Er lijkt een misverstand te bestaan .
Voor alle mensen die menen dat ik dit alleen wil doen:
In het begin heb ik steun gezocht bij de collega's op mijn locatie. Reactie: Denise, je gaat te ver.
Daarna probeerde ik middels 2 algemene mails, wat informatie te verstrekken aan al het personeel van de hele scholenvereniging . Zoiets als dat ik hier opschrijf.
resultaat: voor 8 maanden verwijderd van de schoolserver.
vlak voordat ik eraf gegooid werd kreeg ik van collega's mails dat zij met rust gelaten wilden worden.
een enkeling die zachtjes zei: goed zo.
Ik ben naar de MR gestapt: niet voor individuele gevallen. Met het verzoek de personen niet bij mijn dossier te betrekken.
Ik heb steun gezocht bij de FNV, de CNV, de AoB.
elke bond reageert met: als u lid wordt, kunnen we uw mail beantwoorden. a) daar heb ik geen geld voor en b) dat vind ik idioot.
De inhoud van mijn mail is niet interessant genoeg, niemand gaat erop in.
Vlak voor de zitting van vorige week heb ik de AoB gebeld. Men is niet geinteresseerd, ik ben geen lid.
Ik heb Elsevier nu twee keer benaderd. Ik hoor niets meer.
De Volkskrant aangeschreven. : mijn stukje werd niet geplaatst, omdat de door hun geplaatste stukken bedoeld waren om een maatschappelijke discussie op te roepen.
Ja, ik denk dat ik weet wat er nodig is om de erdoor te komen. Ik lees alle jurisprudentie en kijk wat er mis ging.Nee, ik heb bijna geen geld, maar doe dit uit mijn overtuiging, die ik nu niet uit ga leggen. Het heeft niets met godsdienst te maken.
Nee, ik wil dit niet alleen doen. Maar niemand DOET iets.
Ik ga geen ijzer met handen breken, maar kies ervoor het stapje te maken wat ik wel kan. Zie mijn reactie op malmaison bij"kies je manier".
Laat ik iedereen dit zeggen: ik ken meer collega's die me NIET willen spreken dan die me WEL willen spreken.
Dus breek me de bek niet open over samenwerken en samen sterk staan.
Beste deniseleiden,
Beste deniseleiden,
De strijd die je strijdt, kan iemand volgens mij niet voeren als die ook nog een volledige weektaak voor de klas staat. Zo'n strijd vreet aan een mens terwijl leerlingen iemand nodig hebben die niet is aangevreten. Alleen daarom al zouden vertegenwoordigers zo'n strijd moeten voeren.
Waar zijn zulke vertegenwoordigers??
Is dan de optie alleen (tegen een heel team in) een strijd te voeren? Dat vreet nog veel meer aan een mens. Ik denk dat de meeste tegendraadsen uiteindelijk maar hebben gekozen voor het verlaten van het verrotte schip, omdat ze niet langer willem meewerken aan het onbevaarbaar maken van het schip. En die mensen die schip hebben verlaten, missen daarna eigenlijk ook de nodige motivatie voor het verzet, want dat onderwijs, dat ligt intussen achter hen.
En de ouders? Denk je niet dat de meeste ouders er erg gelukkig mee zijn als zoon- of dochterlief tegen weinig inspanning toch een HBO-diploma kan halen? Ik denk van wel. De meeste ouders malen om inhoud maar willen heel graag een hoog diploma voor hun kroost dat wellicht weinig belovend was.
Blijft over de optie een school te vinden met min of meer gelijkgestemden. Maar DAT wordt door de overheid steeds moeilijker gemaakt. Moet de overheid bestreden worden, en dat doe je al helemaal niet in je uppie.
Die ouders, die jij
Die ouders, die jij beschrijft zijn zo dom als een Indiaas echtpaar dat besluit om een vrouwelijke vrucht af te drijven. Wegens het tekort aan meisjes zal een dochter als ze temninste niet als wegens haar zeldzaamheidswaarde ontvoerd en verkocht wordt, zeker een levenspartner kunnen vinden die haar bevalt. Voor een zoon is dat veel moeilijker. Zo ook zullen in Nederland ouders minder trots kunnen zijn op hun HBO-kind als zijn HBO-opleiding niet veel voorstelt en het kind zelrf zal van zijn diploma ook maar weinig plezier hebben als er teveel van worden uitgereikt. Als het kind gemakkelijk een veeleisende HBO-opleiding voltooid zou kunnen hebben heeft het immers veel tijd vergooid. het duurt ook langer voordat hij een baas gevonden heeft die heeft kunnen vaststellen dat hij echt een HBO-diploma waard is. De overeenkomst tussen beide gevallen is dat er veel ouders zijn die niet kunnen doordenken als het over de toekomst van hun kind gaat. Want ook als hun kind geen HBO-diploma kan behalen dat die naam waard is schiet het niets op met een HBO-diploma dat die naam niet waard is en hij wel gehaald heeft.
