlands in het universitaire onderwijs, verwaarlozing van de Vaderlandse geschiedenis, de niveaudaling en banalisering van het onderwijs en het pamperen van laagopgeleide inwoners met buitenlandse wortels is Nederland net als Duitsland bezig om zich in rap tempo op te heffen. (Duitsland bezuinigt overigens niet op cultuur). De bezorgdheid van veel Duitsers over een mogelijke neergang van hun land is door het verschijnen van het boek het boek “Deutschland schafft sich ab” van de oeconoom Thilo Sarrazin tot grote verrassing van de politici eindelijk bespreekbaar geworden.

 
Het maken van een opstel over de sneeuw, anno 1882

Het volgende artikel geeft een zeldzaam inkijkje in een klas (5?) van een lagere school waar de onderwijzer de leerlingen een opstel laat schrijven. Dat 19e-eeuwse opstel is bepaald iets anders dan wat wij er tegenwoordig onder verstaan, toch is het onderwijsdoel hetzelfde: leren stellen. De schets die Zijlstra geeft zal wat geflatteerd zijn, en zeker niet representatief voor het Nederlandse Lager Onderwijs. Maar het illustreert wel de analyse die Rudolf Geel geeft in zijn proefschrift over de geschiedenis van het spelenderwijs Nederlands. Zie
beteronderwijsnederland.net/node/7136

Let op de volgende karakteristieken:

Dit discussiestuk bouwt op het proefschrift van Rudolf van Geel (aan de UvA, in handelseditie bij Coutinho). In de aanloop naar de taalconferentie is het mogelijk nuttig om een beeld te hebben van het taalonderwijs zoals dat in vroeger dagen werd gegeven. Rudolf Geel biedt dat, waarbij de ‘vroeger dagen’ loopt tot begin tachtiger jaren. Deze blog pakt de draad op uit
www.beteronderwijsnederland.nl/node/7115

Rudolf Geel (1989). Niemand is meester geboren. Geschiedenis van het Nederlandse schrijfvaardigheidsonderwijs in de 19de en 20ste eeuw. Coutinho. [Geen online versie beschikbaar]

Lieve Marja, Wat nu?
Docenten op scholen zijn het vaak niet eens met de veranderingen die schoolbesturen op scholen willen doorvoeren en voelen zich geïntimideerd als zij voor hun eigen mening opkomen. Voor leden van de medezeggenschapsraden is dat vastgesteld door het bureau Actis maar de vereniging BON weet dat het om veel meer gevallen gaat en dat Actis slechts het topje van een ijsberg heeft laten zien. Dat spreekt ook haast vanzelf. Als al leraren die als lid van de medezeggenschapsraad wettelijke bescherming genieten geïntimideerd worden kan dat voor “gewone” dissidente leraren alleen maar erger zijn.

Mijn conclusie is:

Volgens de bijdrage van de Redactie Wetenschap in de NRC van 5 okt j.l. verwekt in Zweden een slimmere man meer kinderen en kleinkinderen. Een man die één tot twee jaar voor was op het gemiddelde van zijn klas had later ongeveer een kwart grotere kans op kleinkinderen, zo schrijven de onderzoekers in een artikel dat Evolution and Human Behavior op zijn website publiceerde (in press). Bij dit onderzoek werden de schoolprestaties van een 10-jarig kind als een benadering van zijn intelligentie beschouwd. Bij vrouwen zou het verband tussen vruchtbaarheid en intelligentie/schoolprestaties gering zijn. Blijkbaar doet het verschijnsel van de verminderde vruchtbaarheid van hoogopgeleide vrouwen zich in Zweden niet voor.

Hinke Douma en ik hebben het bestuur van BON schriftelijk gevraagd om er bij het a.s. kabinet op aan te dringen om de voorwaarden voor het stichten van een gesubsidieerde school te versoepelen. Daardoor zou het mogelijk moeten worden om scholen op te richten die aan de uitgangspunten van BON voldoen. Als het bestuur daarop ingaat en zeker als het dan tot een gesprek met belangrijke politici zou komen zal ons hopelijk gevraagd worden om onze ideeën verder toe te lichten. Daarom willen wij hierover graag de mening van onze medeBONners lezen. Onderstaand volgen mijn gedachten over een BON-VWO-school.

Vanavond, een oud kamerlid voor het CDA (Uitgesproken, VARA): hoe vertel ik mijn leerlingen dat ze geen angst hoeven te hebben om in dit land te leven?

Veel leden van Bon zijn leraar. Hoe vertellen jullie, leraren, het je leerlingen?

De Volkskrant is helemaal klaar met De Onderwijsagenda: zaterdag komt het boek uit (boekhandel; de webwinkel van De Volkskrant levert pas volgende week), vandaag 28 september een extra katern ‘Zeven manieren om school beter te maken’. dinsdag 5 oktober op Nederland 2 de ‘Avond van het Onderwijs’. Ik ben benieuwd wat dit mega-forum aan consensus en aan verschillen in opvatting heeft opgeleverd.

De ‘zesde manier’
Zes van de zeven manieren om het onderwijs te verbeteren zijn eigenlijk vanzelfsprekend, want: doe dingen gewoon beter of iets meer. Maar de zesde van de zeven springt eruit: Laat leerlingen per vak examen doen op het hoogst mogelijke niveau. Het is een idee van een lid van het Volkskrant-panel.

 
Uit de woonplaats van Laurens Jansz Coster

H. H. Niesen (1919). Leerboek der cosmographie Haarlem: De Erven F. Bohn.

• “Dit Leerboek der Cosmographie bevat ongeveer, wat ik tot nu toe gewoon was, mijn leerlingen te dicteeren. Het is dus in gedrongen vorm gehouden en kan in de ruim 50 lessen, die na aftrek der repetities overblijven, geheel doorgewerkt worden.”
• “Mij rest nog, hartelijken dank te betuigen aan Dr. H. Brongersma, oud-directeur der H. B. S. te Haarlem, die mij, toen ik de lessen in Cosmographie overnam, zijn dictaat heeft afgestaan, waarvan ik een dankbaar gebruik heb gemaakt, en wiens aansporingen mij een prikkel zijn geweest om dit leerboek te schrijven.”

In de VS is een strijd gaande tussen twee partijen die beide het beste voor hebben met het wiskundeonderwijs. De eeste partij is georganiseerd in de NCTM, de nationale organisatie van leraren wiskunde. De tweede partij is gevormd in reactie op de door de NTM opgestelde nieuwe Standaarden voor het wiskunde-onderwijs, en de eerste inplementaties daarvan: ‘Mathematically Correct.’ In reactie op de actiegroep is dan ook weer een actiegroep voor Standards based wiskundeonderwijs gevormd. Iedereen druk. Dit lijkt op de onenigheden in Nederland tussen de realistisch rekenaars en de tegenstanders van dat realistisch rekenen, maar de issues liggen toch anders.