Leve de middelmaat

Staatssecretaris Van Bijsterveldt is tegen de dictatuur van de middelmaat. De scholen moeten, heel modern, gaan voor excellentie. Op deze redenering baseert ze ook het beboeten van de scholen die de 1040 urennorm niet hebben gehaald hoewel ze wel goed tot zeer goed bleken te hebben gepresteerd. Daarmee hadden deze scholen namelijk volgens haar juist geen genoegen moeten nemen. Ze hadden moeten gaan voor excellentie ! En als je dat niet doet om wat voor reden dan ook kies je dus klaarblijkelijk voor de middelmaat. Deze welgemeende visie van de staatssecretaris lijkt toch wel een beetje op een merkwaardig soort luchtfietserij tegen de achtergrond van de wassende stroom van berichten over slechte, ondermaatse resultaten in het voortgezet onderwijs, over verplichte taaltoetsen aan de universiteit, over gebrek aan reken- en leesvaardigheden, pleidooien voor verplichte tussentijdse toetsen, het houdt niet op. Kortom, niet de middelmaat regeert maar onder de maat en dan bedoel ik niet de 1040 urennorm. Waarop de staatssecretaris zou je zeggen haar aandacht in de eerste plaats zou moeten richten is niet dat modieuze streven naar excellentie maar op het weer op peil brengen van het algemeen gemiddelde niveau.
Een goed gemiddeld niveau is de kurk waarop alles drijft: goede vaklieden, bekwame leraren, beheersing van algemeen noodzakelijke kennis en vaardigheden. De bovengemiddelden, de excellenten, die je ook nodig hebt stijgen daar dan minder gemakkelijk maar onweerstaanbaar bovenuit en moet je ook niet tegenhouden. Maar dat is op dit moment niet de prioriteit van staatssecretaris Van Bijsterveldt en zeker geen argument tegen scholen die goed presteren maar helaas onder de urennorm.