Maand: maart 2011

Aleid Truyens bespreekt vandaag in de Volkskrant het nieuwste boek van Frank Furedi.

Scholen zijn er om kinderen de wereld te laten begrijpen, niet meer en niet minder. Het loslaten van die kerntaak is een fatale vergissing, betoogt Frank Furedi in De terugkeer van het gezag.

Een citaat “Komisch is het lijstje waarden waaraan volgens de Britse overheid een leerkracht moet voldoen: ’toewijding en empathie; reflectie en zelfregulering; oprechtheid en integriteit; respect, gelijkheid, diversiteit en insluiting; betrokkenheid en empowerment’ – en nog zo wat modieuze termen”.

De remedie van Furedi heeft grote overeenkomsten met de uitgangspunten van BON.

Op Zaterdag 12 maart j.l. citeerde Frederiek Weeda in de NRC: “We leven in de duurste stad van het land [Amsterdam], met hoge belastingen en huizenprijzen. Die stad is niet in staat om alle kinderen het beste onderwijs te bieden. En dat terwijl we een kennisstad willen zijn”. “De gemeente Amsterdam legt de verantwoordelijkheid voor de mismatch tussen vraag en aanbod bij de scholen zelf. Die zijn autonoom, liet de gemeente begin dit jaar in een brief aan de gemeenteraad weten”. “Volgend schooljaar komt Amsterdam als geheel honderden havo-plaatsen tekort, aldus de Stichting Vrije Schoolkeuze Amsterdam. Leerlingen die worden uitgeloot, kunnen mogelijk helemaal niet naar de havo”.

In de krant stond gisteren een berichtje dat ik zo vreemd vond dat ik maar eens ben gaan uitzoeken of het echt klopte. Maar de website van de VVD bevestigt wat ik in de krant al had gelezen:
www.vvd.nl/actueel/1265/opleiding-moet-open-kaart-spelen-over-kansen-op-arbeidsmarkt
Stef Blok, fractievoorzitter van de VVD in de Tweede Kamer, wil dat universiteiten en hogescholen verplicht “per opleiding openbaar gaan maken hoeveel oud-studenten een baan hebben gevonden die aansluit op hun studie en wat zij met dat werk verdienen.”

Hier wat berichten uit de krant:

opinie.volkskrant.nl/artikel/show/id/8069/Bij_mbo_voltrekt_zich_stille_ramp

nos.nl/artikel/226177-imago-mbo-moet-beter-worden.html

www.volkskrant.nl/vk/nl/5288/Onderwijs/article/detail/1861267/2011/03/17/OM-pleit-voor-intensievere-aanpak-spijbelaars.dhtml

Waarom kan ik niet gewoon meegaan in de vernieuwing die nu bezig is? Waar maak ik me eigenlijk druk over? Elke maand krijg ik dat bedrag overgemaakt en de vakanties zijn ook wel aardig eigenlijk. Iets wat de nodige afgunst wekt. Alsof je je werk dan helemaal loslaat? Het CGO systeem is een kwestie van afvinken. En een beetje vakinhoudelijk. Maar als jij een leerling bent die goedgebekt is, sociaalvoelend en met enige regelmaat naar school toe komt, is er een grote kans op een diploma. WIl niet zeggen dat je dan een bestektekening kunt maken of een begroting. Laat staan een sterkteberekening van een bouwkundige constructie.

Toch een opmerkelijk bericht in Havana, het blad van de Hogeschool van Amsterdam. Niet alleen het bedrag is absurd, maar de opmerking van de collegevoorzitter is nog zotter

Terugkeer kost 350 euro per uur

De adviseur die de docent bedrijfseconomie die vrouwen de hand weigert te schudden begeleidt in zijn terugkeer naar de werkvloer, krijgt daar 350 euro per uur voor. ‘Het is een schijntje wat we daarvoor betalen als je kijkt naar al het geld dat naar onderwijs gaat,’ aldus collegevoorzitter Karel van der Toorn vorige week tegenover PowNews. De adviseur, een voormalig docent vrouwenstudies aan de Universiteit van Amsterdam, blijft ‘hooguit een aantal weken’ aan om gesprekken te voeren met critici.

Ik kan het niet laten om uit de voordracht van Bruins Slot op de ledenvergadering de volgende sheet te kopiëren. De recente fraude van een medewerker van een examenbureau kun je nog toevoegen aan het lijstje voordelen van de bedrijfsmatige toetsaanpak. Deze beschrijving van de werkelijkheid is basismateriaal voor een mooie parodie.

“DE TOETSING”
Vroeger:
Docent nam zelf toets af in laatste lesweek van een blok of semester.
kosten: alleen uurtarief docent.
Nu:
1. Docent moet toets in speciale enveloppe met juiste codes inleveren bij het toetsbureau
2. Toetsbureau gaat alle ontvangen toetsen administreren
3. Roosterbureau inventariseert nogmaals bij docenten welke vakken getoetst moeten worden
4. Als de lijst met toetsen eindelijk klopt worden de toetsen ingeroosterd

 
Graag kritische aandacht voor het rapport van de Commissie Veerman.

Bijna een jaar geleden bracht de Commissie-Veerman haar rapport uit over de houdbaarheid van ons stelsel van (hoger) onderwijs. Het rapport heeft weinig kritiek gehad, voorzover ik mijn literatuur goed heb bijgehouden. Instemming des te meer: het is zo ongeveer tot hoeksteen van het kabinetsbeleid voor hoger onderwijs verklaard. Dat levert ruïneuze spanning op tussen de noodzaak van extra investeringen zoals de commissie die signaleert, en de bezuinigingsdoelstellingen van het huidige kabinet: criminalisering van de langstudeerder, kortingen op het HO, degraderen van promovendi van verdieners tot handophouders.

Het is natuurlijk fantastisch dat de machtigste speler op het onderwijsveld, een speler die 40 jaar geleden nog niet bestond maar nu het hoogste woord voert en elke regeringscoalitie om zijn vinger weet te winden, nl. de verzameling van raden waarin de schoolbesturen eendrachtig kunnen samenzweren om de macht te houden en de politici voor hun karretje te spannen, zich mogelijk eindelijk in een conflict met een ander nieuwkomer, de Onderwijscoöperatie, over goed onderwijs zal moeten begeven. Maar daarbij wordt nog steeds een belangengroep buiten het speelveld gehouden, namelijk de ouders. Eigenlijk zouden er maar 3 spelers mogen zijn:

“Het managers bashen, daar ben ik onderhand wel klaar mee” hoorde ik minister van onderwijs Bijsterveldt zeggen afgelopen zaterdag. Ik heb werkelijk op het punt gestaan om te roepen: “Wie basht wie?”. Verdorie, waarom zeg ik dat dan niet gewoon op zo’n dag tegen de minister?

Vandaag een pittige vergadering ingelast. Het komende jaar moeten we afscheid gaan nemen van meer dan de helft van onze collega’s. Ik merk dat ik sacherijnig ben en nog een heleboel emoties meer. En ja, in die bui van emotie is het natuurlijk heerlijk om een manager te bashen. Niet netjes maar het gebeurt wel. Maar dit is niet het echte bashen. DIt is een uiting van frustratie, onmacht en misschien ook nog wel een stukje onhandigheid.