Het derde dossier

Volgens de berichtgeving in de kranten zijn er op bestuurlijk gebied twee rampzalige ‘dossiers’ : de toeslagenaffaire en de gaswinning in Groningen. Er is helaas nog een derde dossier aan te wijzen: het onderwijsbeleid.

Zo nu en dan denk ik, nu zal het toch wel een keer afgelopen zijn met het slechte nieuws, maar nee, het blijft komen.

Er is nog geen verbetering van het niveau van de basisvaardigheden in het lager en voortgezet onderwijs. Misschien incidenteel wel, maar door het lerarentekort en door veelvuldig uitvallende lessen mag er niet te veel verwacht worden.

In het universitair onderwijs heeft men – waarom toch – enorme aantallen buitenlandse studenten aangetrokken. Het hoeft geen betoog dat dit grote problemen veroorzaakt : qua huisvesting, qua niveau, qua sfeer en beleving  voor docenten en studenten.

Wordt er iets aan gedaan? Onze ministers tonen zich bezorgd en zijn vol begrip maar nemen geen concrete stappen. Wat daar fout gaat blijft ongetwijfeld nog een hele tijd fout gaan.

Afgelopen weekend kwam er nog enorme affaire bij: Die van de hogeschool Fontys, die in het zuiden des lands meer dan 100 opleidingen verzorgt, met 5600 medewerkers en 46000 studenten.

Daar heeft de directie zich laten inpakken door een charlatan en deugniet, de Belgische hoogleraar  Filip Dochy, die gedaan kreeg dat men op brede schaal een nieuw systeem van onderwijs  ging invoeren : ‘High Impact Learning that Lasts’. Het komt neer  op een al eerder beproefde  en mislukte onderwijsvernieuwing : zelfstudie onder begeleiding.  De leraar bij Fontijs heet nu ‘docent-coach’.

Invoering van het nieuwe systeem heeft tot veel onvrede geleid, veel conflicten, veel ‘burnout’.

Maar niet alleen dat: omdat er geen duidelijk omschreven leerdoelen zijn bepaald is de beoordeling van prestaties  veel subjectiever geworden zodat studenten ongelijk worden behandeld. En wie lijden daar het meest onder? Ja, daar kun je op wachten, dat zijn de studenten met een sociaal-economisch  zwakkere achtergrond.

Enfin, volgens de krantenberichten is de strijd nog niet afgelopen. Dat betekent dat er nog veel kostbare tijd, energie en  geld verloren zal gaan.

Dan nog een laatste bericht, n.l. dat gebleken is dat ook het niveau van wis- en natuurkunde  in het middelbaar onderwijs zeer aanzienlijk is gedaald Bij de eindexamens dus.

Buitengewoon kwalijk natuurlijk, vooral omdat wij in Nederland een instituut hebben, het Cito genaamd, dat als taak heeft om het niveau  te bewaken.

Kortom, als je op zo veel terreinen in het onderwijs, en zo grootschalig tekort schiet, moedwillig, hoe heet dat dan? Fraude toch?

 

 

J.C. Traas