Beperk de sociale dienstplicht die Onderwijs heet

Onderwijs is zowel vande ouders als van de natie. Onderwijs is enerzijds een door de ouders aan anderen overgedragen deel van de hen toekomende opvoeding. De overheidshulp daarvoor is vergelijkbaar met kinderbijslag maar wordt niet in contanten uitbetaald. Voor de natie daarentegen  is onderwijs een middel om welvaart te vergroten, rechtvaardigheid te handhaven en zichzelf te beschermen. Verplicht onderwijs voor het algemene heil kunt je zien als een dienstplicht voor minderjarigen. Over de inhouden vorm ervan moet bij voorkeur consensus bereikt wordenen anders moeten die door de meerderheid van de vertegenwoordigers van de kiezers worden opgelegd. Maar ook aan de rechten van de ouder als opvoeder van zijn kinderenmoet  recht gedaan worden. Iedere ouder is verantwoordelijk voor de scholing van zijn eigen kinderen. Voor het kunnen uitoefenen van dat recht moeten er voor ouders meer keuzemogelijkheden komen op het gebied van leerstof, lesmethoden en ambiance en mag consensus geen doel zijn. Tot die keuzemogelijkheden behoort natuurlijk ook een accent op kennisverwerving en het kiezen voor klassieke, "ouderwetse" lesmethoden zoals BON dat voor alle leerlingen bepleit.
 

46 Reacties

  1. Aardig gebracht maar :

    Aardig gebracht maar : verkeerd bericht.

    De Natie heeft geen business in onderwijs. De Staat al helemaal niet  –  nog maar weer es bewezen sinds die man met dat snorretje ; of sinds die andere sukkel, Kaiser Wilhelm, zich bij Venlo meldde met honderd trein-wagons inboedel  –  dat was twee jaar na Verdun (1916), onlangs nog herdacht  ;  om recentere Staatste uitglijdingen maar niet te melden, het UN Hof in den Haag weet daar meer van.

    Dat inzich t, "geen business", is gegroeid sinds 1600, 1700  –  dankzij Descartes, Voltaire, Locke, Rousseau, Basedow, Pestalozzi ; recenter ook door Montesori en, dichter bij huis, door een hele reeks van nederlandse pedagogen. Aan dat inzicht wordt nergens meer getwijfeld, uitgezonderd misschien door wat debiele achterblijvers met theorien over oorlog, si vis pacem medailles. 

    Noch de Staat  noch de Natie hebben enige business in onderwijs. Evenin als in, bijvoorbeeld, godsdienst. Dat laatste staat in de grondwet, het eerste ook, maar  –  alas  –  dat wordt onderuit gehaald door "nadere bepalingen, regels, verordeningen", waar het Haage doolhof heel goed in is.

    En : het volk  – die van de referenda, de Tweede Kamer en Eerste Kamer kiezers  –  laat gebeuren dat er met hun kinderen, waar dat zo uitkomt, wordt gesold. De meest debiele soort ambtenaar daarbij, die ik mij voor kan stellen, is de "leerplichtambtenaar"  –  ik  begrijp wel dat deze menssoort (die ik beschouw als mislukte overheidsdienaren, sukkels dus) ook aan een baantje met onverdiend geld moet worden geholpen (ook een inzicht, aan Rousseau te danken ! Liberté, Egalité, Fraternité), maar dat moet niet leiden tot onterecht teveel vreten uit de staatsruif. Rilke : "denn Armut hat ein grosser Glanz von innen".  

    De enige business die de Staat heeft is het verzamelen van geld en dat her-distribueren aan onderwijs  ;  en dat eigenlijk oneigenlijk. Het valt nog maar te bezien of (citaat M.) onderwijs een middel is om de welvaart te vergroten, rechtvaardigheid te handhaven, etcetera. Ik dacht dat onze welvaart sinds heugenis vooral uit aardgas kwam, ook zo'n treffend beeld van staats-incompetentie. In ieder geval staat wel vast dat de Staat slecht is (vinden velen) in de genoemde doeleinden  ;  vandaar ook de grondwettelijke Vrijheid van Onderwijs.

    Komt nog een praktisch bezwaar bij : de Staat is helemaal niet in staat om pedagogiek te bedrijven of ook maar lesmateriaal te ontwikkelen of leervakken vast te stellen. De wiskunde-flop (dat liefste topic van dit forum), de it-dreinzerij (hier en elders), de Cito oplichterij, al dat gesukkel  –  even zoveel voobeelden van de incompetentie van de Staat in onderwijs-zaken  ; waar al die liefhebbers van nieuwe wiskunde en andere (it) oplichterijen dansen om het Gouden Kalf.  

     

  2. In de tijd dat we ons Oost

    In de tijd dat we ons Oost-Indië verloren, Sassoc, kreeg het idee vaste voet dat Nederland zelf iets moest produceren dat verkoopbaar was. Om die reden zijn kort na elkaar 2 extra Technische Universiteiten opgericht. "Techniek is de molensteen van ons brood" heette het toen. Z'on onderwijsdaad door de overheid ten gunste van de natie lijkt mij in principe volledig gerechtvaardigd. Maar de grotendeels gelukte pogingen om het Gymnasium morsdood te maken is grensoverschrijdend wangedrag van de politici r.o.v.de individuele ouders. Deze voorbeelden gaan ontegenzeggelijk vooral over de leersstof. Wat de onderwijskundige ideeën betreft slaat de overheid met haar bijgeloof en wijdse vergezichten vrijwel overal de plank mis.

  3. Intelligente mensen die

    Intelligente mensen die meerdere disciplines goed beheersen zijn juist door hun intelligentie goed in staat eventuele overeenkomsten tussen verschillende disciplines te zien en interdiciplinair te werken. Hen hierin te trainen is jammer van hun tijd en levert hen noch de maatschappij iets extra's op. Of training van studenten die daar niet uit zichzelf toe in staat zijn iets oplevert is nog maar de vraag. Maar ja, "Lissabon" wil dat 50% van de jonge mensen "hoogopgeleid" wordt en dan moet je wat.
     
  4. Sociale dienstplicht”  –  wat

    Sociale dienstplicht"  –  wat een mooi gevonden epitheton  ;  vooral sinds Buma (CDA) met de kreet "dienstplicht" ineens op de proppen kwam.

     

    Dat zal ze leren, ook zo'n bruikbare one liner voor de aanstaande verkiezelingen (octrooi op aangevaagd @ sassoc, vandaag)  –  ik dikkedak-PVVD-dikdak er niks mee, hoor.

     

    Maar  :  "Dat zal ze leren"  lijkt me een geweldig mooie banner voor gewiekste politiekelingen, die binnenkort herkozen willen worden (pecunia non olet), al dan niet als TK-onderwijswoordvoerders  –  wijs hoef je daar niet voor te zijn, on-der wijs is genoeg kwalificatie, on-wijs mag ook, al valt in dat geval het onderscheidend verschil met die andere horde on-der-wijs-oplichters weg. Een zootje is het ondertussen wel  –  wie bedenkt een banner voor on-der-wijs zootje ?  

  5. In de tijd dat Gymnasiasten

    In de tijd dat Gymnasiasten in het kader van de basisvorming virtuele kooklessen moesten volgen durfden voorstanders van de basisvorming te beweren dat het doel van die vorming was het algemene niveau van de 12-14 jarigen te verhogen. Dat was natuurlijk onzin, want zelfs als je wil middelen hoe middel je dan? Maar de basisvorming kwam wel mede voort uit een behoefte te uniformeren en in collectieven en in leeftijdscategorieën te denken. Die behoefte bestaat, zoals blijkt uit de plannen voor Onderwijs 2032, nog steeds. Maar Prinzipienreiterei of te wel het berijden van stokpaardjes om O-2032 te verwezenlijken zullen net zo zeer tot achteruitgang leiden als de collectiviseringsinspanningen bij de middenschool, de basisvorming, het studiehuis en de landbouw in de Sovjetunie. En wanneer we naar Onderwijs kijken kan een Nexit niet snel genoeg komen want de politici zoeken tegenwoordig ook buiten ons land hun waarden en normen voor beter onderwijs.

