blogs

De Heerenveense Courant besteedt vandaag weer uitgebreid aandacht aan het Friesland College.

Lees:

• FC in de hoofdrol in Rondom Tien
• Het Friesland College en het Nieuwe Leren
• Friesland College: geld te over, onderwijs tekort
• Decanen verontrust over ‘lesloze’ weken FC

In het schooljaar 2007-2008 zal onze unit moeten starten met het Competentie Gerichte Onderwijs. De bedoeling daarvan is (onder andere) dat de leerlingen (nu nog studenten) zich meer uitgedaagd zullen voelen om te leren wat zij nodig hebben om een goede beroepsbeoefenaar te worden.

Onder ons, de docenten die binnenkort weer leraren zullen heten, wordt nu druk groepjes, werkgroepjes, commissies etc. gewerkt om dat allemaal goed in een soort van -pas-op-vies-woord?- structuur (want dat hebben wij ZELF in ieder geval wel nodig) te zetten om er volgend jaar met overtuiging mee aan de slag te gaan.

Het valt mij de laatste tijd op dat er extreem veel geblogd wordt. Dit is natuurlijk een goede zaak. BON leeft!
Maar graag wil ik u allen erop wijzen dat ook anderen naast uzelf bloggen. Lees voordat uzelf een blog gaat schrijven of niet iemand anders in het nabije verleden over hetzelfde heeft geschreven, als waarover u wilde schrijven. Schrijf dan een commentaar op de desbetreffende blog.
Dit scheelt een overkill aan blogs en aanzienlijke leestijd. Daarnaast verkleint dit de uploadtijd van de website.
Houdt BON toegankelijk.
Excuus dat ik hier een blog voor heb gebruikt. 🙂

In de verkiezingstijd blijkt hoe weinig de meeste politici en journalisten van het onderwijs afweten. Ze roepen maar wat. Testen hier, begeleiden daar, rugzakje meebrengen, verplicht gemengde scholen maken, godsdienstonderwijs voor iedereen, studenten laten lesgeven enz.
En ook bij degenen die zich op een meer serieuze manier uitlaten over de crisis in het onderwijs wreekt zich soms een gebrek aan kennis van de praktijk
Cyrille Offermans heeft in NRC Handelsblad ( 11 november ) doordachte kritiek op het huidige onderwijsbeleid.. Op het eerste gezicht, zegt hij, worden de leerlingen gestimuleerd om zelfstandig te worden maar in werkelijkheid ‘bevordert het onderwijs de schijnzelfstandigheid van de leerling, in feite wordt hij verplicht tot volgzaamheid en passiviteit; het quasi-objectieve systeem van meerkeuzevragen is daarvan de treffende uitdrukking. De training bestaat er vooral uit dat hij leert nooit meer iets te doen, hoe aanlokkelijk op het eerste gezicht dan ook, wat geen punten, geen vinkje, geen voortgang oplevert.’ Hij stelt daartegenover: ‘Het gaat niet om de alternatieven kennis versus vaardigheid, zoals de huidige schoolstrijd doet vermoeden, het onderwijs hoeft niets anders te doen dan de intellectuele nieuwsgierigheid van de leerling te wekken. De rest, inclusief de werklust, komt dan vanzelf.’

Tekort aan beta-studenten een sprookje?

Zojuist de discussie over het al of niet bestaan van een tekort aan beta-studenten doorgewerkt. Zonder aan alle commentaren recht te kunnen doen komen er bij mij wel een paar gedachten op.

In de eerste plaats is zonder nadere precisering het spreken over de behoefte aan beta-studenten zinloos.

Zoals de vakken latijn en grieks op een gymnasium de geest kunnen trainen voor talen- (en filosofie-) studies in het algemeen, zo geven vakken als (echte) wiskunde, natuurkunde en scheikunde in het voortgezet onderwijs een training in rationeel denken, nodig voor het volgen van hoger onderwijs in wiskunde, natuurkunde en scheikunde.

Hoe organiseer je een vereniging met meer dan 100 actieve leden?

Het probleem van het vorm geven aan het democratisch ideaal in een grote vereniging wordt niet opgelost met een ‘one man-one vote’ systeem in een algemene ledenvergadering (ALV).

Vergaderingen, waarin beslissingen moeten worden genomen, moeten voldoende zijn voorbereid, zodat het nemen van de beslissing slechts uit het opmaken van de balans van verschillende, mogelijk tegenstrijdige visies behoeft te zijn. Afhankelijk van de regels wordt de beslissing dan genomen met een al of niet gekwalificeerde meerderheid. Stemmingen over personen dienen schriftelijk te geschieden. Met een voldoende voorbereiding kan niet worden bedoeld een voorbereiding door een al of niet daarvoor aangewezen kleine groep leden.

Bij het voorstel door stages bij studenten belangstelling voor het vak van leraar te wekken moest ik denken aan de ervaring die mijn jongste zoon opdeed, toen hij tijdens zijn natuurkunde studie enige tijd natuurkundeles mocht geven voor een VWO klas. Hoe is de reactie van de leerlingen, vroeg ik hem. Nou, zei hij, er zijn er die zeggen: nu krijgen we eindelijk serieus les in natuurkunde. Hiervoor ging het eigenlijk altijd over de (vaak als desastreus aangemerkte) invloed die de kennis van de natuurkunde op de samenleving heeft.

Leerlingen willen weer gewoon les op school, De Stentor en andere regionale dagbladen: 1, 2, 09 november 2006

Het is soms dol en dwaas waartoe internet-opzoekeritis kan leiden, indien men geen idee heeft van de grotere samenhangen waarbinnen het gevonden materiaal geplaatst dient te worden.

Dit artikel in de “International Herald Tribune” verhaalt van een sportwedstrijd tussen twee scholen in Charlotte, North Carolina, USA, waar de thuisploeg de slogan “On to victory” als motto heeft gekozen. Een duitse student in een uitwisselingsprogramma, die in de thuisploeg speelt, heeft de slogan in het duits vertaald en aan zijn collega’s geleerd. Die gaan vervolgens zoeken op het internet en komen een audio-opname van een speech van Jozef Goebbels tegen. Downloaden en vlak voor de aanvang van de wedstrijd over de luidsprekers afspelen. Heel toepasselijk.

Oeps!

Weer gewoon les, ook in Frankrijk?

Ik wil u het verhaal niet onthouden van Marc Le Bris, een leraar die momenteel in Frankrijk tekeer gaat tegen Het Nieuwe Leren.Strijdlustig is hij altijd al geweest.Tijdens de Studentenopstand van Mei 68 in Parijs stond hij vooraan op de barricaden. Zoals vele andere jongeren vond hij dat alles moest veranderen, ook het onderwijs.
Hij gaat het onderwijs in, brengt vol enthousiasme de nieuwe ideeen die hij op de moderne lerarenopleidingen heeft opgedaan, in praktijk. Hij houdt van zijn vak; alleen, een ding zit hem dwars. De resultaten van de leerlingen van de plaatselijke concurrerende school zijn beter. Jaar in jaar uit, dat kan geen toeval zijn. Marc zoekt contact met de school, wil weten wat voor bijzondere dingen ze daar doen. Heel simpel, daar heerst orde en regelmaat, daar wordt nog gewoon lesgegeven, net zoals Marc dat destijds op zijn eigen middelbare school had ervaren.