Berichten door redactie

De Cito Eindoets Basisonderwijs 2010 is weer achter de rug, een verslag is al beschikbaar. In de NRC van 3 maart (p. 2) staan twee vrijgegeven opgaven afgedrukt. Toch even naar kijken.

Taak Taal 1, opgave 6

Opgave

A. De bloesem aan de fruitbomen is prachtig om te zien.
B. De prinses draagt een donkerroden japon.
C. De woning verkeert in een erbarmelijke toestand.
D. Het bronzen masker stamt uit de Romeinse tijd.

De redactie van TROUW oordeelt vandaag in haar commentaar dat er geen reden is om de schoolbesturen op het gebied van personeelsbeleid verwijten te maken. Zij zouden niet hebben kunnen voorkomen dat er zo veel onbevoegde leraren zijn. Dat is een verkeerde voorstelling van zaken. Systematisch hebben zij de aantrekkelijkheid van het leraarsberoep verminderd. Om te beginnen zijn de salarissen van de leraren “op de werkvloer” gemiddeld achteruitgegaan en genivelleerd.

In de basisopleiding [van artsen, b.w.] wordt nu veel meer communicatieles gegeven dan studenten lief is. En als ze dan coassistent zijn, doen ze alles gewoon zoals hun supervisor het doet. Ik vind het niet zo efficiënt om zo vroeg in de opleiding zoveel aan communicatie te doen. Die mensen moeten ook nog het ambacht leren.
bron: Ellen de Bruin (27 februari 2010). Moed uit negeren. NRC Handelsblad. Wetenschap p. 4-5. (Gespek met psychiater Tineke Vos over haar onderzoek naar de wijze waarop mensen met hun fatale ziekte omgaan.)

Het voorstel van Leo Prick aan BON om de macht en de financiële last van de van “de schil” van schoolbesturen, managers en adviesbureaux in het onderwijs te breken resp. te laten vervluchtigen door te strijden voor een ingrijpende versoepeling van de voorwaarden om nieuwe door de overheid gesubsidieerde scholen te stichten moet m.i. door ons bestuur zorgvuldig gewogen worden op politieke haalbaarheid en instrumentele bruikbaarheid. Indien deze weg naar kleine zelfstandige scholen een grotere kans op een snelle realisatie maakt dan het splitsen van grote scholen en het delegeren van bestuursmacht naar de daarbij ontstane kleine scholen moet het bestuur daar met volle kracht op inzetten.

“Veel belangrijker dan de wachtlisten op het derde, vierde of vijfde gymnasium in de hoofdstad, ‘waar de elite s’nachts van wakker ligt’” sniert de onderwijsjournalist Paul Andersson Toussaint in zijn artikel MIJD DE MBO-SCHOOL IN DE GROTE STAD; JUIST DIE HET HARDST GOED ONDERWIJS NODIG HEEFT, ZIT OP DE SLECHTSTE SCHOLEN (NRC-03-02-10). Met die “slechtste scholen” bedoelt hij de Amsterdamse VMBO-scholen. Ik word boos omdat nog er nog steeds door veel onderwijscritici op aangedrongen wordt om slechte scholen goed te maken door goede scholen te laten inleveren en onderwijs aan slimme leerlingen te banaliseren. Dat is begonnen toen de HBS werd afgeschaft en de gelijkschakeling van het Gymnasium met het voor de 5-jarige! HBS in de plaats gekomen 6-jarige! Atheneum begon.

In “Het Onderwijsbad” 2010 nr. 2 schrijft de onderwijsjournaliste Anja Vink n.a.v. het verschijnen van haar boek WITTE ZWANEN, ZWARTE ZWANEN, DE MYTHE VAN DE ZWARTE SCHOOL over “Het meest gesegregeerde onderwijsstelsel van Europa, Is dit een SCHOOL” een beschouwing over het onderwijs, of beter het gebrek aan onderwijs op de Zwarte Scholen in Nederland. Wat mij verbaast is dan zij niet de evidente conclusies trekt die uit haar beschouwing zou moeten volgen.

Raad van Advies voor de Volksgezondheid & Zorg (2010). Numerus fixus geneeskunde: Loslaten of vasthouden. Advies. PDF

De Rekentest Referentieniveau 2F HIER bestaat volledig uit redactiesommen die kennelijk zijn bedoeld om te toetsen of men in de aangegeven situatie goed kan rekenen, schattend rekenen, or whatever. Met ‘redactiesommen’ bedoel ik wat in Angelsaksische landen word problems heten.
Is ook uit het referentiekader HIERaf te lezen dat deze redactieopgaven bedoeld zijn als ‘realistische contexten’ voor het rekenen? Ja, dat is wel zeker. Ik geef enkele citaten.

Het stelsel van universitair onderwijs in Frankrijk, met zijn niche van elitescholen, is historisch gegroeid, niet het product van een meesterlijk ontwerp. Een literatuurlijstje voor wie er eens in wil duiken. De meeste titels zijn niet makkelijk te bemachtigen (of te lezen: vooral de Franse titels); ziedaar één van de mechanismen waardoor mythen over eliteonderwijs in stand kunnen bijven.

Terry Shinn (1980). L’École Polytechnique 1794-1914. Paris: Presses de la Fondation Nationale des Sciences Politiques.

Pierre Bourdieu (1989). La noblesse d’État. Grandes Écoles et esprit de corps. Paris: Les Éditions de Minuit.

In “Het onderwijsblad” van 16 januari 2010 staat een beschouwing over “Het succes van de Kennisfabriek Nederland”, geschreven door robert Sikkes. Daarin wordt de vraag gesteld of de stelling wel juist is dat “de productiviteit van het onderwijs dramatisch gedaald is”. Aan het eind van het artikel wordt gesproken over de mensen die roepen dat het niveau van de hogere vormen van onderwijs waaraan tegenwoordig veel meer mensen deelnemen in niveau gedaald zijn met de daaraan de door de auteur getrokken vanuit zijn standpunt raadselachtige conclusie dat het verhaal over de dalende arbeidsproductiviteit van het basis- en voortgezet- -onderwijs eenzijdig is in de discussie in het onderwijs.