     
  6. Het wrange aan O-2032 en

    Het wrange aan O-2032 en eerdere onderwijs(on)kundige maatrgelen is dat de bedenkers en pushers ervan denken of zeggen dat ze bezig zijn om het onderijs te individualiseren. De onslaagbare pogingen die zij doen om passend onderwijs voor elkaar te krijgen (individuele aandacht en zelfstandig en in groepjes werken) staat haaks op het idee van het passend onderwijs dat voorstanders van ouderwetse gymnasia en ambachtsscholen voor ogen staat.

    De namen dienstplicht en leerplicht staan voor respectievelijk landweer en productiviteit. De laatste om ons land welvarend te houden en de eerste om ons land die welvaart met welzijn en grondrechten niet af te laten pakken. Het zijn verplichtingen tegenover de gemeenschap.Onderwijs als individueel grondrecht kwam pas veel later en wordt ons nu weer ontnomen.

    Sassoc meent dat er zo veel bewegingen, stromingen en organisaties op onderwijsgebied zijn dat een organisatie voor het verkrijgen van vrijheid van onderwijs kansloos is. Dat is natuurlijk alleen maar waar als er onder hen groepen zijn die zich door een overheidsbeleid van verdeel- en heers-mentaliteit laten manipuleren. Op lange termijn zijn de vooruitzichtn voor zulke groepen om in eigen kring hun ideeën te realiseren of in stand te houden beter als de vrijheid van onderwijs weer een richsnoer voor overheidsbeslissingen wordt. Denkaan het nu fossiele Katholieke en Protestants-Christelijke onderwijs.

    M.i. zou ook BON gebaat zijn met een sterke organisatie die zich inzet voor vrijheid van onderwijs. Ander onderwijs dan BON-onderwijs te dulden zou BON niet marginaliseren en als zo het recht voor eenieder op BON-onderwijs op basis van vrijheid van onderwijs gerealiseerd zou kunnen worden  is dat mogelijk de enige weg waarlangs BON-onderwijs op redelijke termijn überhaupt gerealiseerd kan worden.

  7. [1]

    [1]

    Sassoc meent dat niet ; in tegendeel. Wat Sassoc meent : het is, in deze tijd, schier onmogelijk om een actieve ouder-beweging (pro-goed-onderwijs) op te zetten :   apathie bij passief-betrokkenen (ouders). Been there, done that.

    Gezichtspunt  :  misschien doet BON wel heel verstandig om geen actieve ouderpoot op te zetten  –  duidelijk gedoemd om te mislukken, de tijden zijn er niet naar (maa dat kan veranderen).

    [2]

    Ondertussen gaan de actief-bij-onderwijs-betrokkenen, alsof ze officieel benoemde feestgangers zijn, gewoon door. Polonaise met feestneus  :  de deeelnemers in de ministeriele draaimolens, de adviesraden  –  de meesten ongetwijfeld "idealistisch gemotiveerd", maar allen onwelvoeglijk vretend uit de veel te ruime staatstrog  –  i.e. : er wordt daar veel teveel betaald voor pret-functies.

    [3]

    Idem het hele caroussel van onderwijs-betweterende coordinatoren, it-oplichters, halve en hele educa-professoren en hun gezellige universitaire en utilitaire werkgrooepjes, en het Freudiaanse circus (afkorting voor Freudenthal'se trog).  Nederland heeft teveel varkensboeren (zegt de biologische landbouw)  –  dat geldt (zeg ik) ook voor onderwijs.  

    [4]

    Natuurlijk zou BON gebaat zijn bij een sterke oganisatie voo vrijheid van onderwijs (been there, done that). Ondertussen kan BON zich nuttig maken, bijvoobeeld (en dringend !) door te profileren wat Beter Onderwijs nu eigenlijk is  –  met definieren wat Goed Onderwijs eigenlijk is, zou al veel bereikt worden.

    [5]

    De huidige concoctie van BON'se wiskunde-actievelingen, Cito-wijsneuzen, it-anties, kleine-klas-profeten (ik ben er zelf ook eentje), schandaal-oprakelaars, malmaisonse parafernalia, gymnasiale tranen, zelfs die lieve Weltschmerz filmpjes  –  al die reuring en reurders bij elkaar  :  is dat Beter Onderwijs ?  De opmaat naar 2032 ?

    [6]

    Er zijn genoeg ondewijs-wijzen (filmpjes !) die de weg naar beter onderwijs kunnen definieren, markeren, ja, uitvoeren, e zijn er genoeg die doen wat ze kunnen, en BON ook. Waardering voor wat ze doen.

    [7]

    BON zou een factor van gewicht kunnen zijn door van die vage "beginselen" handvaste progammatuur te maken  –  niet alleen inzake wiskunde, ook voor talen, beta vakken, humaniora, technieken ; en naar nivo's en leeftijden gediferentieerd.

    In plaats daarvan bepekt BON zich tot commentarieel draaipunt in het onderwijs-circus. De grote moeilijkheid is wel dat, om die progammatuur te definieen, er veel meer diepgang is vereist in alle pedagogiek, didactiek, in vak-definities, leerplannen en timing.

    Gewoon "Beter Ondewijs" roepen is niet genoeg. Dat doet imme de hele onderwijs-meute al. Differentiering kan het verschil maken of BON er in slaagt, wezenlijk invloed uit te oefenen.        
       

  8. @ malmaison, hierboven

    @ malmaison, hierboven

    Landweer ? Ja, ik weet dat dat woord voor het eerst in (het neutrale) 1915 opdook. Het werd echt salonfähig na 1935, en een abject begrip vanaf 1940 (zonder de h van Landwehr), echt iets van eigen Blut und Boden, NSB vocabulorum. Even later "verloren wij ons Oost-Indie", ook zoiets. 

    Zal allemaal best, maar kanonnen-voer opleiden is niet de taak van onderwijs. De nationale productitiveit vehogen  :  ook dat niet. Die overwegingen van Staat hebben we achter ons gelaten ; is dat niet tamelijk lang geleden ?      

  9. Een landweer is behalve een

    Een landweer is behalve een aarden verdedigingswal een verzameling van in geval van nood oproepbare dienstplichtigen, zoals ook de Bundeswehr dat was. België heeft zijn landsverdediging en Nederland heeft zijn Ministerie van Oorlog hernaamd in Ministerie van Defensie. Je te weer stellen en afweren zijn, mits geen onderdeel van propaganda of Newspeak, altijd defensief of neutraal bedoeld. Ons Oost-indië heb ik ironisch bedoeld; "Indië verloren rampspoed geboren" was het motto van de "politionele acties". Een landweer was in de eerste jaren van de Koude Oorlog, toen er nog geen sophisticated niet-nucleaire wapens waren, beslist nodig. De naam passend onderwijs wordt ook misbruikt zodat BON wel en niet voor passend onderwijs is.  Er is en minimale welvaart nodig om een aanvaardbaar optimaal welzijn te bereiken. Een groot aantal echt hoog opgeleiden is daarvoor een een must maar niet alle mensen zijn geschikt om hoog opgeleid te worden. De overheid moet geen ongrijpbare uitkomsten zoals aardig, vaardig en waardig of competent voorschrijven maar van meetbare en kwantificerende doelstellingen uitgaan: fluency in English, beheersing van rekenen en taal en wiskunde-kennis en -vaardigheid die in overeenstemming is met het uit te oefenen beroep. De eindtermen  voor Frans en Duits hoeven qua karakter en niveau niet voor iedereen hetzelfde te zijn maar de aan die talen bestede tijd moet natuurlijk wel in overeenstemming zijn met het gewenste resultaat en de capaciteiten van de leerlingen. Als het om Bildung en algemene ontwikkeling gaat moeten ouders voor hun eigen kinderen een dikke vinger in de onderwijspap hebben. Laat de overheid wel meetbare resultaatseisen stellen en zich verder niet meer met het onderwijs bemoeien. Het WAT moet door haar gedeeld worden met de ouders op zo'n wijze dat er voor de ouders voldoende te kiezen valt. En wat betreft het HOE moet er nog veel meer door ouders gekozen kunnen worden.En dan zou ik voor BON-onderwijs kiezen
     
  10. Er zijn veel ontevreden

    Er zijn veel ontevreden ouders, Sassoc.  Maar die weten dat een eventueel resultaat van georganiseerd verzet voor hun eigen kinderen niets meer te bieden heeft. De inspanning om met een orgnisatie te starten is voor hen daarom te groot. Het opzetten van zo'n organisatie is dus het grote probleem. Veel ouders willen vast ook dat de macht van de scholen en de schoolbesturen gebroken wordt. Bij voorbeeld:  Toen de CITO-eindtoets naar achteren geschoven werd wilden die de uitkomst daarvan om organisatorische redenen niet meetellen. Het voorkomen van organistorische inspanningen was belangrijker dan passend onderwijs (in zijn ruimere aanvankelijke betekenis). Dat wil je als ouder toch niet accepteren! Die macht van de juffen voor wie het uitvoeren van een staartdeling nog te moeilijk is over de toekomst van jouw kinderen! Grr! )(1)

