100%.
Leiden is in last. Een megalomane bestuurder verplempte tientallen miljoenen onderwijsgeld in een futuristisch uitziend gebouw ondersteund door derivaten. Zoals te voorzien en te verwachten was moest er naderhand een constructie worden bedacht omdat de hypotheek niet meer opgebracht kon worden. Het gebouw werd verkocht aan een investeerder, die verhuurt het op zijn beurt weer aan de school voor een fikse huurprijs en in een onderhandse akte werd vastgelegd dat het schooltje na verloop van tijd het gebouw terugkoopt van de investeerder. Dus het ROC van leiden heeft één gebouw voor de prijs van drie. Een keer betalen om het te laten bouwen, een keer betalen om het te huren en een keer betalen om het terug te kopen. Niets gevaarlijker voor ons onderwijs dan een bestuurder met de handelsgeest voor een kofferbakmarkt.
Maar niet alleen Leiden blijkt in last. Scholengroep de Haag Zuidwest was ook niet erg tevreden met de oude schoolgebouwen en gooide ettelijke miljoenen onderwijsgeld over de balk om het onderwijs van de toekomst te huisvesten in een modern gebouw voorzien van alle oren en poten. Dat ook hier de hypotheek even megalomaan was als het bestuurdertje laat zich raden. Maar je bent de baas of niet, dacht het bestuurdertje en verordonneerde dat iedere docent minimaal één lesuur gratis voor niks moest les geven. Kwestie van de hypotheek te betalen. Hoeveel uurtjes het bestuurdertje gratis voor niks heeft bestuurd, is niet bekend.
De scholingsboulevard in Enschede, het luxueuze kantoor van Amarantis op de Zuid-as, campusje hier, complexje daar, het zijn geen honderden miljoenen meer maar miljarden die geïnvesteerd zijn in stenen, en je vraagt je af waarom het allemaal zo megalomaan en vooral duur moest zijn.
Toen ik docent was op een vbo school moesten we er ook aan geloven, een nieuw gebouw. Twee vbo scholen werden samengevoegd, samen iets meer dan 700 leerlingen, dus, bestuurderslogica, een nieuw gebouw met alles er op en er aan en ook nog een nieuw administratief centrum erbij voor de heren en dames bestuurders en managers want ook zij hadden recht op een nieuw onderkomen, ik zei het al, bestuurderslogica. En de mallemolen ging aan het draaien. Plannetje hier, offertetje daar, benoeming bouwcommissie, plannen van aanpak, opstellen van eisen, en uiteindelijk de aanbesteding. Mijn collega docent bouw, gepokt en gemazeld in de bouwwereld, expert in bouwtekeningen lezen en een mierenneuker wat betreft bestekken. Al bij al een mannetje dat van wanten wist. Er dienden zich drie architecten aan, alle drie ervaring in het tekenen en laten bouwen van scholen. Eentje viel nog tijdens de eerste besprekingen af wegens failliet en de twee overgeblevenen bleken zoiets als wit en zwart, water en vuur, hemel en hel, links en rechts. Waar de ene het onderwijsproces de voorrang gaf vond de andere dat de uitstraling belangrijk was. De ene gebruikte degelijke en functionele materialen de andere vooral ‘mooie’ materialen, de ene had geen naam en faam , de andere wereldberoemd in Amsterdam en omgeving, de ene deed het voor 20 miljoen, de andere voor 40 miljoen. En nu laat ik u raden wie het gebouw mocht ontwerpen. Juist, die van 40 miljoen. Het kostte uiteindelijk wel 60 miljoen, maar dan heb je ook wat. Heel veel trappen en heel veel mooie materialen en een enorme uitstraling. Alleen is het onmogelijk om er fatsoenlijk het onderwijs in te verzorgen. Dat heeft het schooltje ook geweten. Een gebouw neergezet op de groei naar duizend leerlingen herbergt nu met moeite vijfhonderd leerlingen. Het onderwijs is er zo slecht dat iedere ouder zijn kind naar de concurrentie naar de overkant van de straat naar school stuurt. Het gebouw is er wel niet zo mooi, maar het onderwijs is er wel goed.
Iedereen binnen het onderwijs weet dat er heel veel geld wordt weggegooid voor ‘uitstraling’. Glossy’s, technologie, sponsoring, noem maar op, alles moet mooier, sneller, gelikter dan de concurrentie. Laat ik nu altijd getwijfeld hebben aan het zinnetje ‘dan de concurrentie’. Moeten die lonen van de bestuurder zo hoog om de concurrentie? Moet die auto met chauffeur 24 0- 24 beschikbaar zijn om de concurrentie? Moet dat gebouw nog futuristische en megalomaner zijn om de concurrentie? Ik geloof er niks van en ik denk dat de reden hiervoor heel menselijk is want natuurlijk is elke bestuurder ook mens, ondanks zijn Goddelijke uitstraling, en niets menselijk is ook de bestuurder vreemd.
