Ga niet langer naar school!

JCTraasv2.jpg

Het onderwijsnieuws, voor zover het van bewindslieden komt, bestaat voornamelijk uit het oplaten van of spelen met ballonnen. Zo meende staatssecretaris Dekker dat het wel een goed idee was om alle basisscholen tweetalig te maken – terwijl op dezelfde dag bekend werd dat bijna alle scholen ernstige financiële problemen hebben of binnenkort krijgen. Als je aan de betrokkenen vraagt wat dat betekent is het antwoord onveranderlijk: taakverzwaring voor de leraren, minder zorg voor de leerlingen, daling van de kwaliteit van het onderwijs. Helaas, maar al te bekend.

Maar verrassend onverwacht waren voor mij in de afgelopen week de uitspraken van Sadik Harchaoui, voorzitter van de Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling  ( in NRC Handelsblad van 11juli 2013).

Hij heeft een taboe doorbroken door te zeggen dat het niet altijd verstandig is om leerlingen die het moeilijk hebben op school, tegen heug en meug steeds langer onderwijs te laten volgen – om een ‘startkwalificatie’ te halen. Hij zegt: ‘Niet alle jongeren passen in de mal van het onderwijs, maar toch persen we die kinderen moeizaam in dure onderwijstrajecten. Waarom zou je dat doen? Ze worden er niet gelukkig van. En via werk kun je je ook goed ontplooien, om later misschien weer een opleiding te volgen.’ Terecht merkt hij op: ‘Je creëert een probleemcategorie: de voortijdige schoolverlater. We zetten een groep, onder wie jongeren met vmbo-diploma, weg als losers. Ze zijn zestien jaar oud en 12 jaar lang naar school gegaan, maar worden nog steeds niet geschikt bevonden.’

 

Helemaal nieuw is de visie van Harchaoui niet. In 1976 zag ik, op bezoek in Wasington D.C., op verschillende plaatsen posters hangen, met daarop in grote letters de tekst: DON’T GO TO SCHOOL! Daaronder, kleiner, het advies aan ‘voortijdige schoolverlaters’ om (bijscholings)cursussen te volgen om hun waarde op de arbeidsmarkt te vergroten. In diezelfde tijd werd door economen als Louis Emmerij gepleit voor ‘recurrent education’, een pleidooi voor wat Harchaoui nu noemt ‘alternatieve leerroutes’.

Want, laten we wel wezen, de leerplicht is nooit bedoeld geweest om leerlingen te pijnigen door ze te dwingen naar school te gaan – de leerplicht was bedoeld om het kinderen mogelijk te maken naar school te gaan in plaats van kinderarbeid te verrichten. Het was voor de kinderen vooral een leerrecht.

Nu is iedereen tot 23 jaar die de school verlaat zonder diploma op minimaal mbo.2-niveau een ‘voortijdige schoolverlater’. Je vraagt je af welke dwaas dit heeft verzonnen. Gelukkig dat die ballon nu doorgeprikt is.

 

J.C. Traas

2 Reacties

  1. GEVAL 1:

    GEVAL 1:

    Leerling A is zeer intelligent. Leerling B is zeerr dom. Beide leerlingen doen hun uiterste best om zo veel mogelijk op school te leren. Moet je A of B in tijd, aandacht of geld meer bevoordelen dan de andere?

    GEVAL 2:

    Leerling A is zeer intelligent en werkt hard of wil dat graag als zijn school hem voldoende uitdaging levert

    Leerling B heeft moeit met leren, vind het frustrerend en wil er graag mee ophouden. Door op dat moment niet verder op school te leren schaadt hij nauwelijks in de nabije of verre toekomst zijn werkomstandigheden  en hoogte van zijn inkomen.

    Moet je aan leerling B meer geld ten koste van leerling A uitgeven om hem tegen zijn zin zo veel mogelijk te laten bijleren?

     

    In geval A stuiten we direct op morele en princcipiële standpunten en bezwaren en zijn en zal beschouwing van of een discussie over dit geval verschillende uitkomsten opleveren. In geval 2 zal bijna direct iedereen als antwoord "nee" geven. Hoe heeft het toch kunnen gebeuren dat de beslissing over bovenstaande gevallen terecht gekomen is bij mensen die uit domheid of om andere redenen als het om geval 2 gaat altijd geval 1 blijken te zien of te willen zien?

  2. Als het basisonderwijs nog

    Als het basisonderwijs nog degelijk de fundamentele vaardigheden zou weten aan te leren (zoals we hebben gekend voordat de ideologie zich verregaand begon te bemoeien), zou men na eventuele 1-jarige uitbreidingsklassen zich helemaal kunnen storten op praktijkonderwijs. Een groot deel van de jongeren is daar heel dringend aan toe: praktijkonderwijs waarbij werkelijk iets uit je handen komt.

    Nu blijkt dat vernieuwde onderwijs steeds maar weer niet de resultaten op te leveren die wij ons herinneren. En dus wordt dat schooltraject steeds verder opgerekt in de hoop dat uiteindelijk dat goede niveau toch bereikt gaat worden. Illusiepolitiek.

    Voor de jongeren die helemaal toe zijn aan praktijkonderwijs gaat de verplichte uitgerekte leerplicht op een gevangenis lijken en vandaar wellicht dat het onderwijs er steeds vrijblijvender gaat worden.

    Je kunt in het onderwijs heel goed doen aan korte-termijnonderwijs. Dat is ook nog eens zoveel overzichtelijker voor de jonge leerling en verspilt weinig tijd. Het idee van de stoomcursus, waarbij veel overbodige kletspraat niet gewenst is.

Reacties zijn gesloten.