    Bon heeft uitstekend gedefinieerd wat zij als goed onderwijs ziet en wat daarvoor de organisatorische randoorwaarden zijn. Zij pretendeert niet te weten wat het beste is maar wel dat wat zij voorstaat het huidige onderwijs verbetert. Jammer dat BON voor haar onderwijs een monopolie wil.(4)

    BON wil grotendeels verOUDing. Frontaal onderwijs in homogene klassen. Omdat zij meent dat dan het rendement het hoogst is. Bovendien is dan ook vermindering van de docent-leerling-verhouding het minst schadelijk.(6)

  11. malmaion @ 12:40

    malmaion @ 12:40

    • Sinds Mussert stinkt het epitheton Landweer. Het was nog steeds een vies woord in en voorafgaand aan de Koude Oorlog. Gewoon een foute term  –  fout in de zin van 1940-1945.
    •  
    • Wat minimale welvaart en aanvaardbaar optimaal welzijn zijn  –  vraag het eens aan de marktgangers in Tanga (Tanzania), of, dichter bij huis en tijd, aam de crowd op de Boulevard Anglais gisteravond.  Die  minimale optimale vage welzijnde aard, is dat niet net zoiets als beter onderwijs ?
    •  
    • Nee. Opzetten van een ouder-organisatie is niet het probleem  –  het probleem is de algehele apathie, die overal, ook onder ouders heerst  –  zelfs waar ouders ergens aan beginnen, worden ze genihileerd door al die nivelerende, barrieres opwerpende instanties, stromingen, ambtenaren, andersdenkende meute.     
    •  
    • En dan : de term  'passend onderwijs'  is al net zo vaag als Beter Onderwijs. Ik hehaal maar weer eens  :  Beter Onderwijs moet (en verdient en heeft nodig) een veel betere definitie, vóórdat ook maar enige ouders zich zullen (laten) mobiliseren. Been there, done that.
    •  
    • Kijk een naar de supporters van het confessioneel onderwijs  –  m.n. het protestant-christelijke, door jou weggezet als fossiel, wat het niet is  –  of vraag je af waar de plotselinge aandacht (nota bene : van ouders !) voor Vrije Scholen (zelfs nu ze gedenatureerd zijn door den Haag !) vandaan komt. 
    •  
    • BON heeft helemaal niet "uitstekeend gedefinieerd"  –  "wat zij als goed onderwijs ziet en wat daavoor de organisatorische randvoorwaarden zijn". Bijvoorbeeld  :  wat is BON onderwijs ? Zoden aan de dijk zetten gaat niet lukken met roeptoeteren.
    •  
    • De term Beter Ondewijs moet gewoon beter omscheven, nauwkeurig, praktisch uitgewerkt en pragmatisch aantoonbaar worden. Dan [1] valt te bezien of er ouders op af komen, en [2] of den Haag de gelegenheid waarneemt om het in praktijk te brengen.
    •  
    • Ik zie niet dat het huidige BON in staat is om een ouder-revival op poten te zetten of te kanaliseren  –  het is allemaal te gezellig, te klein, te in-crowd, te slogan, te in-crowd. Meeblazen in de partituur Onderwijs, in het partijtje kakofonie Onderwijs  –  dat kan BON, en doet dat dapper  –  meer is het niet.

     

  12. BON valt de overheid aan op

    BON valt de overheid aan op haar huidige onderwijsplannenen en de gevolgen van vroeger uitgevoerde onderwijsplannen en stelt zich waar mogelijk te weer. Ze zou echter daarbij ook concrete inititiatieven kunnen nemen. Zo valt er bij voorbeeld In ons secundair onderwijs een niche te vullen die bestemd is om er intelligente, weetgierige leerlingen in onder te brengen. Daar zouden ook leerlingen in ondergebracht kunnen worden die er nu voor kiezen om het vwo in 5 jaar te doorlopen.

    Met concrete eigen goede ideeën komen is ook een middel om de verwezenlijking van slechte ideeën tegen te gaan.

  13. BON hecht zeer aan het

    BON hecht zeer aan het overbrengen van kennis en inzicht en meent dat dat frontaal lesgeven in een klas met leerlingen van ongeveer hetzelfde niveau daarvoor het meest geschikt is. Het is voor mij acceptabel dat sommige mensen het daar niet mee eens zijn en voor hun kinderen een ander soort onderwijs willen maar ik wil dat mijn kleinkinderen het recht op BON's onderwijs krijgen en hun tijd op school niet hoeven te verlummelen met allerlei onzin. 

  14. Kijk : dat is het : welke

    Kijk : dat is het : welke kennis en welk inzicht ? 

    Zonder aan te geven welke kennis en welke inzichten dat zijn, ontstaan die frontale diversies, al die botsingen die de onderwijs-wereld zijn gezicht verschaffen  :  de kakofoniën, verdeeldheid, het gezwam, al dat geneuzel, gezever, geleuter, liefhebberij, amateurisme. 

    Biologie ! Net als schimmels in een vochtig-warme omgeving zullen uitgroeien tot parasitaire toetanden of, onontdekt, voortwoekeren tot in agressieve ziektes (ja, kanker)  –  zo is geleuter een ongeleid projectiel dat zomaar kan landen tussen de nietsvermoedende menigte op de Promenade des Anglais op quatorze juillet, of in de ouderavonden van het Huppelepup College in Wiermonderoog  –  de gymnasia liggen imers al in puin (als ik Malmaison goed begrijp).

    Aan het woekerend vermogen van al die electronische, winstgevende schermen twijfelt niemand. De GRM leent zich goed voor frontaal onderwijs.

    Geleuter over frontaal lesgeven is gezwam in de ruimte. Wiskunde : het Freudiaans (ref : Freudenthaliaans) gezever gaat niet over frontaal lesgeven, maar over foutieve didactiek. De oppositie van BON daarin is terecht. Maakt dat BON tot het juiste kompas voor het overbrengen van kennis en inzicht, en dan nog wel door frontaal lesgeven ? 

    Eind goed al goed :

    Verlummel je tijd niet met gezever, stijl Tante Betje of Pokemon. Ga een actieve ouder-organiatie opichten die metterdaad alle non-frontale onderwijs-misstanden gaat bestrijden, en ga de woekeringen saneren.

    Of organiseer een stevig Nationaal Reveil richting de Gymnasia.

    Of begin van binnenuit, als verkozen bestuurslid van BON.              

  15. @ sassoc, hierboven

    @ sassoc, hierboven

    Met excuses voor de ontbrekende letters * wat te wijten is aan de slijtage, door leeftijd, van mijn electronisch gerei. Dit gerei is, evenals mijn brein, van wat oudere datum ; hetgeen mogelijk tevens mijn voorliefde verklaart voor 'ouderwetsch' klassikaal, ja frontaal lesgeven **.    

