Is de terughoudendheid van BON nog wel rechtvaardigbaar?
Het schip van Staat volgt in de zee van het onderwijs een volstrekt verkeerde koers. In plaats van in het Lager onderwijs de overhead en de bestuurskleilagen resoluut opzij te schuiven en weer te vertrouwen op de onderwijzers zelf laat het die lagen relatief groeien en stelt het de onderwijzers voor de klas voor een onmogelijke opgave: In grote heterogene klassen onderwijs te geven op een manier waarop dat in grote heterogene klassen niet kan. Ook in het secundair onderwijs is het helemaal mis gegaan en is er geen reden om aan te nemen dat het bij het huidige beleid niet verder mis zou gaan. Is het juist dat BON aan de kant blijft roepen dat de regering het fout doet maar dat verder laat gebeuren? Is politieke neutraliteit voor BON nog steeds de beste weg om tot beter onderwijs te komen of gaat ze haar invloed verliezen omdat ze te lang vastgehouden heeft aan een een goede verstandhouding met blunderende of gekwiekste machthebbers? Als BON een goede kans voorbij heeft laten gaan, bij voorbeeld door de zaak nu niet op scherp te zetten verspeelt zij de kans om na een Zusammenbruch nog een grote rol te spelen. Anderzijds schiet BON er natuurlijk weinig mee op om haar hakken nu in het zand te zetten als zij niet voldoende in staat is om daar bekendheid aan te geven. Voor “verzet tegen Jet” zou BON veel steun kunnen krijgen. Ze hoort tot de nieuwe toplaag van veelverdieners die zich kenmerkt door vele toegelatenen die na een mislukking in hun job met nog meer geld naar huis gaan dan ze “verdiend” zouden hebben door hun werk goed te doen. In elk geval wordt zij sedert zij toetrad tot het College van Bestuur van de Universiteit van Amsterdam en de Hogeschool van Amsterdam met deze mensen geassocieerd. En bij iemand die zich aan een socialistische partij gebonden heeft roept zo’n positie waarin zoiets kan gebeuren extra wrevel op. Menigeen zal haar zien als een salonsocialist. De leraren waren tot nog toe in grote getale PvdA-gezind. Op dit moment moet het mogelijk zijn om hen van deze partij los te scheuren. Asscher en Samson genieten weliswaar in het algemeen veel sympathie maar die zijn niet rechtstreeks hun broodheer of brooddame. Mijn inziens moet BON niet langer aan de kant blijven staan.