Maand: mei 2007

Lees het interview:

Bastiaan Verweij nieuwe voorzitter ISO

‘Studenten moeten veel te veel keuzes maken’

Hij maakte zich op Windesheim jarenlang sterk voor inspraak van studenten. Nu gaat de oud-geschiedenisstudent landelijk. Bastiaan Verweij (22) wordt de nieuwe voorzitter van studentenvakbond ISO.

We moeten een slag om de arm houden, geloof ik?

“Ja, pas morgen, 11 mei, wordt mijn benoeming in de algemene vergadering ter goedkeuring voorgelegd. Ik hoop dan dus formeel te worden ingestemd als voorzitter. Ik kan dus nog maar weinig zeggen over de koers die het ISO het komende jaar gaat varen. Dan praat ik voor mijn beurt.”

We schrijven Nederland, 2007. Othopedagoge Astrid Boon krijgt klierende pubers in het gareel met ouderwetse strafregels en verrijkt het intellectuele landschap met haar dissertatie:” Wie de leerling liefheeft”.

Dankzij Dino bedacht Astrid 12 jaar geleden de schrijfstraf. Thuis krijgt hij een klap, zegt Dino, als hij zich misdraagt. Slaan mag niet meer vertelt ze hem, dat is iets van vroeger. Net als strafregels. Hé, maar die zijn niet verboden, schiet het door haar heen. Dino moet bij de volgende misstap 100 keer schrijven: “Ik mag niet meer tegen meisjes zeggen: steek een paal in je reet, ook niet als ik ergens over uit mijn humeur ben, want dat is niet respectvol omgaan met mijn medeleerlingen. Bovendien maak ik de meisjes zo bang”.

Collegae,
3 weken geleden meldde ik dat de inspectie de scholen van een sheet heeft voorzien. Door de vakantie heeft het even geduurd, maar ik heb de sheet van mijn directie mogen ontvangen en deze van de gevoelige school informatie ontdaan.

Ik plaats dit alles met in mijn achterhoofd de gedachte dat lang niet alle scholen zo open met informatie verstrekking naar hun personeel omgaan, dus doe uw voordeel ermee, u kunt alle informatie in de lichtblauwe cellen zelf invullen en dan rolt het overzicht eruit.

Elders op dit forum schetst S. Stevin het geniale beeld van de haarlemmerolie die “samenwerken” tegenwoordig is (volgens de kwakzalvers van deze tijd).

Ik denk dat het nog erger is. Samenwerken is één de oorzaken van alle ellende op deze wereld. Er zijn er meer. Allemaal van die begrippen waar iedereen toch wel voor moet zijn, maar die in werkelijkheid het zand in de raderen van de samenleving vormen.

Op een (niet volledig) rijtje in willekeurige volgorde

Je mag niet discrimineren.
Je mag geen onderscheid maken dus. Dat betekent dat je je bewust blind maakt voor bepaald onderscheid dat er in werkelijkheid wel degelijk is. Als je Somalische meisjes bij de schoolarts wilt laten onderzoeken op besnijdenis, dan moet dat ook bij de boerendochter uit Lutjebroek, waardoor het hele plan onmogelijk, onethisch en waanzinnig duur wordt.

Bijgaand een PDF-versie van het NRC-artikel over niveaudaling van het eindexamen, behorende bij DEZE draad.

In een andere thread is uitgebreid gediscussieerd over de ingewikkelde relatie tussen scholen en ouders. Sommige scholen hebben lak aan de mening van de ouders, andere ‘beven’ voor ze (citaat). Ouders zijn soms terughoudend met het uiten van kritiek om de positie van het kind niet in gevaar te brengen, en/of om de relatie met de school niet onder druk te zetten. Ouders verschillen sterk in de mate waarin ze goed onderwijs onderscheiden van hoge cijfers. De situatie is ingewikkeld, zoals overal in het onderwijs …

Daarom nu de vraag: wees eens concreet. Wat kan BON doen voor ouders? Kunnen we een rol spelen bij ouderavonden en discussiesessies? (Sommige scholen weten ons daarvoor al te vinden). Kunnen we een rol spelen bij discussies over individuele gevallen? Met informatievoorziening? Met BON-contactpersonen, die de lokale BON-gemeenschap vormgeven?

Wie roept?

de bijlage zoals hier beloofd : www.beteronderwijsnederland.nl/?q=node/2336#comment-18717&PHPSESSID=2f81f55638d45ae12cf0d8d2f6290c6c
[Voor de overzichtelijkheid graag reageren door bovenstaande link te volgen; M79]

Het is niet leuk om kritiek te hebben op het niveau van het onderwijs en daarmee dus ook op de onderwijsgevenden. Toen onlangs Paul van Dam op grond van de PPON – onderzoeken (PPON: Periodieke Peiling van het Onderwijsniveau) concludeerde dat het basisonderwijs op bijna alle vakgebieden veel minder presteert dan zou moeten, deed dat ongetwijfeld zeer.
Een bestuurslid van de AOb, Liesbeth Verheggen, kwam meteen in het geweer om de schade te beperken. Zij schreef: ‘Daar gaan we weer, dacht ik. Opnieuw een ‘deskundige’ die vertelt over de misstanden in het onderwijs. Laat het basisonderwijs eens met rust! Er gaat namelijk verschrikkelijk veel goed in het basisonderwijs.’

9 mei 2007
VREEMDE TALEN
Het is een groot mysterie waarom de Fransen zo slecht zijn in vreemde talen. Onvoldoende inspanning is niet de enige oorzaak. Men moet er ook begrip voor hebben dat het Engels en het Duits met hun zo verschillende syntax, klemtonen en uitspraak moeilijke talen zijn. Op de 7-jarige middelbare school moet de leerling in de laagste klas bepalen wat zijn hoofdtaal wordt. Twee jaar later kiest hij er een tweede taal bij. De algemene regel is : Hoofdtaal 7 jaar 3 uur per week, bijtaal 5 jaar 3 uur per week, behalve voor de knapsten van het wetenschappelijke eindexamen (Bac Scientifique) die moeten het de laatste 2 jaren met 2 uur per taal doen. De hoofdtaal is meestal Engels, maar het kan ook Duits, Italiaans of Spaans zijn. In de betere scholen kunnen de leerlingen 2 hoofdtalen kiezen. In de ‘classes préparatoires’ wordt die inspanning voortgezet. Het studiemateriaal is van hoog niveau, zij het opgeleukt met allerlei poespas en best ingewikkeld, maar vertaaloefeningen vanuit het Frans worden nauwelijks gegeven. Men zou zeggen dat een 18-jarige in staat moet zijn voor zijn pleizier een Duits of Engels boek te lezen, maar dat zit er echt niet in.

De functie ‘lector’ bij hogescholen lijkt vooral bedoeld om ex-politici aan een baantje te helpen. Nu is het Rob Oudkerk die bij de Haagse Hogeschool aan het ‘werk’ gaat. Daar is niet iedereen daar blij mee. Zie het artikel in de NRC.