     

    * Zoals Winnie the Pooh zei : "it is good spelling, but  – – –  the letters get in the wrong places" – 

    ** Winnie  :  'perhaps it is, but on the other hand perhaps it is not  – you can never tell    – – – " – 

     

    Exit : en nu maar hopen dat genoeg kleuterjuffen genoeg engels begrijpen om deze soort verhalen in goed nederlands aan hun toddlers te vertellen, soort reparatie van de beschadiging aan de fantasie door electronisch gedoe

  16. Ik vermoed dat er maar weinig

    Ik vermoed dat er maar weinig BON-bestuursleden zijn die iets in mij of veel in mijn ideeën zien. Ik denk ook dat er weinige BON-leden zijn die de vrijheid van onderwijs belangrijk vinden of geloven dat met het spelen van die kaart het recht op BON-onderwijs dichterbij brengt of dat dat onderwijs daardoor zelfs dominant zou kunnen worden. Ook heb ik hoorproblemen die het contact met andere mensen bemoeilijken. Sassoc geeft mij dus de raad iets na te streven dat voor mij niet bereikbaar is.  Maar misschien maakt hij wél een goede kans om bestuurslid van BON te worden.
    Via een kettingmail of via twitter is het mogelijk tot een inschatting te komen van het aantal ouders dat minsten passief lid van een Vereniging voor Vrijheid van Onderijs zou willen worden. Als het om kennis en inzicht bij vwo-ers gaat stel ik mij het uit zijn as herrezen Gymnasium van vóór de Mammoetwet voor. Speciaal het gymnasium-bèta lijkt mij een uitstekende algemene basisvorming voor vwo-ers. 5 talen, 3 wiskundes maar het gebrekkige geschiedenisonderwijs was een minpunt. Maar, zoals naar ik hoop duidelijk geworden is, andere mensen mogen die vwo-basisvorming anders invullen, voorop gesteld dat het resultaat hen voor de univeriteiten toelaatbaar maakt.  Mijn voorstelling van goed onderwijs is duidelijk en die van BON ook. De mijne past binnen de voorstelling van BON. Die van jou waarschijnlijk niet, Sassoc, maar ik ga er van uit dat je haar duidelijk kunt verwoorden. Als je voldoende aanhang hebt zou die, net als in het geval van  het door mij gewenste onderwijs, via de weg van vrijheid van onderwijs kunnen verwezenlijken. 
     
  17. Roomskatholieken en

    Roomskatholieken en gereformeerden waren geen vrienden van elkaar. Maar zij en andere protestants-christelijke secten konden elkaar wel vinden toen zij het onderwijs wilden doordesemen met een eigen stukje Christendom. Beter alleen voor ouders uit de eigen geloofsgemeenschap dan helemaal niet. En zo verloren de liberalen en de seculieren hun onderwijsmonopolie in de schoolstrijd. Waarom zou dat niet kunnen als er onenigheid bestaat over het doel van het onderwijs, de inhoud ervan en over de beste didaktie?. De overheid bleef de deugdzaamheid bewaken. Dat zou zij nog steeds moeten doen. Maar als er vervolgonderwijs bij een bepaald type school hoort hoeft de aandacht voor deugdzaamheid niet verder te gaan dan het vaststellen of de uitstromersvan die school  voldoende  voorbereid worden op het betreffende vervolgonderwijs. Voor de rest zou zo'n school zich op de wensen van een bepaalde groep ouders kunnen concentreren. Leerlingen die naar een Gymnasium willen moeten goed kunnen zinsontleden en de structuur van rekenen doorzien. Daar moet de basisschool voor zorgen. Mensen die Filosofie willen studeren moeten Grieks, Duits en Frans in het secundair onderwijs gevolgd hebben, gammawetenschappers in spe moeten geschoold zijn in kansrekening en statistiek en zij die verder willen gaan in de natuurwetenschappen moeten een zwaar programma wiskunde gevolgd hebben. Didaktiek en andere vakken kunnen dan bij een bepaalde school ingevuld worden overeenkomstig de wensen van een bepaalde groep ouders. 
     
    Opm. Een univrsitair docent die in Nederland in het Engels les in filoofie gaf werd berispt omdat hij een Duits citaat in het Duits aanhaalde
     
  18. Aan de ouders komt in de

    Aan de ouders komt in de eerste plaats het recht toe om de soort van opvoeding en onderwijs te kiezen, welke aan hun kinderen zal worden gegeven. (artikel 26.3 van de

    Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM) van de UNO

  19. Het blijft vaag en verwarrend

    Het blijft vaag en verwarrend.

    [1] Het Grondwet-atikel over Vrijheid van Onderwijs is uiteindelijk te danken (of : desondanks te danken) aan de hardnekkige vasthoudendheid van het gereformeerd-orthodoxe deel der natie, de parochianen aangevuurd door hun doopmeesters. Het katholieke deel, zoals steeds vooral praktisch heel katholiek (zoek even op wat "katholiek" ook weer betekent – – ) vleidde zich geschmakhaft tegen wat ze anders als meest afvallig instituut van Gods woord zag, bien étonner – –  en toch niet compleet étonné, het autoritaire katholieke en het orthodox-rechtlijnige verstonden elkaar uitstekend.

    [2] Maar vergeet niet, de akkers waen geploegd en ingezaaid door reformisten zoals Ligthart en Thijssen, Ligthart uit de Jordaan, later de Schilderwijk, Thijssen als rechtgeaarde rooie rakker, beide met uitzonderlijke pedagogische gaven. Thorbecke had al in 1829 voor vrijheid van onderwijs gepleit, ongetwijfeld niet in de zin van wat de confessionelen en socialisten bedoelden. 

    [3] Eind negentiende eeuw werden internationale impulsen voor onderwijs-hervorming meer en meer volwassen  –  de voorvechters hadden weinig zicht op de theorie maar des te meer op de praktijk. Maria Montessori was een van de eersten die, succesvol, een breed ondersteunde school-reform-beweging op touw zette, overal in Europa. Anderen volgden, de meesten op hun intuitief kompas, net als Ligthart en Thijssen. De theorie van pedagogiek, onderwijskunde, kwam pas veel later op gang. Deze veroorzaakt, zoals nieuwe opvattingen altijd doen, diepe verschillen van inzichten, resultaten, interpretatie, alles wat aanleiding geeft tot scherpe schisma's  –  emotioneel beladen.

    [4] Wat dus BON-onderwijs is, on-duidelijk  –  het dient nader omschreven te worden  –  juist ook waar het zich aftekent tegen "ander onderwijs". Is dat andere onderwijs net zo goed als Beter Onderwijs ? Begrijp ik de tegenstelling zo : ander onderwijs is slechter dan Beter Onderwijs ? 

    BON zegt daar niets over  –  sterker  :   nergens staat bij BON te lezen precies wat goed onderwijs is. Het blijft bij kreten als  :  kleinere klassen (hoe klein ?), de leraar weer de macht in de klas (welke macht ? en de directeur dan ?), kleinere scholen (geen mega-installaties, maar hoeveel is mega ?). Die kreten doen het goed op de televisie, als bouwtekening zijn one-liners volstrekt onbruikbaar. Precies daaom is het een giga zooi. een kakofonie, in onderwijs-land. Je dacht toch niet dat Apple niet streeft naar beter onderwijs ?  Of dat freudiaanse Freudenthal ?  Of Sander Dekker ? 

    [5] Het gaat dus ook niet om een keuze  :  welke didaktiek. Nemen we een voorbeeld  :  het gymnasium van weleer. Het is teloor gegaan (aldus malmaison), wat in zoverre juist is dat de klassikale discipline van lessen leren/woordjes/grammatica stampen "niet meer zo bedreven wordt als weleer"  –  sterker nog : hedendaagse gymnasiasten engageren zich in voetbal competitie  –  ongehoord in 1950, gemorste tijd, foei toch.

    [6] Maar dat gymnasium, die frontale school, komt nooit meer terug  – kniesoren zal niet helpen. De vier Amsterdamse  gymnasia van nu zijn (heel) anders dan het Barlaeus van vroeger.

    [7] Wat de gymnaskia wel kan helpen, zijn didaktische inzichten in (programmeren van) het leren van talen (en wiskunde en biologie en natuurkunde en geschiedenis en aardrijkskunde en filosofie en zelfs, jaja, maatschappijleer/dat assepoester vak)  –  daar zijn aanzienlijke tijdwinsten te halen, met beter geschiedenis-onderwijs op de koop toe.

    Dat inzicht, de bereidheid van die mogelijkheid tenminste kennis te nemen, uit te bouwen  –  die is nergens te vinden, niet in de NL-se onderwijswereld ; en niet in BON. Elders, overzee, zijn ze minder myoop.

    [8] Maar eigenlijk had ik alleen willen zeggen  :  beter onderwijs begint op de werkvloer, in het klein. Vér bóven de werkvloer verheven betekent ook  :  geen idee hebben hoe het moet en hoe het kan.  Daarvoor bestaan dan kreten als Beter Onderwijs, met of zonder hoofdletters en die maskeren wat er eigenlijk moet gebeuren, en (te weinig) veelal ook gebeurt ook als het niet de frontpagina haalt.          

  20. Het laatste bedenksel van de

    Het laatste bedenksel van de onderwijsmaffia is dat je je kind geen gesubsidieerde vwo-opleiding mag laten volgen als de laag in taal en rekenen geschoolde juffen van zijn basisschool vinden dat jouw kind daarvoor niet geschikt is. Naar mijn inzicht is dat in strijd met artikel 26 sub 3. Dat lag in de tijd dat je je kind kon laten voorbereiden op een toelatingsexamen wezenlijk anders.
    Wie is het met mij eens?
     
