En hoe zit het met deze skills?

We dreigen de boot te missen.
Als we onze jongeren willen opleiden voor de toekomst en we blijven ze op dezelfde manier als nu les geven dan gaat er straks iets grondig mis.

Want geen steen zal op de andere blijven. Alles wordt anders. 
Waar we nu coaches, owners, change managers bij de vleet vinden op internet (LinkedIn bijvoorbeeld), zullen er straks totaal nieuwe beroepsbeoefenaren ons moeten vertellen wat we allemaal anders moeten doen. Als we daar nu niets aan doen, kunnen we LinkedIn wel vergeten. Dat zou een ramp zijn.

Wie moeten straks de bureautjes bemannen of bevrouwen die rond het onderwijs rondcirkelen? Wie moeten straks iemand als Maurice de Hond vervangen als de iPad al lang aan de wilgen is gehangen?

Ook al weet ik niet hoe de toekomst eruit ziet over tien jaar,  duidelijk is toch dat we vooral veel neurochirurgen nodig hebben die chips (maar bestaan die dan nog wel?) in vloeibare vorm kunnen injecteren in avondjongeren die om 12.00 uur met de lessen beginnen en de ochtenjongeren die om 5.00 uur naar school (zoiets bestaat mogelijk niet meer, want onderwijs wordt tijd-, plaats- en reukloos) gaan. Die dus op verschillende tijdstippen met hun reflecties beginnen.
Mogelijk hebben we dan spiegelmakers nodig die weten hoe ze leds moeten inbouwen in de voorhoofden van deze jongeren.
Kortom, het wordt hoog tijd dat we eens flink gaan reflecteren over wat we over de komende tientallen jaren niet allemaal nodig hebben. Want de maatschappij verandert, dus moet het onderwijs ook veranderen.
En staatssecretaris Dekker is dan ook helemaal veranderd. Ook die kennen we over tien jaar helemaal niet meer terug.