Maand: november 2010

De Suri-route.

Vandaag stond de collectant van de Alzheimer-stichting voor de vierde maal aan mijn deur. Ik neem het de goede man niet kwalijk, vergeetachtigheid hoort er nou eenmaal bij. Of zou het komen door mijn gulle gaven? Elk jaar bij het vallen van de bladeren worden bij ons in het dorp de collectanten in slagorde opgesteld om een maand lang de wegen onveilig te maken. Elk lichaamsdeel komt wel met een collectebus aan mijn deur. De hartstichting, hersenstichting, nierstichting, kankerstichting, schimmel-aan-de-grote-teen-stichting, breinstichting, Alzheimerstichting, en als de lichaamsdelen op zijn komen de andere te weinig gesubsidieerde verenigingen rond met de collectebus. De plaatselijke toneelvereniging heeft een tulpenbollenactie, de voetbalvereniging een eierenactie, de gehandicapten paardensportvereniging verkoopt lootjes, de turnvereniging voor ouden van dagen verkoopt hun jaarlijkse naaktkalender en de dierenbescherming verkoopt pluchen beestjes. Alleen de plaatselijke fanfare collecteert niet, die gooien elk jaar een reeds voor mij ingevulde acceptgiro in de bus.

bij Inholland wordt vandaag treffend beschreven in de Volkskrant met de tekst “Onderwijs als bijprodukt”. Ik kan het niet nalaten om de verderfelijke invloed van een onderwijskundige aan te halen.

Joke Snippe uit Drenthe, een gepromoveerd onderwijskundige was verantwoordelijk voor de kwaliteit van het onderwijs bij InHolland. Van haar was bekend dat zij vond dat studenten niet per se veel les zouden moeten krijgen. Dat zou de motivatie voor zelfstudie verminderen, zo liet zij weten aan collega’s die klaagden over het onderwijs bij InHolland.

Omdat de treinen rondom Utrecht zaterdag wellicht slecht rijden is er een carpooloproep.

18 november 2010
Nu dochterlief een voor 6 maanden een stage loopt bij de interne controledienst van een héééééél groot bedrijf, is er weinig te melden over haar academische vooruitgang. Maar het is interessant kennis te nemen van allerlei fenomenen die zich aan de rand afspelen. Het zijn kleine stroompjes die later als een rivier de richting van een heel systeem bepalen.

Bekijkt U eens hoe zo’n stage functioneert en hoe je daar volgens je rang (en ik zou haast zeggen ‘en stand’) wordt ingeschaald. De stage zelf is een permanente baan die om de 6 maanden rouleert. Het lage loon is ten voordele van het bedrijf (1), maar niettemin zeer aantrekkelijk voor de student, in ons geval ruim € 800 netto. Waar anderen de aller grootste moeite hebben om betaalde praktijkervaring op te doen, hoeven de leerlingen van de betere economische hogescholen nauwelijks hun best te doen: ze plukken iets van hun gading moeiteloos uit het Internet, desnoods op het allerlaatste moment, en ze kunnen bij hun keuze secundaire overwegingen betrekken (nuttigheid, beloning, transport, huisvestingsmogelijkheden en, ja, ‘zichtbaarheid’ voor later). Het is waar dat ze door zo’n zware selectieprocedure zijn gegaan dat de recruteurs wel weten wat voor vlees ze in de kuip hebben. Met ‘interne controle’ heeft zij gekozen voor nuttigheid boven iets waar haar affiniteit naar uit gaat. Tot haar verrassing is ze op een kleine afdeling gekomen waar al het cijfermateriaal geconsolideerd wordt. Het is merkwaardig dat bij een zo’n hoogst vertrouwelijke taak stagiaires worden ingeschakeld, normaliter kom je er aan toe als je 45 bent en het vertrouwen van de hoofddirectie geniet. Dat hoort men vaker van stagiaires die op afdelingen terecht komen, waar men in de normale hiërarchische verhoudingen pas op middelbare leeftijd aan toe komt.

Onder de impuls van de linker vleugel heeft de Parti Socialiste vorige week hun programma gepubliceerd. Het is een niet-gehiërarchiseerde catalogus van ‘leuke linkse dingetjes’, dus boodschappen doen zonder eerst in je portemonnee te kijken. Het stuitte intern op verzet, maar op één of andere manier is het met 59 stemmen op 300 stemgerechtigden aangenomen. Het is een typisch intellectuele ontreddering: Te willen worden afgerekend op je goede bedoelingen.

Bij het competentiegericht onderwijs hoort ook het ontwikkelen van een Proeve van Bekwaamheid. Het is bijna onmogelijk om zo’n ding te maken en bovendien denkt iedereen weer dat dit niet mag en dat juist wel moet, maar niemand weet het echt. Er worden een paar eisen gesteld (betrokkenheid van het bedrijfsleven) maar hoe en wat je inhoudelijk moet en mag toetsen staat nergens. De inspectie schijnt heel veel af te keuren, maar niet te kunnen helpen met hoe het wél moet. Sommigen zeggen dat je geen kennis vooraf mag toetsen alvorens je iemand tot het examen toelaat, anderen zeggen dat het wel mag, maar dat het niet selecterend mag zijn. Het lijkt erop dat iedereen eigenlijk meteen die Proeve zou moeten kunnen doen, zonder voorwaarden vooraf of ernaast.

In de Pers:
Amper Nederlands spreken en toch je papiertje halen. De druk om mensen te laten slagen voor hun inburgering is groot, betoogt een docente.

‘Een Turkse cursiste ging stage lopen in de bakkerij van haar broer, waar alleen maar Turks werd gesproken. Toch werd dat goedgekeurd voor haar portfolio.’ Ze laat een stilte vallen.

Weer een stapje in onze richting. Op nu.nl staat dat Halbe Zijlstra wil kunnen ingrijpen bij hogescholen wanneer die niet functioneren.
Update
Halbe Zijlstra vindt de ontslagvergoeding voor Geert Dales te hoog en wil dat gedeeltelijk terugvorderen (zie de Telegraaf).

Esther-Mirjam Sent spreekt een doemrede over de kenniseconomie en de perverse controledrift. Het BON-geluid dringt verder door in de economie.

2010 noemde het in een commentaar, maar dit nieuws verdient een eigen pagina.

De pers schrijft dat er in 2008 slechts 19 wiskundeleraren afstudeerden aan een universiteit. De eerstegraads HBO opleidingen produceerden in dat jaar tezamen 35 wiskundeleraren.

Negenduizend negenhonderd zeven en negentig…negenduizend negenhonderd achtennegentig…negenduizend negenhonderd negenennegentig…tienduizend.

Beste Ton,

Mijn opa, God hebbe zijn ziel, was een wijs man. Zo leerde hij mij dat het goed is om tot tien te tellen als je boos bent en als je héél boos bent tot honderd. Om zeker te zijn heb ik maar tot tienduizend geteld alvorens aan deze column te beginnen, daarom dat mijn reactie op jouw politieke luchtballonnetje een beetje later komt.