Hier zijn we weer!

 

Hier zijn we weer!

 

 

 

Zo, we maken ons op voor het nieuwe schooljaar. Bij van Dijck zijn ondanks het geweld van de i-padjes de schoolboeken als vanouds niet aan te slepen en Sjoerd maakt zich te sappel over de 1040-urennorm die toch moet doorgaan, bevel van hogerhand. Zo stilaan komen de managers, directeuren en bestuurderen uit hun zomerslaapholen gekropen. De voorbereidingen voor het nieuwe schooljaar moeten worden getroffen nog vóór de docenten, leraren en onderwijzers zich hebben ontdaan van hun vakantierust.

Je hoeft in dit land geen geleerde en knappe kop te zijn om te weten dat het komende schooljaar meer dan een desastreuze ramp voor de hele onderwijssector zal worden. Na de diplomafraude en ontslaggolf in het hoger onderwijs, de jammerlijke mislukking van het CGO en de faillissementen in het MBO gevolgd door een ontslaggolf wacht ons dit jaar een volledige malaise in het voortgezet onderwijs en het basisonderwijs. Hiermee hebben de onderwijsmanagers het voor elkaar gekregen om het gehele onderwijsgebouw in elkaar te laten storten.

Je hoeft in dit land geen groot licht te zijn om te kunnen voorzien dat de invoeringen van het passend onderwijs zowel het basisonderwijs als het voortgezet onderwijs en het speciaal voortgezet onderwijs, het laatste duwtje in de rug richting afgrond zal geven. De graaiende schil rond het onderwijs wordt er alleen maar beter van.

Augustus 2014 is het dan zover. De samenwerkingsverbanden maken zich op om de potten te verdelen, samen met jeugdzorg, gemeenteambtenaren en heel veel adviseurs en advies gevende organen worden de plannen uitgestippeld om de leerlingen die om een of andere reden niet zo goed mee kunnen, tegen een exorbitante vergoeding voor de samenwerkingsverbanden al dan niet van de nodige hulp te voorzien. Het bedrag dat de overheid doneert is de norm voor de intensiteit en de duur van de nodige hulpverlening. Dat heet ‘passend onderwijs’, het geld moet ‘passen’ bij het ‘onderwijs’. Ik geef u op een blaadje dat het niet lang zal duren voordat de samenwerkingsverbanden luidkeels beginnen te roepen om veel meer geld om het onderwijs ‘passend’ te kunnen houden.

Wat natuurlijk al lang te voorzien en te verwachten was. Samenwerkingsverbanden ‘weer samen naar school’ die zich in de afgelopen jaren meer en meer profileerden als graaiende en gewiekste verbanden die als geen ander wisten hoe je leerlingen kan voorzien van een ‘rugzakje’, dat dan weer leeg gemaakt kon worden door hetzelfde verband, zijn indertijd door de minister aangesteld als de wegbereiders voor de invoering van het passend onderwijs. Ze zagen hun kans schoon om nog meer macht en nog meer poen te vergaren over de ruggen van basisscholen, scholen voor voortgezet onderwijs en scholen voor speciaal voortgezet onderwijs.

Basisschooldirecteuren worden bestookt met memo’s, bindende adviezen, nieuwe regels, verslagen en andere papieren dwangbevelen van de samenwerkingstirannen. Zogezegd om van het passend onderwijs ‘een succes te maken’ maar eigenlijk bedoeld om de poen netjes te verdelen onder de leden van het samenwerkingsverband met dien verstande dat de school het kleinste deel beurt. De papieren rompslomp heeft alleen nut als het gaat om een soort van papieren mistgordijn voor de onderwijsinspectie en andere mogelijke pottenkijkers.

Enfin, we zullen dit schooljaar zeker nog terugkomen op dat passend onderwijs. Ondertussen vraag ik mij af of er directeuren zijn die het aandurven om op te staan tegen de graaiende samenwerkingsverbanden. Anders gezegd, of er directeuren zijn die opkomen voor de aan hun toevertrouwde leerlingen, want voor de verbanden is ‘de leerling met een vlekje’ niet meer of minder dan een noodzakelijk kwaad.

 

J. Jeronimoon  

 

 

1 Reactie

  1. Jammer dat er bijna geen

    Jammer dat er bijna geen ouders zijn aan die de gedwongen winkelnering bij instellingen voor onderwijs die nota bene mede met door henzelf afgedragen belastinggeld in stand gehouden worden. Het is net zo gek als de verplichte deelname van mensen in loondienst aan de verplichte bedrijfspensioenen. Verplicht meedoen aan AOW is verdedigbaar omdat daarbij naar draagkracht betaald wordt en de AOW-trekkers geen beroep hoeven te doen op een bijstandsuitkering. Het omslagstelsel  dat gebruikt wordt voor het gesubsidieerde onderwijs garandeert dat alle typen onderwijs voor alle jeugdigen die voor dat type onderwijs geschikt zijn gevolgd kan worden. Voortreffelijk! Maar dat is nog geen reden om subsidie aan ouders te onthouden als die kiezen voor een type onderwijs dat niet gesubsidieerd wordt maar wel in voldoende mate opleid tot iets dat door de maatschappij als geheel geapprecieerd  wordt en meestal dan ook tot een voor de maatschappij wenselijk diploma. En minimaal zouden ouders voor hun leerwillige kinderen recht moeten hebben op een school voor volentes, scholen voor kinderen die onderwijs willen volgen en zich daarnaar gedragen. De nolens –volens scholen die de schoolbesturen voor ogen staat zouden deze ouders niet moeten willen slikken, net zo min als ongedifferentieerd secundair onderwijs.

Reacties zijn gesloten.