Hiervoor moet ik even terug naar eind december. In de brievenbus vond ik een vuurwerkfolder van de plaatselijke fietsenmaker die op het eind van het jaar wel een beetje vuurwerk op zijn bankrekening wou. Het was al snel duidelijk dat de fietsenmaker niet allen verstand had van fietsen, maar ook van mensen. Bovenaan in de hoek van de folder, gedrukt in gouden letters en omringd met de mooiste vuurwerksterren mocht ik lezen ‘100% JALOERSE BURENGARANTIE’. Kijk, dan weet je hoe mensen in elkaar steken en hoe je daar als slimme fietsen-vuurwerkhandelaar gebruik van moet maken.
Om de concurrentie? Niks van gewoon ‘100% jaloerse concurrentie garantie’
J. Jeronimoon
Tegenlicht, ‘De biecht van de
Tegenlicht, 'De biecht van de bankier', VPRO, 26 januari 2014
8.15-9.30: 'das ist doch genau die Schweinerei', zegt een Duitse investeringsbankier, nadat hij heeft verteld dat derivaten voornamelijk aan de publieke sector zijn verstrekt. Het (internationale) bedrijfsleven maakt de som met wiskundige renteformules, en trapt er niet in. De investeringsbankier vergelijkt het met wedden op een zekere gebeurtenis.
In voornoemd videofragment kan BON zowel (onderwijs)bestuurders die met publiek geld bedrijf spelen ontwaren inclusief hun, haha, status van grote jongens, als wordt het belang van het beoefenen en doorgronden van echte wiskunde, al dan niet ondersteund door integere adviseurs, onderstreept.
In het bedrijfsleven zouden zulke (onderwijs)bestuurders vanwege hun megamiscalculaties niet overleven. De keizer heeft geen kleren aan: hun ego's zijn valselijk misbruikt door de bancaire 'salesafdeling'. Burgers zien dat de politiek onvoldoende ingrijpt. De kwaliteit van de samenleving staat onder grote druk.
De weerstand van onderwijsquatschers tegen echte wiskunde, en de voorliefde voor gebakken lucht komen aan het licht. Echte wiskunde is niet alleen in de bancaire sector van belang!
De prijsopgave was 40 miloen.
De prijsopgave was 40 miloen. De kosten bedroegen uiteindelijk60 miljoen.
Hoe past dat bij de rechtszaak die ik voer? Ik werkte op papier voor 1244 uur en in de praktijk voor 2000 uur.
Nu ik daarover betaald wil worden kan dat niet, want "de werkzaamheden passen in de door school opgestelde normen.".
Waarom wordt die bouwer wel zonder zeuren betaald? Mag ik het verschil even weten? Die firma heeft toch een raming gemaakt? Zoals school een raming maakt? Waar vind ik dat de bouwer wel over die raming heen mag en dat de overschrijding betaald wordt en ik niet?
Dit bedoel ik ( voor de LIA lezers) met: zoals je je laat behandelen word je behandeld.
De Bank Nederlandse Gemeenten
De Bank Nederlandse Gemeenten (BNG), over de samenwerking van Roc Leiden, Green Real Estate en BNG:
"Een prachtdeal tussen drie partners met een gedeeld belang, een unieke constructie tussen een school, een
investeringsmaatschappij en een bank."
Is het een onjuiste parallel
Is het een onjuiste parallel als ik dat in elkaar doordringen van bedrijfsleven en onderwijs vergelijk met de vuile derivaten die in pakketjes bij allerlei banken terechtkwamen en vervolgens de hele economie verziekten?
Het Nederlandse
Het Nederlandse onderwijssysteem verbeeld in één symbool*. Meer info: Cultuur*, NL*, EN*.
Beste sympathisant,
Beste sympathisant,
Waarom toch die voorliefde voor gebakken lucht en holle retoriek? Ik verbaas me er elke dag weer over, maar een antwoord heb ik nog niet gevonden….?
@A. van Schoonhoven.
@A. van Schoonhoven.
Die voorliefde is er omdat gebakken lucht en holle retoriek bij (semi) overheidsinstellingen profijtelijk is tot inde hoogste regionen. Bij ondernemingen is dat minder vaan het geval omdat daar de eigenaars uiteindelijk moeten betalen voor de mislukkingen. Het gaat ALTIJD om nog niet gerealiseerde zaken, dus is er werk te doen en geld te verdienen om dat te gaan realiseren. Verder gaat het ok altijd om zaken die "modern" zijn en daarom aanspreken in een maatschappij waarin modern een positieve en ouderwets een negatieve lading hebben. Omdat de beslissers zelf zelden last hebben van de ellende die ze aanrichten en daar ook niet op worden afgerekend is de keuze eenvoudig. Voor de duidelijkheid: ik pleit er neit voor om van scholen ondernemingen te maken, maar constateer alleen dat bepaalde luchtfietserij juist bij semi-overheid zeer vaak voorkomt.
Op lager niveau speelt dat ook: een docent die lekker enthousiast meedoet aan een vernieuwing doet eens een extra cursusje, krijgt taakuren en wordt belangrijk in de organisatie. Hij onderscheidt zich. Maakt carriere.