onzichtbaar verschil : deel 1

De eerste reden om de getallen zo vaag mogelijk te houden: De wijn wordt steeds minder aangelengd.

Moderne wijn, heeft een afgesproken alcoholpercentage. De gemiddelde drinker kan een glas wijn drinken zonder meteen op zijn kop te staan ( m/v). Dat was niet altijd zo. Ik heb begrepen dat de oude Grieken per gelegenheid bepaalden hoeveel water ze bij de wijn deden. Daar heeft de meerderheid van de huidige populatie geen benul van, het speelt ook alleen als je wijn gaat vergelijken.

Zo kun je ook met de gevraagde arbeidsproductiviteit omgaan. Hoe geconcentreerd maak je het; waarmee vergelijk je het.

Zeer menselijke zaken als naar een toilet lopen, je verplaatsen, een praatje maken, even voor je uit staren,  je tas inpakken, je post halen, naar een telefoontoestel zoeken om ouders te bellen, een vrij lokaal zoeken om te werken of naar de docentenkamer moeten lopen om iets te halen, een computer zoeken die doet wat jij wilt, etc etc etc …..Is dat werk?

Ja, zegt de wet.

Ja, zeggen managers, als het een officieel gesprek betreft;

Nee, zeggen managers, als je een “goed gesprek” met hen hebt.

Nee, zeggen de cijfers.

Ik weet, het is een open deur. Maar lieve collega’s, tel nou eens op wat het voor jou betekent!

Die kantoorwerkers, die ageren dat ZIJ veel meer uren werken, hebben het over een ander  “alcoholpercentage”.  

Ik heb jaren in een ondersteunende functie op een kantoor gewerkt tijdens mijn avondopleiding; in de horeca gewerkt en op een kantoor gewerkt als account manager. Nergens, geen enkele keer, werd er zo met mij omgegaan als in het onderwijs. De enige sector die in de buurt kwam was de horeca. Daar moest je vechten voor een pauze. Maar als die dan wegviel, kon ik er als uitzendkracht voor zorgen dat het op mijn lijst als gewerkte uren werd gehonoreerd. In tegenstelling tot het personeel in vaste dienst, dat weer wel.

Maar zelfs in de horeca, werd naar een wc gaan niet als vrije tijdsbesteding gezien. Werd je verplaatsen tussen congreszalen niet als pauze geteld, laat staan het verplaatsen naar een ander congrescentrum. Dat was werktijd, dank u wel. In de pauze mocht je wel over werk kletsen, er kwamen geen klanten langslopen om vragen te stellen.

Als algemeen medewerkster in een kantorencomplex moest ik van hot naar her. Het is zelfs nooit voorgesteld dat ik de reistijd als vrije tijd zou zien. Het kwam niet eens ter sprake.

Als accountmanager kon ik onregelmatige tijden verwachten en soms door moeten trekken, er werd maar 1 ding tegelijk van mij verwacht. Geen: terwijl je dit doet, kun je dat doen.

Naast al die heel kleine dingen, die variëren van een minuut tot makkelijk een kwartier per onderdeeltje, is achter een bureau zitten qua belasting niet gelijk te stellen aan het managen van een klas tieners. Zelfs als je een gymnasiumklasje hebt dat uit je hand eet, het ene stereotype, is dat wat anders dan werken met een computer of met stapels papier. Laat staan een LWOO klas of een VMBO klas, die hun pikorde nog niet heeft vastgesteld, het andere stereotype.

Is er nog een school die een corrigerende factor voor dit soort hogere belasting hanteert?

Dat een kantoorwerker die nog nooit voor de klas heeft gestaan dit soort zaken niet beseft kan ik begrijpen, maar dat de afdelingsleiders in het VO soortgelijke geluiden laten horen vind ik werkelijk een brug te ver. Lijden die mensen aan geheugenverlies? Of is er voor het bekleden van een dergelijke functie een soort hersenbeschadiging vereist. Misschien wil iemand het me uitleggen.

Wat docenten niet ( meer ) door hebben, is dat die enorme lijst van menselijke zaken niet meer als werktijd terug te vinden is in hun normjaartaak. Nog erger: op papier staat dat er een deel van je tijd voor dergelijke zaken bestemd is. Maar als je de verstrekte cijfers gaat ontleden, blijkt dat, om het heeeeel netjes te zeggen, onzin. Onze wijn wordt significant minder aangelengd dan er in andere sectoren gangbaar is. Een bijna onzichtbaar verschil.

 

• Morgen: het taakbelastingverschil tussen de verschillende afdelingen en de verschillende vakgebieden is opgeheven. ( gemoderniseerd)
• donderdag: de definities worden veranderd, maar de getallen die gehanteerd worden niet of nauwelijks.
• vrijdag: het evangelie volgens FOLETA (Evangelie  Let op: Spelling van 1858evangelium, woordelijk: eene goede of blijde boodschap, of aangenaam berigt; het evangelie.)