Maand: januari 2007

Op het ScienceBlog Pharyngula (biologie) zag ik een filmpje over het maken van een perfecte cirkel op het bord. Met een krijtje nog wel ;-).

Zijn er in Nederland ook geometrie tekenwedstrijden?

Onderstaand een stuk van Lizzy Tabbers van de KPC Groep uit De Volkskrant van 11 januari 2007. Daaronder drie ingezonden brieven als reactie, een column van Aleid Truyens die reageert op Tabbers en een reactie van Thomas von der Dunk.
==================================================
Zelfstandig kind vraagt andere onderwijsvormen

Het nieuwe leren is geen gril van de politiek of ambtenaren, maar reageert op wetenschappelijke inzichten en kinderen die opgroeien in een maatschappij met meer keuzemogelijkheden en gelijkwaardigheid, zegt Lizzy Tabbers.

In discussies over het Nieuwe Leren wordt steevast de indruk gewekt alsof er nog iets te kiezen valt, maar dat is niet het geval. Het gaat namelijk niet om een willekeurig idee dat afkomstig is van bijvoorbeeld de minister, hoge ambtenaren of organisatieadviseurs – zoals door sommigen wordt gesuggereerd – maar om een heuse paradigma shift. Daarmee wordt bedoeld dat een collectieve visie op een deel van de werkelijkheid wordt vervangen door een andere, genuanceerder visie. Dat is een historisch proces dat zich veel meer áán ons voltrekt dan dat wij het zelf sturen. Dat gaat nooit zonder slag of stoot.

Onderstaand een mooi stuk van Jan Blokker jr. uit De Volkskrant van 11 januari 2007.
___________________________________________________________
Onderwijs lijdt aan vormfetisjisme

Door bezuinigingen en autonomisering van schoolbesturen is het onderwijs in een crisis terechtgekomen. Scholen proberen die te bezweren door vormveranderingen. Tijd voor een tegenoffensief, vindt Jan Blokker jr.

Begin december van het vorig jaar verscheen een studie van het Sociaal en Cultureel Planbureau onder de titel Investeren in Vermogen. In het rapport wordt aandacht besteed aan enkele zogenoemde inspirerende voorbeelden en kansrijke perspectieven op uiteenlopende terreinen. Onder andere op het terrein van het onderwijs.

Mevrouw Tabbers van het KPC heeft waarschijnlijk nog nooit voor de klas gestaan. In haar stuk van donderdag 11 januari in De Volkskrant “Zelfstandig kind vraagt andere onderwijsvormen”, dat van drogredenen aan elkaar hangt, tracht ze een wetenschappelijk sausje over haar Nieuwe Leren-kolder te gieten. Voorts is haar jargon quasi-geleerd fraai hoor, maar een paradigma shift voor een foutieve keuze gestoeld op het feit als zou een kind een zelfstandig wezen zou zijn met een eigen wil, is lariekoek. Een eigen wil, dat wel. Maar de goede kant op? Deze opvatting is mede de oorzaak van de verloedering van de opvoeding in Nederland de laatste decennia. Inmiddels zijn de Nederlanders de onbeschaafdste inwoners van West Europa. Straks wordt dezelfde groep ook nog het minst ontwikkeld. Onbeschoft en dom, een dodelijke combinatie. Hopelijk schrikken de ouders en ook de leerlingen van het onzalig gedachtegoed van het Nieuwe Leren.Er worden nu al kinderen op scholen voor hun leven benadeeld door hen op een fikse kennis- en vaardighedenachterstand te zetten. Mevrouw Tabbens en haar soortgenoten zijn een gevaar voor de Nederlandse samenleving. Niet voor niets luidt Beter Onderwijs Nederland de noodklok!

Het volgende artikel stond in Het Financieel Dagblad van 10 januari 2007. Het eerste deel van het artikel sprak mij aan, het tweede deel niet. Ik denk dat de auteur belangen heeft bij die vouchers van SenterNovem (ja, ik ben cynisch).
________________________________________________________
Spoetnik

In 1957 brachten de Russen als eerste een object in de ruimte. De Amerikanen, die dachten dat ze ver vooruit waren met hun ruimteprogramma, schrokken. Hoe was het mogelijk dat de Russen al zover waren?

De oorzaak werd gedeeltelijk gevonden in het onderwijssysteem van de Russen. Iedereen ging daar naar school. In Amerika zeer velen niet. Gevolg, een hoog percentage bijna analfabete kinderen en dus een groot potentieel aan talent dat buiten de boot viel.