  21. BON stelt, Sassoc,  dat het

    BON stelt, Sassoc,  dat het absurd is te denken dat leerlingen een goed inzicht in wiskunde en natuurkunde kunnen bereiken door zelfstandig of in groepjes te werken. Mensen met extreme gaven hebben er 2 eeuwen over gedaan om tot de vroeger vwo-wiskunde en -natuukunde te komen. Deze vakken moeten dus gestructureerd en strak gestuurd onderwezen worden. Inzicht in grammatica en syntaxis stimuleert zowel correct taalgebruik als "spelen"met de taal. En voor leerlingen die de basisschool achter zich hebben liggen is grammatica een goed hulpmiddel om snel en goed een vreemde taal te leren. Geschiedenis is een leuk vak en kan bijdragen aan het in stand houden van de demokratie en  het handhaven van mensenrechten. Voor mij is wat BON vindt en wil glashelder.

    Ik zie een verband tussen de incompetentie van de juffen en getweete oproep van Hans Duijvestijn "Welke advocaat wil me helpen een proces aan te spannen tegen de staat wegens het debiele rekenonderwijs -toetsen? Please RT @durftevragen" (zie in de twitterkolom "Tweets by @bestuurBON").

  22. Al een kind echt niet vwo

    Al een kind echt niet vwo-geschikt is moet je het de vwo-leraren, de kinderen in de vwo-klas en het kind zelf niet aandoen het naar het vwo te sturen. Det recht van de ouders om de soort van opvoeding en onderwijs te kiezen, welke aan hun kinderen zal worden gegeven is dan voor toelating tot het vwo niet meer relevant.

    Eerstens zit de overheid dus fout door het oordeel in handen te leggen van mensen die niet de daarvoor vereiste capaciteiten hebben. Tweedens zijn juffen slagers die hun eigen waar keuren. Dat leidt tot conflicterende belangen. Drietens moeten ouders in appèl kunnen gaan tegen het oordeel van de eerste beslissers en vierdens denkt de overheid niet aan ouderrechten zoals die internationaal zijn afgesproken. De overheid zit hier dus hardstikke want viervoudig fout.

    Bij het vroegere toelatingssysteem waarbij een kind een toelatingsexamen aflegde en daarop werd voorbereid golden de eerste 2 bezwaren niet of veel minder en waren er weinig ouders die twijfelden aan de validiteit van de meting.

    Sassoc schrijft jammer genoeg niet of hij the absolute judgement of the juffies ziet as a violation of the parents right to decide. Ik hoop dat er lezers zullen komen die mij ook in dit aspect bijvallen.

  23. Nog even een beknopt en

    Nog even een beknopt en ongenuanceerd stukje onderwijsgeschiedenis: De voorgangers van de PvdA wilden "alle arbeiderskinderen op het Gymnasium". Toen niet alle arbeiderskinderen daar geschikt voor bleken moesten volgens de huidige PvdA maar alle kinderen naar de middenschool. De VVD denkt alleen maar aan economische vrijheid en ziet onderwijs, ontdaan van mooie praatjes, alleen maar als een productiemiddel voor meer welvaart. Het CDA heeft onderwijs getaxeerd als goed bruikbaar voor koehandel met de PvdA. D66 wil geen kleur bekennen en wacht af. Gelukkig heet de SP nooit het vermoeden uitgstraald te vinden dat intelligente leergierige kinderen geen hen passend onderwijs mogen hebben. En zo gaan we de verkiezings-tijd en -strijd tegemoet. En niemand spreekt over ouderrechten, i.h.b. m.b.t. het onderwijs.

  24. Ik lees hierboven: BON stelt

    Ik lees hierboven: BON stelt dat het absurd is te denken dat leerlingen een goed inzicht in wiskunde en natuurkunde kunnen bereiken door zelfstandig of in groepjes te werken. Ikzelf heb dat nooit zo gesteld.

  25. Tokketok, tokketok

    Tokketok, tokketok

    [1]

    Nog ff over mailmaison's absolute judgement of the juffies as a violation of the parents right to decide. En dat nog wel @ artikel 26 sub 3.

    It 's good english, "but de woorden belanden in the wrong places". Gevalletje van mal entendu (ik wilde wel dat het v.v.t. deelwoord éteindu bestond – – ; alas, it does't).

    Ik blijf hopen dat de juffies genoeg engels kunnen (kenne begrijpe ?) om Winnie de Poeh in colorful nederlands aan hun kleuters te vertellen. 

    Tokketok [2]

    En dan de tweet van Hans Duijvestijn. Zijn (financiele) analyse van school-financiering is een BON-waardige (eerste) bijdrage in een (het !) kernprobleem van ondewijs-oganisatie, docenten met financieel inzicht in hun eigen werk, hun eigen leven ; echt een BONbon. Karl Marx, in een andere context, had ervan gesmuld.

    Waren er meer dergelijke bonbons, het zou van BON een mooie bonbondoos maken tijdens alle abimere onderwijs kakels  –  een stabielere basis verschaffen (dan die filmpjes naast het forum) ; tokketok.
    Die financiele analyse bij en door leraren (jaja, v/m) –  vergelijkbaar met wat toddlers begrijpen van Winnie the Pooh  –  wijsheid komt met de jaren, niet met filmpjes.

    Tokketok [3]

    Sassoc ziet meer dan je denkt. Die ziet bijvoorbeeld dat wetsartikelen (en ook conventies over kinderrechten) een wassen neus zijn als dat policy makers, bestuurders, minister-hulpen even zo uitkomt  –  niet alleen in Turkije, Mac Dullaert exit.

    Zinloos gedoe. Die advocaat van Duijvestijn kan misschien helpen – you can never tell with tweets, ook zo'n Pooh oneliner. Ondertussen liggen we op duidelijke ramkoers versus de afgrond in, en gaat het helemaal niet over onderwijs  –  what with all that turmoil which Trump May bring us so Wildly together, met geen Pen te beschrijven.

    En de boer, hij koe-handelde voort.

  26. Laten we wel goed

    Laten we wel goed onderscheiden dat hier twee vragen een rol spelen.

    Eerste: Kan BON een eigen school stichten?

    Tweede: Is BON verdienstelijk als organisatie? 

    De eerste vraag moet ook volgens mij ontkennend worden beantwoord. Zo loopt iets als klassikaal frontaal onderwijs door alle denominaties heen. Elke onderwijsrichting kan er mee uit de voeten, ondanks inhoudelijke verschillen.

    De tweede vraag kan bevestigend worden beantwoord. Als tegenkracht in een politieke wereld die zich op het onderwijs stort. Zo kan BON blijven pleiten voor klassikaal frontaal onderwijs en kan iedereen daar eventueel zijn voordeel mee doen. Maar zo'n focus kan dus ook kortzichtig blijken als je 'beter' onderwijs wilt.Want waarom zou je andere vormen willen uitsluiten?

  27. @FriendlyFoe

    @FriendlyFoe

    Wat ik bedoel is dat als je 12-jarigen de opdracht geeft zelstandig of in groepjes de infinitesimaal-rekening te ontdekken dat volkomen mis zal gaan. Ten eerste begrijpen ze niet wat ze nu precies moeten ontdekken en ten tweede zijn die leerlingen niet allemaal kleine Newtontjes of Gaussjes.Dat was waar ik aan dacht. Er zal dus veel gestuurd moeten worden. Of een leraar bij het frontaal lesgeven het beste hoorcollege kan geven of interactief les geven, "dirigeren", hangt van hem en zijn leerlingen af. Daarbij kan wat betreft de leerlingen voor sommigen de ene manier vruchtbaarder zijn en voor de overigen de andere manier. Leerlingen die niet kunnen samenwerken daarin trainen is misschien op zichzelf wel nuttig maar mag het proces van het overbrengen van kennis en inzicht niet schaden, te meer omdat sommige leerlingen uit zichzelf al goed in staat zijn om samen te werken. Een dochter van mij liet een eindexamenvak vallen omdat de leraar besloten had dat de leerlingen in groepjes moesten werken. Ze vond het tijdverspilling. Je hebt ook leesclubs wier leden eerst een literair werk lezen waarover later in groepsverband gediscussieerd wordt.Pefect! Ik heb mij ook voorbereid op Klausuren van de Fernuniversität zu Hagen. Je kreeg toen ter tijd om de 2 weken les- en oefen-materiaal toegestuurd en de uitwerking van enige uitgelezen vraagstukken moest je opsturen. Ik had best op deze manier mij thuis willen voorbereiden op het eindexamen Gymnasium. Wat de beste manier van kennis en inzicht verwervan is is subjectief en O2032 is totalitair.