Politici willen liever herkozen worden dan voor goed onderwijs zorgen. Ouders zijn voor hen, net als oude vrouwtjes voor de banken, goedgelovige theemutsen die je lekker naar de mond moet praten om herkozen te kunnen worden. Maar als ze toch nog iets goeds voor het onderwijs zouden willen doen kunnen zij een alliance met het beginsel van vrijheid van onderwijs en de vrijheid om in een democratie af te mogen wijken van wat de meerderheid wil tot gelding laten brengen. Maar wat moet je als ouder of leraar doen als andere ouders of leraren niet reageren. Hoe krijg je ze zo ver dat ze wel reageren?
En laten we als gelijkgestemde wederopbouwers niet proberen om de domme ouders met verbale argumenten te overtuigen. Zodra er goede scholen zijn zullen ze overstroomt worden door leerlingen wier ouders voor hun kinderen het beste willen.
met alle respect voor de
met alle respect voor de hardwerkenden: het zou al een stuk makkelijker worden als er wat meer mensen gewoon nee zeggen. Wees even eerlijk: wat zegt het, als bijna 300 docenten er blijkbaar niet mee zitten dat een collega van de schoolserver wordt gehaald, omdat ze hen informatie over hun normjaartaak geeft? Ik snap heel goed dat het werk je opslokt. Maar de tijd is voorbij dat dat je excuus is om je mond helemaal niet open te doen. Had het helemaal geen effect gehad, als de manager 10 mensen met vragen voor zijn neus had gekregen? Er was er niet 1.
in andere landen noemen we
in andere landen noemen we zoiets censuur. Of hebben we er een beschaafder omschrijving voor, zodat we ons hoofd nog langer in de grond kunnen houden. IK HEB OP PAPIER DAT IK EEN TWEEDE KEER VAN DE SERVER WORDT VERWIJDERD, OMDAT IK MET COLLEGA'S OVER BELEID WIL PRATEN. Als je je wat minder werk in je strot zou laten douwen, zou je de tijd hebben om om je heen te kijken.
Inderdaad Denise. Het tweede
Inderdaad Denise. Het tweede grote probleem binnen het onderwijs, na de managers, is de grote massa bangige collega's. Intimidatie en censuur werken perfect in zo'n verziekte werkomgeving.
Ik heb, Denise, in “kies je
Ik heb, Denise, in "kies je manier" het idee van een mass action genoemd. Omdat je nu toch een ingevoerde advocaat in de arm genomen hebt zou hij misschien jou kunnen en willen zeggen of zo'n actie uitvoerbaar is en een goede kans van slagen heeft. Dat menig collega van jou overgegaan is op een parttime aanstelling en jij je recht gekregen hebt voedt de gedachte dat je daarmee succes zou kunnen oogsten. Bovendien win je daarmee voor BON een belangrijke propagandaslag. Zoals ik al geschreven heb zou het een juridisch probleem kunnen zijn dat er meerdere schoolbesturen zijn en een mass against mass action niet mogelijk is. Het lijkt het me in elk geval de moeite waard om er even naar te (laten) kijken.
Malmaisom,
Malmaisom,
ik ben bezig aan te tonen hoeveel uur ik werk en dat ik dat uitbetaald wil krijgen. Ik zie duidelijk voor me hoe ik dat moet doen. Ik hoop binnen twee weken de eis te posten. Het is al erf fijn dat ik een advocaat heb, waar ik niet mee in gevecht hoef. Daar heb ik al genoeg andere voorbeelden van meegemaakt. Dat is pas echt slopend. Dan kom je nergens.
wat ik nu heb, is het bewijs dat een bestuur het geen probleem vindt een docente te ontlaan die geschikt is voor het werk wat ze doet en voor wiens functie op hetzelfde moment een vacature is.
Ik begrijp je gedachtengang, maar ik volg die van mezelf met de energie die ik op kan brengen. Ook van teveel voor anderen doen kun je heel erg ziek worden. Ik bewaak mijn gezondheid. Kleine stapjes, die stevig verankerd worden.
Zo draag ik mijn lesstof over en zo handel ik zelf.
Denise
aan Denise:,
aan Denise:,
Het ging er bij mijn vraag om te weten te komen of zo'n mass action in dit geval enige kans van slagen zou hebben. Zo ja, dan zou ik het bestuur gevraagd hebben om dat verder uit te zoeken. Het winnen van zo'n action lijkt mij een groot en belangrijk succes voor BON. Zo, nee, dan kan ik het idee uit mijn gedachten bannen en die voor iets bereikbaars inzetten! Het verbaast me al een hele tijd dat besturen ongestraft mensen voor een full time baan kunnen benoemen waarvan ze weten dat die meer tijd kost. Dat gebeurt bij mijn weten nergens anders. Als een capabele hooggeplaatste over langere tijd meer dan 40 uur in de week nodig heeft om zijn baan te naar behoren vervullen wordt voor hem meer personeel aangenomen.
Seger