Stresskippen

Stresskippen

“Ga staan als je niet gelijk hoofd- of buikpijn hebt van de studiestress als er op school eens wat extra’s van je gevraagd wordt” roept de trainer van onderwijsadviesbureau XYZ op een trainingsmiddag voor leerlingen van een Amersfoorts Lyceum.
Meer dan de helft van de leerlingen veert op. Anderen, die zich nu wel een beetje voor paal vinden zitten, staan aarzelend ook op. Een enkeling blijft zitten.
“Ga staan”roept de trainer nu “ als je vindt dat de school best wel eens wat meer eisen mag stellen”. Moeilijke vraag, De helft staat op, de leerlingen die blijven zitten in verwarring achterlatend.
Ga staan als je niet tevreden bent met een zes als je hoger had kunnen halen met meer inspanning”. Twee derde staat op.
Volgende vraag: “Ga staan als je niet zo’n stresskip bent die gelijk begint te shaken als de school eisen stelt die je van een lyceum kunt verwachten” Nu staat bijna iedereen op. Wie wil er nu zo’n stresskip zijn. Je zit toch niet voor niets op een lyceum.
De docent die erbij zit, ziet het aan. “Ik denk niet dat onze scholieren straks allemaal aan de valium zitten als de kabinetsplannen voor strengere selectie aan de poort straks worden doorgevoerd”, zegt hij na afloop.”Het is hier Amerika niet. Maar van die zesjescultuur moeten we nu eindelijk eens af”. Hij bedankt de trainer, vouwt de Volkskrant van maandag langzaam dicht en pleurt hem vervolgens in de prullenbak.