    Maar ik had preciezer moeten zijn:

    ….. dat het absurd is te denken dat leerlingen een goed inzicht in wiskunde en natuurkunde kunnen bereiken alleen maar door ongestuurd zelfstandig of in groepjes te werken. Daarvoor is de hoeveelheid leerstof te groot.

     

  28. @ moby :  helemaal mee eens.

    @ moby :  helemaal mee eens.

    Eerstens : BON heeft geen eigen gezicht v.w.b. opvatting over onderwijs  –  klassikaal frontaal, kleine klassen en dito scholen, kennis, de docent als middelpunt van onderwijs  :  dat alles is niet genoeg voor onderscheidend eigen BON progammatuur, immers alle scholen willen en doen dat in wiselende mate.

     

    Het is natuurlijk wel zo dat het merendeel van docenten geen zin heeft in, geen affiniteit heeft met, geen gevoel heeft voor school-financien of onderwijs financiering. Dat aan anderen overlaten is de strop om je eigen hals leggen. In zijn beste momenten signaleert BON dat, maar doet verder niets wezenlijks effectiefs. 

    Tweedens  :  BON is goed in de algemene contraire bijdage die het in de onderwijs-discussie aanlevert. Vraag is wel hoe effectief dat is ; vraag is niet, of, wat BON probeert te zeggen, juist of minder juist is.

     

    In bestuur, bijeenkomsten en (ook) in forum is BON vooral gefocussed op wiskunde, en verder op zeer algemeen commentaar. Soms (zelden) valt er wat aandacht op talen  –  alsof BON van zichzelf schrikt. De doorgaande BON'se lijn is wiskunde '-  zonder ook maar een hint dat de didactieken (van wiskunde, natuurkunde, biollogie, talen, humaniora) dezelfde zijn en daarmee volgens dezelfde principes weken. Dat uit te werken zou BON een sterke positie geven.

     

    Wel heeft BON, sinds kort (Duijvestijn, in aanzet), een begin van aandacht voor financiele analyse. Dat kan meer worden, en daarmee effectief. Het recente Inspectie-rapport (over de fianciering van Vrije Scholen) zou leidraad kunnen zijn voor een, door BON meer uitgebouwde analyse van de sector-gewijze financieing van onderwijs door den Haag. Dat zou pas zoden aan de dijk zetten ! Zou de cozy cultuur van BON dat aankunnen ?

       

  29. Dat BON geen school kan

    Dat BON geen school kan oprichten komt, moby, omdat de overheid drie praktisch onneembare barrières heeft opgebouwd. Je moet eerst aantonen dat er behoefte aan bestaat en bestaande scholen mogen er niet "onnodig" schade door ondervinden. (beschermde markt). De behoefte aan een zelfstandig gymnasium wordt bij voorbeeld niet erkend als er andere vwo-scholen in de buurt zijn die een gymnasiumafdeling hebben met voldoende plaats.

    Ten tweede moet de inrichting, waaronder de leraren, aan bepaalde eisen voldoen. Pas beginnende leraren moeten een coachingdiploma hebben en veel kennis van het leervak is geen pré. Het zou gemakkelijker en fairer zijn als er alleen resultaatseisen zouden worden gesteld.

    Als je toch een school opricht die aan de overheidseisen blijkt te voldoen krijgt die school niet met terugwerkende kracht subsidie.

    Ouders zijn nog maar weinig in de denominatie van een school geïnteresseerd en daar zit dus geen groot probleem

    Ik hoop dat BON de weg wil inslaan van een vereniging die door voorstander te zijn van de vrijheid van onderwijs een keuze voor BON-onderwijs mogelijk wil maken. Ik denk dan dat BON dan verder komt dan wanneer zij eist dat alle onderwijs aan haar beschrijving van goed onderwijs moet voldoen. Zo niet, dan zou er een organisatie voor vrijheid van onderwijs moeten komen.

    Ik denk overigens, in dat geval dat BON voor intolerantie zou kiezen, aan de genese van een organisatie van ouders, laten we haar 26sub3 noemen, waarbij iedereen die lid is dat op individuele basis is. Niet aan koepels van schoolbesturen of denominaties. 26sub3 moet een organisatie zijn die voor het recht van ouders grotendeels zelf te mogen kiezen wat voor scholing hun kinderen volgen opkomt. Ouders kunnen dan ONDER ANDEREN kiezen voor een school met BONkenmerken. BONleden zouden daar om principiële of praktische reden vóór kunnen zijn.

     

  30. Ik las in “Uitspraken over

    Ik las in "Uitspraken over Rekenen(2)" dat universiteitsdocenten ontzet zijn over de geringe kennis en vaardigheid in analyse en infinitesimaalrekenen bij de instromende studenten. Het verbaast me dat het tertiaire onderwijs zich moet laten welgevallen dat het niets te vertellen heeft over het wiskunde-progamma dat voor het volgen van bepaalde studieprogramma's wenselijk is. Ze zijn wat de wiskunde-kennis van hun eerstejaars afhankelijk van de wisselvalligheden van de wiskunde-oorlog tussen de conservatieve en progressieve onderwijswiskunde-deskundigen en de progressieve, die onder wiskunde geen wiskunde verstaan zijn aan de winnende hand. Dat gaat ten koste van het niveau van het eindprodukt of het afleverinskwantum van de universiteit. Bij meer vrijheid van onderwijs zouden ouders er voor kunnen zorgen dat er meer leerlingen met het gewenste wiskundeniveau de universiteit binnenstromen.

  31. Passend onderwijs (met de

    Passend onderwijs (met de samenwerkingsverbanden) heeft een grote inbreuk betekend in de vrijheid van onderwijs. De eis van 'onderwijs op individuele maat' dwingt de leerkracht zijn/haar onderwijs anders te organiseren. Het toenemend aantal niveau-verschillen binnen een groep, maakt ook nog dat de effectiviteit van het onderwijs zwaar onder druk is komen te staan.

    Ik zie daar een zeer voorname oorzaak van achteruitgang. Alle niveaus werden de dupe, van laag tot hoog. BON heeft geprotesteerd, maar de wals denderde door.

  32. Elke leeling heeft recht op

    Elke leeling heeft recht op effectief onderwijs. Effectief onderwijs maakt natuurlijk deel uit van passend onderwijs in de ruimere zin. Het verzet van de scholieren tegen de "ophokplicht" was een verzet van de scholieren tegen de verplichting op school rond te moeten hangen. Waarom zou je meer tijd op school moeten doorbrengen als dat geen meerwaarde heeft? Dat geldt ook voor de bovenbouw vwo: Waarom zou je naar school moeten komen om zelfstandig te werken? Dat kun je net zo goed thuis doen. Als je vastloopt skype je met je coach. Een groot schoolgebouw voor de bovenbouw vwo is dan niet meer nodig. Via skype kun je ook nog met medeleerlingen overleggen, zelfs werken in een groepje. Als je je overdag op school moet ophouden moet dat meerwaarde hebben. BON zou dus ook leerlingen aan zich kunnen binden.

    Wat betreft de faculteiten van economie en bedrijfskunde op de universiteiten, die studenten moeten opnemen die geen sjoege van wiskunde hebben: Soortgelijks gebeurt ook bij de overgang naar het secundair onderwijs. Voor een introïtus van basisscholieren op een zelfstandig gymnasium mag niet geeist worden dat ze goed kunnen zinsontleden. Gymnasiasten moeten starten vanuit de scrap.

  33. BON is voor meer

    BON is voor meer kennisoverdracht, voor kennis met het bijbehorende inzicht. Omdat BON weinig zegt over de inhoud van die kennis zou dat een punt van kritiek kunnen zijn maar is in mijn ogen juist iets dat past in het concept van vrijheid van onderwijs. Overigens doelt BON natuurlijk gedeeltelijk op kennis die betrekking heeft op toekomstige arbeid of studie. Het voordeel en het rendement van vaardigheidstraining schat BON in zijn algemeenheid laag in maar over schadelijke tolerantie op dit gebied hoeft BON zich m.i. geen zorgen te maken. Ouders ontdekken vanzelf van welk soort onderwijs voor hun kind het meest profijtelijk is en profijtelijkheid m.b.t. het mogelijk uit te oefenen beroep weegt bij ouders zwaar. 

