niemand wil beter onderwijs

Wie wil er eigenlijk beter onderwijs? Beter onderwijs is onderwijs met beter leerresultaat. Beter onderwijs eist leerlingen die harder werken. Denk maar niet dat de leerlingen of studenten daar zelf om gaan roepen.
Verder eist beter onderwijs beter gedrag, zeker indien les wordt gegeven in groepen. Daarvoor moeten ouders beter gaan opvoeden. Het roepen of ongedurig rondrennen moet door een striktere opvoeding worden beperkt. Die ouders zien je komen! Bekijk het even. Ze hebben andere zaken aan hun hoofd.
Dan zijn daar de docenten. Beter onderwijs eist een hoger niveau van de leerstof. Dat betekent nog meer gedoe met inerte klassen of strengere eindexamens. Hoe zouden ze daar vóór kunnen zijn? Bekijk het even. Ze kunnen nu al hun stof niet kwijt.
Dan heb je schoolleiders en besturen. Die willen marktaandeel, dus vooral veel leerlingen in huis. Een hoger niveau betekent strengere selectie aan de ingang. Ze zien je komen, die bestuurders. Het kost leerlingen.
Er is maar één conclusie mogelijk: Er zit helemaal niemand te wachten op beter onderwijs. Roepen om beter onderwijs is net zoiets als roepen om hogere belastingen. Iedereen zal toegeven dat het een algemeen belang is. Niemand heeft er echter zelf zin in. Stop dus dat gezeur over beter onderwijs. Niemand wil dat.

31 Reacties

  1. Niemand wil beter onderwijs…
    …maar een aantal bezoekers op dit forum wil dat wel. We moeten maar hopen dat het een afspiegeling is van een groot deel van het onderwijsveld, dat op dit moment nog passief toeziet.

  2. zonder strijd geen overwinning
    Was ooit een algemene wijsheid, ook in het onderwijs.
    Het vernieuwde onderwijs ziet vooral halfgodjes met hulpvragen, waarbij de leerkracht dient te zorgen voor het comfort van de leerling.

    • Halfgodjes….
      Behalve bij mij. Daar staat een meester met een krijtje voor de klas, die verhalen vertelt en geen gedonder tolereert. Hij krijgt daarvoor goede resultaten en waardering voor terug.
      Ik stel het maar tot voorbeeld, juist in deze tijd.

    • Meer geld
      Meer geld is wellicht niet eens nodig. De besteding van veel onderwijsgeld is verkeerd. Dat geld goed besteden zal al een hoop zoden aan de dijk zetten.

    • Niks daarvan!
      Waarom zouden wij, ouders die hun kinderen wel goed opvoeden en met de juiste mentaliteit naar school sturen extra belasting moeten betalen zodat andere ouders hun instelling niet hoeven te veranderen? Laat ouders waarvan de kinderen zich op school misdragen maar extra belasting betalen! Of breng alle zich misdragende kinderen in een tuchtschool onder. Als daardoor mijn eigen kinderen beter onderwijs krijgen wil ik daar desnoods meer belasting betalen.
      Seger Weehuizen

    • Genoeg geld in het onderwijs…
      …maar niet bij het primaire proces. En ook niet op de bankrekening van de docent.
      Wel bij de managers en de overbodige overhead.
      Inmiddels is het gezamenlijke eigen vermogen in ons onderwijs gestegen tot 10 miljard euro. Niet gebruikt en ergens, joost mag weten waar, gestald.

  3. Die samengebalde verwoording
    Die samengebalde verwoording in mineur is helaas een goede verklanking van de realiteit. Daarom onderscheid ik mij ook bij BON door te streven naar het erkennen van het recht van zich correct gedragende leerlingen op goed onderwijs. Voor mij betekent goed onderwijs onderwijs in een rustige klas met leerwillige zich correct gedragende leerlingen en met een in zijn leervak hoog opgeleide veeleisende leraar die vaak frontaal les geeft op een school die onwillige leerlingen definitief kan verwijderen. Leerwillig moet bij voorkeur intrinsiek zijn maar hij is niet verplicht om aan schoolgang genoegen te beleven. Als de onverschillige niet-coöperatieve ouders na paar jaar ontdekken dat kinderen met de juiste schoolmentaliteit het best in de maatschappij terechtkomen zal een gedeelte ervan er voor zorgen dat hun kinderen wel naar de door mij beschreven school kunnen gaan. Omdat het VWO het hoogste niveau van het secundair onderwijs is en alle niveaux gedaald zijn moet het niveau van het VWO weer omhoog of moet voortaan VWO op 2 niveaux gegeven worden.
    Seger Weehuizen

