Redt de boekhandel?

Aleid Truijens heeft het in de Volkskrant van vandaag over de afname van het aantal zelfstandige boekhandels en de verschraling van het aanbod in de winkels die er nog wel zijn. En inderdaad, ik bemerkte onlangs dat een goede traditionele boekhandel in Vlaardingen met een ruim aanbod nu ook is overgenomen door zo’n type winkel met allemaal dezelfde 40 titels, prominent uitgestald en verder weinig op voorraad. Ik heb zelf vroeger in de boekhandel gewerkt en wij vonden het een must om veel op voorraad te hebben en als  vanzelfsprekend die titels uit te stallen en te etaleren die we zelf belangrijk vonden. Misschien bedrijfseconomisch minder slim, hoewel je daarmee natuurlijk wel een bepaald type klanten trok, laat ik zeggen een culturele elite, mensen uit de wereld van de cultuur, wetenschap, onderwijs en verder iedereen, die wel eens meer las dan de Lach bij de kapper. Nu kan dat kennelijk niet meer. Overal “Vijftig tinten grijs” en de goede boekhandel is steeds minder een cultureel ontmoetingscentrum waarin je met verkopers en andere klanten van gedachten kunt wisselen over nieuwe titels en  andere culturele en politieke onderwerpen. Het zal wel niet tegen zijn te houden zoals je ook steeds minder groenteboeren, slagers en slijterijen ziet maar jammer is het wel.

Aleid Truijens wil de overgebleven boekhandels redden door iedereen aan te sporen de boeken via deze winkels aan te schaffen of te bestellen, want het op voorraad hebben van niet zo courante titels wordt bedrijfsmatig steeds onvoordeliger, hoewel van de andere kant meer klandizie ook meer direct aanwezig aanbod kan creëren. Dat is nodig wil de boekhandel weer de functie krijgen van ontmoetingsplaats, want niets is leuker in een boekhandel dan boeken in handen te nemen, erin te bladeren en er iets over zeggen. Maar dan moeten die boeken er wel zijn. Of dit realitisch is?

 Goed literatuuronderwijs kan natuurlijk ook een stimulans zijn scholieren attent te maken op bijzondere titels;  erop wijzen dat er in de literatuur meer te koop is dan Kluun en Heleen van Royen. Nelleke Noordervliet liet gisteravond in Zomeravond een paar leuk gemaakte filmpjes zien in het kader van één of ander poëzieproject. O.a. met het gedicht “Er is een grote norse neger” van Lucebert. Er wordt gelukkig nog wel geprobeerd de literatuur onder de schoolgaande jeugd aan de man te brengen en dat is zeer prijzenswaardig. En misschien krijgen de boekhandels daardoor weer wat meer aanloop. En wordt tevens wat tegenwicht  geboden tegen die onzinnige pleidooien voor het afschaffen van onderwijs in spelling en grammatica.