  34. Dit BLOG wordt mogelijk

    Dit BLOG wordt mogelijk slechts door 4 personen gelezen. Eén persoon probeert door het aandragen van relevante en irrelevante zaken mij ervan te overtuigen dat strijden voor de vrijheid van onderwijs m.b.t. het opvoeden van je eigen kinderen kansloos is en dat ook niet helpt om BON-onderwijs mogelijk te maken. Een ander hielp mij een misverstand uit de weg te ruimen m.b.t. het in groejes werken. Een derde heeft mij gelijk gegeven wat betreft er allemaal mis is met het onderwijs en duidelijk gesteld dat passend onderwijs een inbreuk op de vrijheid van onderwijs is. Vooral dat laatste was verheugend. De vierde is natuurlijk de censor die geen van mijn bijdragen aan dit BLOK geschrapt heeft. Niemand valt mij bij als ik schrijf dat het "de winner gets all"-beleid van BON misschien wel onverstandig is. Ter verduidelijking: Met het laatste bedoel ik niet dat BON een compromis moet sluiten waaraan iedereen zich te houden heeft (een polderoplossing) maardat BON moet eisen dat puur BON-onderwijs mogelijk wordt.

    Ik hoop dat na de zomervakantie meer mensen mijn BLOG zullen lezen en daarop welwillend zullen reageren

  35. TWEE AANTEKENINGEN VOOR “HET

    TWEE AANTEKENINGEN VOOR "HET GEVAL DAT" (er toch een discussie op gang komt)

    Stel dat de tolerantie weer terugkeert in onderwijsland en ouderwets onderwijs weer toegestaan wordt. Bij ouderwets en dus uitvoerig beproefd onderwijs hoort geen duur circus van deskundigen. Welk bedrag zou dan per leerling die ouderwets onderwijs volgt mogen worden uitgegeven? Dat is belangrijk want daarmee kan een school goede ouderwetse leraren   aantrekken.

    Bij 18. juli 2016 – 21:29 | sassoc  [7]

    Sjostakowietsj moest van Stalin muziek schijven die ook door de "arbeidersklasse" geappricieerd werd. Anders wachtte hem de goelagj. Zo extreem zijn we in Nederland niet. Maar de voor alle leerlingen verplichte basisvorming in het onderwijs was wel iets dat daarop leek. Voetbal roept alleen intellectuele nieuwsgierigheid op bij de gedragswetenschappers. Er moet ook ruimte zijn voor gymnasiasten zijn met het gevoel detesto vulgum profanum et arceo. Ik zal toch niet de enige zijn die in een wachtkamer in een ziekenhuis bij het doorbladeren van de daar aanwezig tijdschriften dat gevoel krijgt?

  36. AANTEKENING VOOR IN HET GEVAL

    AANTEKENING VOOR IN HET GEVAL DAT

    Is het niet vaak naïf om te denken dat je je zin kunt krijgen als je gelijk hebt en dat goed kunt uitleggen? Geldt dat misschien ook voor BON met betrekking tot het onderwijs en de onderwijsstructuur?  In of aan het onderwijs werken meer mensen dan er voor de klas staan of leerlingen coachen (vermoed ik). Deze mensen zijn vaak goed af en hebben geen belang bij terugkeer naar vroeger of beter.'Sommige van hen hebben nauw banden met "de Politiek". BON is grotendeels een vereniging van mensen die voor de klas staan. Sommigen van hen zijn zij zo opgeleid dat ze voor ouderwets onderwijs niet geschikt zijn. Die staan natuurlijk ook niet achter BON. Ik denk dat BON in een te zwakke positie zit om zonder hulp van bondgnoten in haar opzet van beter onderwijs kan slagen. 
     
  37. Is het jullie al opgevallen

    Is het jullie al opgevallen dat het woord gelijkwaardig niet meer gbruikt wordt? Ik ben er blij om want er waren 2 redenen waarom dit bijvoeglijk naarwoord mij irriteerde. Meestal kun je de waarde van iets vertalen naar een hoeveelheid geld en dat maakt het dan makkelijk om te bepalen of twee verschillende objecten gelijkwaardig zijn. Zodra dat begrip gebruikt wordt om de relatie tussen de individuele mensen aan te geven zou men ook een ander vertaling van "waarde"  moeten aangeven. Omdat dat niet gebeurd is moet het wel om iets anders gaan dan de gelijkheid van de mensen zelf. Het gaat er in het geval van mensen waarschijnlijk om mensen te behandelen alsof ze van gelijke waarde zijn want  dan hoef je niet meer te definiëren wat je onder de waarde van een mens verstaat.Taalkundig gezien een bizarre begripswending van het woord gelijkwaardig. Het komt neer op het op een andere manier te formuleren dat mensen "gelijk in rechten" moeten zijn en dat is m.i. een conditio sine qua non voor een humane samenleving (niet die van homo homini lupus). Maar waarom werd dan voor deze opvallende herformulering gekozen? Ik vrees dat dat uit een alle Menschen werden Brüder-gevoel dat we zouden moeten voelen.  Maar ik voel dat niet vaak en ik wil er niet toe gedwongen worden terwijl het beginsel van gelijke behandeling voor mij wel sacrosanct is. Wanneer ik dan lees dat de opvoeding er op gericht moet zijn aardige vaardige waardige mensen voort te brengen vrees ik dat het er niet alleen maar om gaat mensen een bepaald gedrag aan te leren maar ook om bij hen een bepaald gevoel te interneren. Poging tot Menschenbildung zoals op sommige plaatsen in de wereld geprobeerd is de "proletarische Mensch" te vormen wat natuurlijk iets anders is als een "gebildeter Mensch"! Het begrip "gelijkwaardigheid" is dan wel uit de roulatie genomen maar de denkwijze die die tot het gebruik van dit woord voerde lijkt mij nog steeds springlevend.
     
  38. BON voelt zich terecht

    BON voelt zich terecht ongemakkelijk als lid van de Onderwijscoöperatie. De Onderwijscoöperatiei s in het leven geroepen om te voorkomen dat in de toekomst de mensen die werken in de praktijk van het onderwijs weer uitgesloten worden bij de besluitvorming over onderwijsvrnieuwingen. Bij BON zijn voldoende mensen aanwezig die de  praktijk van het onderwijs kennen en in die zin is BON als lid van de Onderwijscoöperatie op zijn plaats. Maar de Onderwijscoöperatie is door haar samenstelling tevens een belangenkoepel van lerarenbelangenorganisaties waaronder twee heuse vakbonden en bovendien is die koepel geïnfiltreerd met mensen die de door de politiek gewenste veranderingen voorstaan. BON heeft door een assertieve houding in de Onderwijscoöperatie de politieke besluitvorming  kunnen beïnvloeden maar het lukt haar nog steeds niet om de vloedgolf van ongewente veranderingen te stuiten. Zijn er betere mogelijke bondgenoten om van haar missie een succes te maken?

  39. We kunnen kijken naar de

    We kunnen kijken naar de politieke partijen:

    Zijn er politieke partijen die BON verder zouden kunnen en willen helpen? Mogelijk de SP. De SP wil vooral opkomen voor de zwakkeren in de samenleving maar heeft verder weinig ideologische veren. Zij is veel praktischer gericht dan de PvdA. Zij wil terug naar kleinschaligheid in het onderwijs en ziet ook in dat het utopistisch is te denken dat je bij de huidige verhouding van het aantal leraren/coaches tot het aantal leerlingen mogelijk is efficiënt passend onderwijs te verzorgen door individuele begeleiding van de leerlingen. Maar staat zij ook achter klassikale frontale lessen aan groepen van in aanleg gelijke leerlingen? Dat zou ook inhoudelijk verschil tussen de programma's mogelijk maken (b.v. klassieke talen of Euklidische meetkunde in de eerste  klas van het vevolgonderwijs) maar vereist tevens vroegtijdige selectie. Daarin is de SP niet duidelijk. D66 lijkt voor passend onderwijs in engere zin te zijn maar met een zin als "D66 is een voorstander van passend onderwijs waarbij elk kind een passende plek binnen het onderwijs krijgt" kun je nog alle kanten op. Of zij voor homogene niveaugroepen in het secundair onderwijs is is niet duidelijk. Zij zou furore kunnen maken door het idee te omhelzen dat onderwijs m.b.t. eigen kindern in de eerste plaats de verantoordelijkheid van de ouders is en daarmee kunnen opkomen voor meer vrijheid van keuze en meer keuzemogelijkheden binnen het gesubsidieerde onderwijs. Maar het lijkt er op dat ze zich op het gebied van onderwijs gedeist houdt om in een regeringscoalitie nog alle kanten op te kunnen.
     