    • kwaliteitsschool
      Het is ietwat bot om te stellen dat niemand beter onderwijs wil. Vandaar een nawoord. Bij BON zitten mensen die wel degelijk beter onderwijs voorstaan. Zij vormen een kleine minderheid onder de ettelijke miljoenen landgenoten die als leerling, ouder, docent of bestuurder met onderwijs te maken hebben.
      Neem een voorbeeld aan veldheren. Die taxeren eerst de posities. Wat wil je? Ga je het actuele stelsel hervormen? Dan heb je enkele miljoenen tegenstanders. Je zult kansloos zijn. Al veertig jaar klinken geluiden voor beter onderwijs. Het zakt alleen maar verder af. Beter onderwijs is alleen haalbaar als je kleinschalig opnieuw begint met een kwaliteitsschool. Zoek de ouders die werk maken van opvoeding, de leerlingen die een paar uur per dag onder toezicht willen studeren, bekwame docenten en bestuurders die kwaliteit stellen voor marktaandeel. Blijf dus weg uit scholengemeenschappen of koepels.
      De Gymnasia hebben bewezen dat kwaliteit kan. Er is belangstelling voor. Maar ga niet het hele moeras bestrijden. Je zou verzuipen!

      • @ mineur…Zou het kunnen zijn…
        …dat BON een platform biedt aan mensen die wel ‘beter onderwijs’ willen, maar altijd dachten alleen te staan?

      • majeur
        “Als de berg niet naar mohammed wil komen dan moet mohammed maar naar de berg gaan”.
        Leerlingen en ouders die het onderwijs niet meer vertrouwen moeten inderdaad zelf de vinger aan de pols houden. En net zoals bij de banken: wantrouw alle mooie reclamepraatjes.
        Onderwijs is te belangrijk om aan de school over te laten.

      • Een viervoudige roof
        Ouders die hun kinderen graag BON onderwijs willen laten volgen worden door de lakse ouders, de onderwijsmaffia en de poitici vier keer beroofd. In de eerste plaats worden hun kinderen in het geruïneerde onderwijs minder goed opgeleid maar betalen die ouders daar wel voor via belastingheffing door de overheid. De kinderen verspillen hun tijd dus ten tweede zullen de kinderen later over hun hele leven gerekend minder verdienen omdat ze langer onderwijs moeten volgen om hetzelfde niveau te krijgen als bij goed onderwijs jaren eerder het geval zou zijn geweest of omdat ze zo slecht zijn opgeleid dat ze een lager salaris krijgen. In de derde plaats moeten de ouders meebetalen aan de extra onderwijskosten die al die probleemkinderen met zich meebrengen. In de vierde plaats zal onze economie slechter gaan functioneren omdat er zo veel mensen slecht zijn opgeleid. Daar heeft iedereen last van. Als ouders hun kinderen maar particuliere scholen sturen kan het tijdsverlies lager uitvallen maar blijft het onbevredigende voorgeschreven curriculum een hindernis.
        De politici beschermen de onderwijsmaffia door voor de leerplicht een aanwezigheidsplicht op goedgekeurde scholen in de plaats te stellen en niet voor onderwijs aan leerlingen in de eerste plaats te betalen op grond van behaalde extern afgenomen landelijke examina. Hoe gemakkelijk zouden wij een Atheneum of een Gymnasium konden oprichten als die school of haar leerlingen betaald zouden worden voor een bewezen eindniveau! Om onze kinderen de mogelijkheid het beste onderwijs te bieden zouden er ook alternatieve curricula moeten komen die als het afsluitend examen gehaald is toegang geven tot een aansluitende opleiding
        Seger Weehuizen

      • naar een Haganah
        Ook ik, mineur, zie meer kansen in het opzetten van een parallel circuit dan het vechten voor terugdraaiingen. Maar ik weet dat de maffiabazen, net als de in jouw voorbeeld genoemde andere veldheren, het gevaar van een parallelle organisatie zullen inzien en alles in het werk zullen stellen om haar succes te voorkomen.
        Seger Weehuizen

  4. The tragedy of the commons
    Een leuke metafoor voor dit verschijnsel – dat tragedy of the commons heet – is het verhaal van een aantal boeren die achter een dijk woonden. Geen van die boeren had er direct persoonlijk belang bij om die dijk te onderhouden. Kosten tegen baten afwegend kwam elke boer tot de conclusie dat het beter was zijn aandeel aan het onderhoud terug te schroeven. Zo kwam er van onderhoud na verloop van tijd weinig tot niets meer terecht. Op een gegeven moment brak de dijk dan ook door en was iedereen alles kwijt… Vervang ‘dijk’ door ‘onderwijs’ en de vergelijking is compleet.

