Verworven rechten en duimzuigerij

Niet namens zijn NVvW-bestuur/FI ontving ik van Henk van der Kooij (in een reply to all) antwoord op enkele vragen aangaande ondermeer de dominante rol van rekenmachinefabrikanten bij alles dat door het FI georganiseerd wordt, al of niet in opdracht van het Bestuur van de Nederlandse Vereniging van Wiskundeleraren. Wat Henk me schreef is nuttig om te weten:

“De methoden hebben een verworven recht bij NVvW en NWD om te laten zien wat zij te bieden hebben als antwoord op veranderingen in het (overheids)beleid ten aanzien van wiskundeonderwijs, net als de rekenmachine’fabrikanten’.”

Er speelt dus meer dan die vermeende rekenkrachtbehoeften voor Riemannsommenmakerij waarover Marian Kollenveld het had in de Volkskrant:

www.beteronderwijsnederland.nl/content/fijnproevers-en-het-lerarenregister

Die overheid liep decennia lang, net zoals nu nog steeds het bestuur van de NVvW, aan de hand van de guru’s op het FI, die niet vies zijn van een dubbelrolletje meer of minder en nog steeds een schare van volgelingen hebben, bijvoorbeeld onder de kwakzalvende gecijferden bij de pedagogische centra en de rekendocenten op de PABO’s, die steeds weer opduiken bij veldraadplegingen over de rekenexamens in het VO. Een treurige lijst ziet u hier:

www.beteronderwijsnederland.nl/content/uitspraken-rekenen

Waarom zou dit alles vertrouwelijk moeten zijn?

Voor de nieuwkomers: zo gaat dat met het FI en alle commissies en instanties waar ze in zitten. Denk aan NLT, denk aan de kaalslagpogingen door de harde kern in cTWO, denk aan realistisch rekenen (ook in de andere vakken nu), het is allemaal hetzelfde verhaal. Achter gesloten deuren controleert het FI het rekenonderwijs en alles dat daarna komt. Denk ook aan het gemarchandeer met de tussendoelen waarover ik schreef in de open brief aan Marian Kollenveld, de eeuwige voorzitter van Henk’s NVvW-bestuur:

Dag Marian

De proef op de som? Een van de voor die verworven rechten betalende methoden is Moderne Wiskunde, dat van de duimzuigerij van Anne van Streun en zijn Gronings/Utrechtse rekenwiskundedidactiekkliek een ware sport heeft gemaakt. Lees hier eens bijvoorbeeld:

www.beteronderwijsnederland.nl/content/moderne-wiskunde-van-de-rekenprofessoren-nu-ook-een-handboek

Ik had met een van de senior ontwikkelaars van Moderne Wiskunde eens een lang gesprek over de teloorgang van zijn methode en het onderwijs in rekenen en wiskunde. Met betrekking tot ons nascholingsmateriaal waarover ik hem toen om zijn mening vroeg liet hij me later weten te ver van de oude beroepspraktijk te staan om daar nog iets over te kunnen zeggen. Een maand later zag ik hem plenair geprogrammeerd staan op de jaarlijkse Moderne Wiskunde dag.

Om een indruk te geven, het verzoek om feedback betrof de eerste reader in deze lijst:

www.few.vu.nl/~jhulshof/nascholinglinks.php

Met Getal en Ruimte heb ik betere ervaringen. Harm Houwing was bereid om regel voor regel met me door enkele versies van G&R boeken heen te gaan, inhoudelijk kritiek ter harte te nemen en er wat mee te doen.

De rekenmachinefabrikanten zijn een verhaal apart. U weet misschien dat er nog een aangehouden kamermotie is over de rekenmachine. Het overzicht in deze link is nog steeds actueel:

www.beteronderwijsnederland.nl/node/8377

Het bestuur van mijn NVvW heeft zich kennelijk het recht verworven om daar zo op te reageren:

“Maar over de rekenmachine ben ik het zo totaal oneens met je dat ik daar geen woord aan vuil wil maken. Dat rekenen met gebruik van een rekenmachine geen rekenen is …. (doe ik het nu toch). Punt uit.”

Punt uit? We herinneren ons de poging om een soort Texas Instruments leerstoel op het FI in te richten. Bij de TAL-leerstoel sliep wiskundig Nederland nog, maar deze TI-FI-vlieger ging niet meer op:

www.beteronderwijsnederland.nl/content/de-nrc-vandaag-18-117

Allemaal zaken waarvan Henk de aandacht maar blijft afleiden met inleidingen als:

De herkomst van ‘Driemaal is scheepsrecht’ is onduidelijk volgens de bron die ik raadpleegde: www.onzetaal.nl/taaladvies/advies/driemaal-is-scheepsrecht
Ik vond daar onder andere:

“F.A. Stoett verwijst naar gebruiken in het zeewezen waaruit blijkt dat driemaal ook op zee in vele gevallen ‘recht’ was, zoals:

De schipper was verplicht drie maaltijden aan de bemanning te geven.

Een “onbetamelijkheid onder het schaften” werd gestraft met drie slagen met de gortspaan (een driehoekig plankje met een korte steel, dat door de matrozen werd gebruikt om de gekookte gort fijn te wrijven). In het boek Woordenschat (1899) wordt deze straf een kapjen genoemd. Daarbij werd de volgende ‘formule’ opgezegd: “Dat is voor de bak (klap op de bakshut – de bak was een gedeelte van het bovendek bij de voorsteven, het verblijf van de matrozen) / Dat is voor je gat / Dat is voor je kwaad doen / En dat is opdat je het niet weer zult doen.” Wie zich versprak, moest de kastijding zelf ondergaan, aldus Woordenschat.

Een gestorven zeeman wordt met een ‘één, twee, drie, in godsnaam’ over boord gezet.”

Ach ja, na de Godwins over een aantal mensen die ik hoogacht viel dit nog mee, gezien:

www.beteronderwijsnederland.nl/content/fascinating-marian

Als de feiten niet kloppen hier Marian dan hoor ik het wel, ook wat betreft de geschiedenis van een decennium cTWO:

www.beteronderwijsnederland.nl/content/denken-en-doen-siersma-en-de-rekenmachinelobby

Een weekje later inmiddels. Niets meer gehoord over feiten hierboven die niet kloppen. De vervuiling gaat ondertussen vrolijk door:

www.leraar24.nl/video/3957