  40. Zou BON steun voor vrijheid

    Zou BON steun voor vrijheid van onerwijs kunnen vinden bij organisaties van confssionel bijzondere  scholen of algemeen bijzondere scholen? Wat betreft de eerstgenoemden: die zullen niet tegen meer vrijheid zijn, hebben van vroeger uit een belangrijke positie die ze niet kwijt willen, maar verliezen wel in snel tempo aanhang onder de ouders. Zoals in de politiek vroeger kleine linkse partijtjes zich verenigden in GROEN-links zouden zij een revival kunnen maken als één organisatie voor vrijheid van onderwijs. Wat betreft de laatstgenoemden: Natuurlijk willen ze meer vrijheid voor zichzelf maar hun opvattingen over goed onderwijs staan vaak dichter bij die van de hervormers dan bij die van BON. Zij kunnen dus ook nog verliezers worden als de bezem door het onderwijs wordt gehaald. Bij de eerstgenoemde organisaties, vaak stichtingen, bestaat ook nog het risico datze het streven naar meer vrijheid van onderwijs willen gebruiken om de positie van hun eigen orgnisaties en van de bestuurders ervan te versterken. Wat betreft de laatsgenoemde orgenisties maakt vrijheid van onderwijs met als gevolg het moglijk worden van BON-onderwijs wel een kans. 
     
  41. Bon kan ooik proberen de

    Bon kan ooik proberen de aandacht op zich te richten door van misstanden in het onderwijs te (pogen te)  redresseren.

    Bij Voorbeeld:

    70% % van de studenten economie of bedrijfskunde moet in het eerste jaar afhaken omdat de spoedcursus in de voor deze studies noodzakelijke  wiskunde die in het eerste  jaar gegeven wordt voor die studenten te zwaar is gebleken.

    Voor de betreffende faculteit is dat niet zo erg. Want voor die studenten onvangen zij wel één jaar lang subsidie en door deze strenge selectie via de wiskunde slagen zij er in het vervolgtraject in de studenten op een hoog genoeg eindniveau te brengen. De afval vindt voornamelijk plaats onder de studenten die op het eindexamen voor gemakkelijke wiskunde gekozen hebben. En dat hebben zij vaak mede gedaan omdat 5 slechts éénmaal als laagste cijfer in het trio Wiskunde, Nederlands en Engels mag voorkomen en andere onvoldoendes in dat trio niet toegestaan zijn.

    Voor de economie- en bedrijfskunde-studenten ligt dat anders. Een jaar extra studeren kost hen tegenwoordig veel geld. Dat afvallen wegens een te geoncentreerd wiskundprogramma kan voorkomen worden als de studenten de daarbij behorende tentamina vóór de inschrijving, bij voorbeeld een jaar eerder, mogen afleggen.

    Als BON dat voor elkaar zou kunnen krijgen demonstreert zij een succesje  in haar strijd voor beter onderwijs.

     

     

  42. Sowieso gaat het secundair

    Sowieso gaat het secundair/tertiair onderwijs de richting uit van separate clusters van verwante onderwerpen, binnen breder gedefinieerde "vakken".

    VWO als voorbeeld. Het wordt dan eenvoudig om de gemeten examen/tentamen resultaten (nu eenmalig @ eindexamen-periode) in de tijd uit te spreiden. Anders gezegd  : een leerling doet tussen zijn 14e en 18e levensjaar diverse examina of tentamen-reeksen, die dan eigenlijk onderdeel zijn van een heel eindexamen, in de tijd gesepareerd  –  consequentie van het deel-certificaten-idee.

    Feitelijke bevestiging van de natuulijke gang van zaken in leren. Bijspijker-cusussen horen niet thuis in de universiteit. Zestien-jarige scholieren ook niet.

    En zo zal van lieverlee het karakter van, in dit geval, het vwo onderwijs danig veranderen. Er zullen ook geen 5-en, onvoldoendes dus, meer zitten tussen hen die doogaan naar universitaire fases. Dat op zichzelf zal het universiteits-resultaat omhoog brengen. De popie jopie universiteitelingen, studenten zowel als docenten en staf, zullen zich teugktekken naar bastions van tweede garnituur, de  beste instellingen komen vanzelf boven drijven. Ik durf hier niet te zeggen welke "intellingen van hoger onderwija", welke faculteiten dat zullen zijn  –  we kennen ze allemaal.      

     

  43. k Ik wantrouw, Sassoc, het

    k Ik wantrouw, Sassoc, het clusteren van vakken omdat ik vrees dat de diepgang er onder lijdt. Dat men bij het vak wiskunde ook met voorbeelden komt van toepasingen van dit vak in andere vakken is wel goed. Het laat de bijna universele toepabaarheid van de wiskunde zien. Maar wiskunde moet wel wiskunde blijven. Wiskunde wordt gekenmerkt door een klein aantal aannames waaruit met behulp van bewijzen en symboolmanipulatie  grote, indrukwekkende, volkomen abstracte, maar toch als esthetisce ervaren, bouwsels worden opgetrokken. Zou men bij voorbeeld differentiëren vanuit het onderdeel kinematika uit het vak Natuurunde leren dan verliezen de betreffende personen dat gevoel van universele  toepasbaarheid.

    Ik voel wel iets voor deelcertificaten die vèr voor het eindexamen behaald kunnen worden. Scholen zouden dan geheel vrij kunnen zijn in de manier waarop zij les geven en de bewaamheidseisen die zij aan docenten stellen. Als een manier van onderwijzen niet goed werkt of de leraren onbekaam zijn blijkt dat immers al na twee jaar i.p.v. na het afleggen van het  eindexamen.

    Als je niet wilt dat 16-jarigen naar de universiteit gaan moet je intelligente leerlingen de mogelijkheid van inschrijving op een zesjarig  Bathysarium of Barysarium (denk aan bathyskaaph resp. barometer) bieden. Het huidige vwo is te licht voor intelligente leerlingen. Op dit moment is de overheid juist bezig met het aanbieden van een Tachysium, een spoed-vwo.

    Al BON zich er op dit moment voor zou inzetten dat studenten economie en bedrijfskunde in het schooljaar voorafgaand aan hun eerste jaar op de universiteit een erkend examen over de wiskunde-leerstof van het eerste studiejaar mogen doen worden bij succes de studenten geholpen en stijgt het aanzien van BON

  44. EPILOOG

    EPILOOG

    Bij de oudste bemoeienis van de linksen mat het onderwijs ging het er om alle kinderen dezelfde kansen te geven op inellectuele en culturele opvoeding en scholing voor het uitoefenen van hooggekwalificeerde functies als de kinderen die zo bevoorrecht waren naar het gymnasium te kunnen gaan. Het schooltype gymnasium stond daarbij niet ter discussie. Later heeft voornamelijk de PvdA de kwaliteit van het op de univeriteiten voorbereidend onderwijs verlaagd, is verder leren een plicht in plaats van een recht geworden, wordt onderwijs door de PvdA gezien als een middel om ongelijkheid in de maatschappij te bestrijden en zien de PvdA en de VVD in hun monsterverbond beide onderwijs als een dienstplicht die vervuld moet worden om onze economie te schragen. Met behulp van onderwijskletsmajoors wordt dat verbloemd met kreten als passend onderwijs en leren studeren.

    Het wachten is nu op een politieke partij die aan het hierarchisch-ambtelijk gestuctureerde onderwijs vol bemoeizucht een einde wil maken en de verantwoordelijkheid voor de scholing van eigen kinderen weer onderdeel wil maken van het ouderlijk recht zelf de verantwoordelijkheid te dragen voor de opvoeding van hun kinderen en daarbij hiervoor geschikte scholen te kunnen uitzoeken.

    Dan kan ook het Onderwijs zoals BON dat voorstaat groeien en bloeien.

Laat een reactie achter