Weet u nog wat u deed op 22 november 1963?

Gisteren kwam de verslaggever van de Echo (Amsterdams Stadsblad)bij me langs voor een interview. Ik heb hem alles verteld wat hij wilde weten, en zeer binnenkort wordt het verhaal geplaatst. Hij vond één anekdote wel zeer intrigerend, en jullie krijgen hiervan van mij de primeur!

Vorig schooljaar had ik op woensdag structureel groep 7, en na de vaste reken- en taallessen kwam zoals gebruikelijk aardrijkskunde, met aansluitend het laatste halfuurje eigen keus. Tijdens een van de lessen kwam het onderwerp president Kennedy ter sprake. Ik vertelde de kinderen dat hij vermoord was, maar dat tot op de dag van vandaag niet duidelijk is wie de moord gepleegd heeft. Ze wilden meer over die donkere dag in de geschiedenis weten, en daarna ging het laatste halfuurtje op woensdag vaak over Kennedy, waarbij ik toegeef dat het voor mij een voordeel was dat ik aardig wat van het onderwerp afweet.
We hebben over JFK reken- en taallessen gedaan, 3D-tekeningen gemaakt van Dealey Plaza, gezocht op het internet, en Engelse teksten vertaald. Sommigen begonnen spontaan werkstukken te maken, en eigen theorieën te ontwikkelen! ’s Morgens bij binnenkomst zeiden zelfs kids, die met wat tegenzin naar school kwamen, dat het “weer Kennedy-dag” was. Er werd aan ouders, aan opa’s, oma’s gevraagd, er werden boeken meegenomen van thuis. En als klap op de vuurpijl ging ik afgelopen april zelf drie dagen op onderzoek in Dallas, met in mijn bagage vragenlijsten van de kinderen!

Toen ik terugkwam werd het pas echt “feest”. Ouders spraken me aan om te vragen “hoe het verder zou gaan”. Een meisje zei: “Ik blijf het interessant vinden omdat u het vertelt als een soap”……

Na de reken- en taalles gaf ik dus weer aardrijkskunde. Toen kwam de directeur binnen, om me te observeren, zoals hij dat in de aanloop tot mijn ontslag steeds vaker begon te doen, zodat zijn komst de laatste tijd redelijk voorspelbaar was. Ik besloot een gokje te wagen: aardrijkskunde ging de kast in. Tijd voor JFK!
Ik vertelde dat er een theorie is van de “lone assassin”, waarbij Oswald van de zesde naar de eerste verdieping moest zien te komen in maximaal 90 seconden, (ook dat hebben we nagespeeld!) nadat hij met zijn Mannlicher Carcano drie schoten binnen 6.3 seconden had afgevuurd op de voorbij rijdende Lincoln Continental.
Er was een jongen in de klas, die totaal geen interesse had in wat er op school gebeurde, maar als het over Kennedy ging, flonkerden zijn ogen. Hij vroeg: “ Hoe kan het zijn dat iedereen die toen leefde nog wist wat hij deed op het moment dat hij over de moord hoorde?” Ik antwoordde dat mensen zich belangrijke gebeurtenissen herinneren, en die verenigen met wat ze toen deden, zodat het makkelijker te onthouden is WANNEER iets gebeurd is, omdat het dan ook een stukje van hun EIGEN geschiedenis is geworden. Verder zei ik dat ik pas zeven jaar oud was in 1963, en me niets van het gebeuren kon herinneren, maar dat mijn vrouw, die een jaar ouder is dan ik, het wel wist: ze was patat aan het eten bij haar oma, toen ze het nieuws op de radio hoorde. Heel even dacht ik dat iedereen zou gaan lachen, maar je kon een speld horen vallen. Ik verbrak de stilte met de opmerking, dat er nu iemand bij ons was die veel ouder was dan ik, en dat we het hem wel konden vragen. Alle kinderen keken in de richting van de directeur. Hij zei: “Ik weet daar niets van, ga maar door met je les”.
Toen de directeur na de les verdween, kwamen er diverse kinderen aan mijn bureau, die zeiden het vreemd en flauw te vinden dat de directeur zijn herinnering niet prijsgegeven had.

Natuurlijk kreeg ik van de directeur de zoveelste negatieve lesbeoordeling, waar hij mondeling aan toevoegde dat het onderwerp een “ziekelijk uitgegroeide hobby “ was…….houd de Echo in de gaten!