Bron: ScienceGuide.
__________________________________________________________________________________

De oproep, lees hier , van NVAO-voorzitter Dittrich op ScienceGuide over het debat over de kwaliteit van het hoger onderwijs -“Het onderwijs is echt te belangrijk om vanuit de loopgraven alleen maar op elkaar te schieten”- heeft ook binnen ‘Beter Onderwijs Nederland’ tot discussie geleid. Prof. Arnold Heertje en oprichtster Anne Marie Oudemans reageren daarom op Dittrichs analyse en oproep. Zij stellen onder meer: “Op de constructieve gedachte om lerarenopleidingen weer naar de universiteit over te hevelen teneinde de inhoudelijke kwaliteit weer op niveau terug te brengen is noch van de NVAO, noch van de hogescholen, noch van de HBO-raad iets gehoord.

Tsja.. vakantie weer voorbij. Nog even de werkweek een uurtje uitstellen. Het is laat, maar soms is het gewoon toch tijd voor een verhaaltje. Heeft niks met onderwijs van doen. Enkel bedoeld voor een bescheiden glimlach (van de website: www.nobodyhere.com/).

Serveersuggestie: zorg voor een oude LP met Melanie Safka liedjes op de achtergrond

“Kom op jongens, laten we vrede’tje spelen!”

Hoe dat dan moest, vroegen mijn vriendjes zich af.

“Eerst leggen we alle wapens op een hoop.”

Ik gooide mijn tak op de grond. Jeroen volgde met zijn gele plastic buis en papieren pijltjes. Joost had een waterpistool. Een nieuwe, dus die legde hij heel voorzichtig neer. Armand had niks, maar vond toch een steen.

Aan: Leden van Beter Onderwijs Nederland
Van: Peter De Reijke, docent bedrijfskunde Hogeschool van Arnhem en Nijmegen
Betreft: PROVO: PRofessionele Ontwikkeling Van Onderwijsgevenden

(8 januari 2007)

Motto: PROFESSIONALISERING contra MARGINALISERING van onderwijsgevenden

Geachte collega’s,

Reeds enige jaren doe ik, ten dele samen met studenten, onderzoek naar de vraag hoe het gesteld is met de professionaliteit van HBO-docenten. Inmiddels heb ik een publicatie uitgebracht, getiteld PROVO: PRofessionele Ontwikkeling Van Onderwijsgevenden (in het HBO): Een meet-, diagnose- en adviesinstrument voor meer professionaliteit in het hoger beroepsonderwijs (Arnhem, Arnhem University Press 2006). Daarin zijn de eerste bevindingen gerapporteerd.

Gisteren kwam de verslaggever van de Echo (Amsterdams Stadsblad)bij me langs voor een interview. Ik heb hem alles verteld wat hij wilde weten, en zeer binnenkort wordt het verhaal geplaatst. Hij vond één anekdote wel zeer intrigerend, en jullie krijgen hiervan van mij de primeur!

Vorig schooljaar had ik op woensdag structureel groep 7, en na de vaste reken- en taallessen kwam zoals gebruikelijk aardrijkskunde, met aansluitend het laatste halfuurje eigen keus. Tijdens een van de lessen kwam het onderwerp president Kennedy ter sprake. Ik vertelde de kinderen dat hij vermoord was, maar dat tot op de dag van vandaag niet duidelijk is wie de moord gepleegd heeft. Ze wilden meer over die donkere dag in de geschiedenis weten, en daarna ging het laatste halfuurtje op woensdag vaak over Kennedy, waarbij ik toegeef dat het voor mij een voordeel was dat ik aardig wat van het onderwerp afweet.

De president van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen, dhr van Oostrom, heeft in een essay in N.R.C. Handelsblad van 6 januari, enige twijfel geuit over de kwaliteit van de Nederlandse politieke leiders.Een vergelijking met de regenten uit de Gouden Eeuw valt ongunstig voor hen uit, vooral op het vlak van de intellectuele en culturele vorming: ‘De grote schrijvers Hooft en Huygens waren in het dagelijks leven regenten, en Jacob Cats was raadpensionaris en de meest gelezen dichter tegelijk. De Republiek onderscheidde zich binnen Europa in het algemeen door een hoge graad van algemene ontwikkeling. Schuilt in mijn sympathie voor dit soort cultureel gefundeerd leiderschap de utopische projectie van een nostalgische softie? Waarschijnlijk is het toch wel meer dan dat. Het scheppen van een draagvlak vereist een brede blik, inlevingsvermogen en empathie, plus uitgesproken vindingrijkheid, die als creativiteit tevens de hoeksteen is van innovatie.’