Aller Zielen 2007
Meeresstille: tiefe Stille herrscht im Wasser, ohne Regung ruht das Meer…
Glückliche Fahrt: Geschwinde! Geschwinde! Es naht sich die Ferne, schon seh’ ich das Land!
Meeresstille und Glückliche Fahrt! Zou de opdracht aan onze dochter kunnen zijn op het katholieke Collège Stanislas, waar ze 60 à 70 uur/week moet werken. Romantiek bestaat er voor de Hollanders niet meer en Duits ook al niet, ‘radiostilte uit de hoofdstad en maar zien wat de eerste resultaten zijn’ zou een willekeurling er van maken. Ondertussen blader ik door de Vaderlandse schrijfsels die hier belanden, ze staan bol van internationalisering, kenniseconomie, Anglosaxon inuendo, knusheid, glunderfoto’s en studentengeluk, afgewisseld met bijtende kritiek: ‘Mijn generatie weet helemaal niks. En maar denken dat snel internetten een gave is’ (H. Wieger), men vraagt zich af of de critici in het zelfde land wonen. Ikzelf heb au fond niets met het Nederlandse onderwijs te maken, maar ik ben wel in een positie dat ik het kan vergelijken met wat in Frankrijk nog zo heel goed is, verbaas me over de zeldzaamheid van kennis door echte inspanning verkregen en mis het ‘opwekken van de bewondering’ (dixit Sarkozy) zoals ik dat zelf in mijn eigen studententijd heb aangevoeld, zij het niet binnen het Rotterdamsch Studenten Corps; de waardering van de geschiedenis en vooral van de litteratuur die aan een land diepgang geven;