4 Reacties

  1. Mr. Ross
    Ik heb het al eerder gehad over een van mijn meest inspirerende leraren, Mr. Ross van junior high school, wat jullie hier de brugklas noemen. Ik heb nog steeds contact met hem en onlangs feliciteerden wij elkaar met de recente verkiezingsuitslag in de VS. Enfin..Zijn verjaardag is 22 november. Hij was 11 jaar toen het gebeurde in 1963. Hij heeft sindsdien nooit meer zijn verjaardag gevierd. Dit heeft blijvende indruk op mijn gemaakt.

    Maar, ik weet dat Europeanen gek op Kennedy zijn, en ook terecht in sommige opzichten, maar hij heeft ons wel Vietnam ingestuurd op aandringen van de Fransen. Niet echt de beste beslissing in de Amerikaaanse geschiedenis..

    Maar omdat symbolisme ook mijn specialisme is: Zijn moord is symbool geworden voor het doodschieten van de hoop die hij ook vertegenwoordigde.

    En zonder hoop vervallen wij in politieke cynisme, en nog gevaarlijker, nihilisme.

    Een ZEER BELANGRIJKE GESCHIEDENIS LES, HOU VOL!!!

    PS. Wij hadden ook zo’n jaren vijftig directeur toen ik les kreeg van Mr. Ross. Tussen de eerste en tweede klas ging die man met pensioen en er kwam een links-liberaal directeur, die daarvoor onderdirecteur was. Die zomer hebben alle linkse leraren (de meeste in de VS) een baard laten staan, ook Mr. Ross, want dat is symbool dat je sympathiseert met de idealen uit de jaren 60 in de VS.

    • JFK
      Beth, bedankt voor je snelle reactie!
      Ik zeg trouwens in mijn lessen nooit dat Kennedy goed of slecht was. Ook zeg ik niet wie de moord heeft gepleegd. Ik probeer de kinderen zelf een mening te laten vormen, en heb dat gedaan met behulp van de moord op JFK.

      • Ook de traditie bij ons
        BRAVO!!! Laat ze het zelf beslissen en oordelen voor zichzelf, zo worden ze kritisch, zelf-onderzoekende burgers!

        In de VS leggen wij ook tijdens de opvoeding politieke voorkeuren niet op. Mijn ouders zijn/waren Republikeins en itoen ik 7 was, heb ik aangekondigd, “Ik ben voor Carter, en Democraat.” Mijn vader ging met mij erover praten waarom ik dat was
        Geen oordeel niks. Mijn hele jeugd niet. Mijn vader is in de loop der vermilderd, en heeft op veel punten zijn menining over bepaalde zaken bijgeschaafd, waaronder de doodstraf. Hij is er nu op tegen. Ik ben nog steeds Democrat, maar dan Noord-oostelijk Democraat, want de zuidelijke Democraten stemmen Democraat voor de boerensubsidies en zijn voor de doodstraf.

        Als er iets waar ik tegen ben is het de doodstraf. Ferverent.

        Maar de discussie stond bij ons voorop, en er was niet een right of wrong, en je moest wel onderbouwen niet zo maar wat roepen. Dit is anders dan een mening hebben. Onderbouwen. Mijn ouders zijn niet eens intellectuelen, mijn vader heeft zijn kandidaats in Engels en is directeur in de paardensport en mijn moeder is rontgen-laborante (ja ik weet het trema
        op de o). Maar ook niet op school, het ging om de discussie, en het antwoord op de vraag , “Why do you think that and how can you substantiate it?” En ik zat op een normale openbare school, geen prive school of zo….

        Ik laat je weten als ik een school ooit begin

        PS. The only pitfall with being American is our obsession with Presidential zippers…i.e. Kennedy, Clinton. Mitteraand should be a shining example to us. The curse of Puritanism!!!!

  2. ziekelijk?
    Een mooi verhaal Keesie25. Kinderen zullen zich dat ogetwijfeld herinneren later.
    Dat die directeur in dit verband een term als ziekelijk gebruikt is natuurlijk volslagen buiten welke orde dan ook. Dergelijke termen behoren niet in een professionele omgeving te worden gebruikt, Het diskwalificeert de man volledig. Lullig alleen dat je daar allemaal niets aan hebt. Er is nogal een verschil tussen gelijk hebben en gelijk krijgen. Hou je haaks!

Reacties zijn gesloten.