Impressies van een docent in opleiding

“Inhoud is een glimp van iets, een flitsmatige ontmoeting.
Het is iets heel nietigs: inhoud” – Willem de Kooning

Willem de Kooning zal wel nooit gedacht hebben dat zijn woorden – op een andere manier dan hij bedoelde – van toepassing zouden zijn op de Rotterdamse kunstacademie die zijn naam draagt. Heel jammer, want als student zoek je naar méér dan een glimp inhoud. Inhoud voor wat het vak betreft en bagage om een goede docent te worden.
De pedagogische vakken, zijn door de losse manier van overdragen, dunner dan water.
Een van de laatste lessen was gegoten in de vorm van een vergadering met “De ideale school” als onderwerp. Zonder kennisoverdracht vooraf, want dat is uit de tijd. Het gaat om de interactie! En interactie was er, iedereen tegelijkertijd aan het woord; iedereen van mening het wiel uitgevonden te hebben. De outsider zou kunnen denken dat de docent ingrijpt, iets zegt over luisteren, maar nee. Als iets minder snel gebekte immigrant kwam ik nooit verder dan halve zinnen, onafgemaakte ideeën, die in de maalstroom werden overgenomen, vervormd en mishandeld.
Dat was dinsdag, net nadat ik de vakbeurs NOT had bezocht en had deelgenomen aan enkele delen uit het congresprogramma. Sindsdien heb ik hoofdpijn.
Bij een ander pedagogisch vak zouden we lesbrieven samenstellen. Veel te veel werk vonden sommige studenten. Na een combinatie van slijmen en pressie gaf de docente toe: een presentatie van 2,5 minuut kon ook wel. Zo werd het leven makkelijker voor beide partijen… en de inhoud weer wat slanker als we een positieve term willen gebruiken.
Dan Kunstbeschouwing. Ik ga maar even door. De docente heeft veel kennis in huis en startte vorig jaar (of niet lang geleden) in het onderwijs. In haar onschuld meende ze kennis te moeten overdragen op een academisch niveau. Veel te gecompliceerd vond een aantal studenten. Ik vond het intimiderend, maar het werkte: de klassikale methode ging overboord. Ze paste de stof aan “Het nieuwe leren” aan en deed qua niveau een stapje terug. Het resultaat is leerzaam. Leerzaam om te zien hoe het mis kan gaan, hoe de docent de leiding en het overzicht kan kwijtraken, hoe de klas het overneemt met als resultaat een continu gekakel en geklaag in een hectische sfeer die nog lang door mijn pijnlijke hersens blijft spoken.
Studenten en docenten, het is allemaal een pot nat geworden. We zijn allemaal gelijk en we hebben allemaal wat te zeggen. Dat dit een academische opleiding heet te zijn, waar de ene groep veel zou moeten leren van de andere, doet er niet toe. Dat zo’n opleiding de student (en via subsidies iedereen) een hoop geld kost, doet er niet toe. Dat studeren een voorrecht is lijkt vergeten en ouderwets.
Gelukkig kan de nietige inhoud prachtig worden aangekleed: we hebben woorden, we leven in een wereld van luxe woorden. Arme inhoud, hij schijnt het te moeten doen met het al genoemde citaat van de grote Willem de Kooning.

2 Reacties

  1. prachtig
    Zitzanl, ik weet niet wie je bent, maar schrijven kun je wel. Neem contact op met het bestuur via de site a.u.b.

  2. Studiehuissfeer
    Typisch de sfeer die je ook in het Studiehuis aantreft. Rumoer, wanorde, een docent(e) die met een brave leerling praat en net doet alsof ze dat lawaai niet hoort, leerlingen die steeds meer gedaan krijgen en elke les eindigt na een kwartiertje met”Ga maar voor jezelf werken”. De vooruitziende docent die al 30 jaar geleden met deze mededeling ELKE les begon zal als “beloning” binnenkort in de Centrale Directie opgenomen worden.Pubers die het heft in handen nemen en bepalen wat er gebeurt. Gebeurde dat destijds bij een enkele docent, heden ten dage is het welhaast structureel geworden. Dat hoort nu eenmaal bij het Nieuwe Leren antwoordde mij eens een schoolleider toen ik mijn beklag deed over de herrie. En constant dat gedraaf over de gangen, altijd ergens heen. Leerlingen in groepjes, coordinatoren die gewichtig met een stapel papieren rondlopen, decanen die een leerling even uit de les halen, docenten die de “zelfwerkende” leerlingen even beu zijn verlaten het lokaal om even de beursberichten te raadplegen in de mediatheek. Waar is de serene rust van vroeger gebleven.

Reacties zijn gesloten.