Berichten door redactie

Door critici van het onderwijsbeleid is vaak gewezen op de overeenkomsten tussen de malaise in het onderwijs en de problemen in de gezondheidszorg. Beide hebben o.a. als overeenkomst de toegenomen bureaucratisering: meer managers en meer sturing en een verlammende verantwoordingsplicht voor de mensen op de werkvloer die een groot deel van hun tijd moeten besteden aan oneigenlijke taken, vooral met betrekking tot de invulling van en verslaggeving over de tijd die ze nog aan hun eigenlijke werk kunnen besteden. Daardoor leiden de activiteiten van managers, directeuren en bestuurderen niet tot grotere efficiency maar tot een goed verdienende toplaag en gefrustreerde vakmensen op de werkvloer. De gelijkenis gaat voor mij nog verder.

Het nieuws – in de avond van 11 mei – meldt dat het CPB heeft uitgevonden dat de door Trouw jaarlijks gerapporteerde hitlijsten van scholen, effecten hebben. Een mooie plaats in de lijst levert extra leerlingen op. Ook weet de nieuwslezer te melden dat goed presterende scholen hun niveau niet weten vast te houden, en dat slecht presterende scholen (alles op de onnavolgbare manier waarop Trouw zoiets berekent) het in de erop volgende jaren beter gaan doen.

In De Volkskrant een schitterende kop First lady’s met de macht en invloed van een keizer op bladzijde 6 in het Wetenschapkatern: de titel van deze blog. In het artkel wordt de spellingfout consequent volgehouden.

In verband met mijn onderzoekje naar de zin en onzin van de motie Van Dijk & Van Dijk, taalverzorging meebeoordelen in alle eindexamenwerk (DRAAD 6767), ben ik op zoek naar empirische gegevens over de spellingfouten die eindexamenkandidaten in hun werk maken. In de samenvatting Nederlands worden die fouten in strafpunten omgezet.

Doodzonde: toetsen op intelligentie.

Dinsdag 27 april gaat Job Cohen in discussie over onderwijs, toegespitst op het thema ontplooien van talent, met o.a. Tineke Drenthe, Herman van der Werfhorst, Anja Vink, Henk Keesenberg, Hans van Dael en Henk van der Merwe.

Musis Sacrum, Velperbuitensingel 25 Arnhem, 18:45-20.30 uur.

Wie dit wil bijwonen kan zich aanmelden: 0900-9553, nummer van deze bijeenkomst: 5697. Niet-leden: bellen tijdens kantooruren.

www.pvda.nl/activiteit/agenda/Job+Cohen+in+gesprek+over+het+onderwijs.html

DE PVV wil belooft gedoogsteun aan een centrum-rechts minderheidskabinet. Een slimme zet want de partij die gesticht was door Pim Fortuyn ging o.a. te gronde door de afwezigheid van (politieke) zwaargewichten. Als je gedoogt kun je nog enorme invloed uitoefenen omdat je altijd de gedoogsteun kunt opzeggen maar je wordt niet verantwoordelijk voor ministeriele fouten. Voor BON is het slecht nieuws. Wilders denkt waarschijnlijk aan een kabinet met het CDA, de partij die er geen belang bij heeft om veel in het onderwijs ten goede te veranderen. De komende 4 jaar dreigen voor het onderwijs verloren te gaan.

Als sympathisant van de vakbond Leraren in Actie (LIA) heb ik op de vraag op welke wijze de leraren het beste konden staken als de overheid of de schoolbesturen maatregelen zouden doorvoeren die voor hen onaanvaardbaar zouden zijn een voorstel ingediend. Als onaanvaardbare maatregel werd bij voorbeeld gezien het verminderen van de vakantie van de leraren met één week. Ik heb voorgesteld dat de leraren elke week, nadat ze veertig uur gewerkt hebben, acuut voor die week zouden stoppen met werken.

Naar aanleiding van het bericht dat prominent BON-lid, want medeoprichter en bestuurder, Harm Beertema is toegetreden tot de Wilders-club en op de PVV-kandidatenlijst voor de Tweede Kamerverkiezingen op plaats 22 staat;
naar aanleiding van het uitblijven van enige verklaring van Harm Beertema over zijn verbreken van alle banden met BON, en de zojuist via de redactie uitgegeven verklaring van het bestuur dat er niets aan de hand is en iedereen rustig kan gaan slapen,
vraag ik het bestuur van BON om in zo scherp mogelijke bewoordingen afstand te nemen van het gedachtengoed van de PVV, als zijnde strijdig met elementaire waarden van democratie, en met de elementaire waarden van Behoorlijk Onderwijs in Nederland.

De commissie Dijsselbloem heeft kritiek uitgeoefend op de invoeringen van onderwijshervormingen waarbij tevoren in voldoende mate onderzocht is of die in hun totaliteit wel verbeteringen zouden brengen. Je kunt het ook anders zien. De hervormers eisten algehele doorvoering om zo nodig te verbergen dat ze ongelijk hadden. Bij twee systemen naast elkaar blijkt na een aantal jaren vanzelf of de vernieuwingen het onderwijs verbeterd hebben. Maar nu kun je het mislukken van verniewingen op de veranderde leerlingenpopulatie schuiven “leerlingen kunnen zich door de afleidingen buiten de school minder goed concentreren”, “leerlingen zijn assertiever geworden” en “door het grote aantal allochthonen zijn de klassen inhomogeen geworden”.

Ik wil het forum graag een vraag voorleggen naar aanleiding van de eerder vermelde omslag in het vak Nederlands van nadruk op taalverzorging (50-er jaren) naar bovendien taalexpressie en communicatie (70-er jaren) [A. Braet, in ‘Moedertaalonderwijs in ontwikkeling’ 1982 p. 63]

Is het waar dat in de zestiger jaren (en daarvoor) proefvertalingen Frans, Latijn etcetera vooral werden beoordeeld op de fouten en foutjes in de vertaling, dus zeg maar op de taalverzorging.