    Maar in Holland waren ze gelukkig slimmer. Ze begrepen dat je voor dit soort gemeenschappelijke voorzieningen niet in eerste instantie aan het eigen gewin moet denken, maar juist de handen ineen moet slaan. Door samen te investeren en samen risico’s en verantwoordelijkheden te delen, wisten zij hun veiligheidsvoorzieningen op een zeer hoog peil te houden. Nou maar hopen dat de Hollanders net zo zuinig leren worden op hun onderwijs als op hun dijken…

    • Nou maar hopen dat…
      ‘Nou maar hopen dat de Hollanders net zo zuinig leren worden op hun onderwijs als op hun dijken…’

      De ervaring heeft geleerd dat dat niet zo is.

    • Mooie vergelijking
      Mooie vergelijking Bram, het lijkt ook wel een pleidooi voor het socialisme. Individuele belangen kunnen die van de samenleving tegenwerken, zeker als mensen alleen op korte termijn kunnen denken.

      • Demokratie, omdat zij de minst slechte is
        Een andere paradox is dat de tijd er aankomt dat we moeten oproepen tot burgerlijke ongehoorzaamheid tegen de regering en een parlement dat we zelf gekozen hebben. De reden is dat andere ouders en overige kiezers beleidsvoornemens die niet op onderwijs betrekking hebben zwaarder laten wegen dan de verloedering van het onderwijs. Het duurt hopelijk niet lang meer voordat BON-leden en bezorgde ouders op het malieveld gaan roepen “weg met de politici”. Marchons!
        Seger Weehuizen

      • Ik pleit niet voor
        Ik pleit niet voor socialisme, omdat er ook heel veel zaken zijn die je maar beter aan het privé initiatief kunt overlaten. Te denken valt daarbij bijvoorbeeld aan de productie van voor consumptie bedoelde goederen. Productie en consumptie houden elkaar op een keurige manier draaiende via het marktmechanisme. Geen vuiltje aan de lucht. Sterker nog: onder het communisme vielen zaken als voedselproductie op een dramatische wijze stil, omdat deze collectief georganiseerd was.

        Maar anderzijds is de markt wel bijziend, alleen geïnteresseerd in de winst op korte termijn. Ik pleit daarom wel voor een actieve rol van de overheid bij die activiteiten die op korte termijn verlieslatend, maar op langere termijn vitaal zijn voor het voorbestaan van een samenleving. Daarbij valt te denken aan infrastructuur, energievoorziening, volksgezondheid, landsverdediging, rechtspraak, ordehandhaving en … onderwijs. De filosofie van Balkenende, die inhield dat de overheid op afstand moest gaan staan en dergelijke vitale functies aan ‘het maatschappelijk midden’ moest gaan overlaten, is dan ook fnuikend voor het functioneren van een land op langere termijn.

        • Balkenende
          Het ‘maatschappelijk middenveld’ is niet de filosofie van Balkenende, maar al tijden die van het CDA. En meer en meer ook van de PvdA en zelfs de VVD. En natuurlijk inmiddels ook D66 en GroenLinks.

          • Buiten het maatschappelijk middenveld
            is niet veel ruimte over. Het middenveld zelf moet dus overtuigd worden.

            Friendly Foe

        • boeren en dijken
          Die boeren zagen heel goed hoe een gemeenschappelijk belang OOK in hun eigen belang was!
          Dit voorbeeld pleit dus zowel voor individuele belangen als voor gemeenschappelijke belangen: want de gemeenschappelijke belangen komen tevens de individuele belangen ten goede.
          Probleem betreffende het onderwijs is dat niet voor elke Nederlander duidelijk is hoezeer zijn individuele belang gediend wordt door een gemeenschappelijk overheidsideaal.
          Waar dit bij de de boeren met hun dijken wel erg duidelijk was.
          Het is ZEER wel mogelijk dat al die individuele belangen met betrekking tot het onderwijs uiteindelijk een heel fraai totaalplaatje te zien geven m.b.t. de belangen van Nederland. Geen wetenschapper die zoiets duidelijk kan aantonen aangezien de in te voeren data veel te divers en te gecompliceerd zijn.
          Waarom we dus beperkte onderwijswetenschappers maar niet zomaar moeten volgen. Dit zou heel best wel eens ten bate van Nederland kunnen blijken te zijn.
          Een Hals met zijn schoolbord en zijn krijtje blijkt meer bij te dragen aan ‘Nederland’ dan een vernieuwer zich had kunnen voorstellen!

          • sommige boeren zagen het anders
            Willem van Oranje wilde landerijen onder water zetten om Leiden te kunnen verlossen van de omsingeling door de Spanjolen.
            Daar waren vele boeren helemaal niet van gediend!
            Alleen een schadeloosstelling zou hen over de brug kunnen helpen. Maar… ook de Spaansgezinde boer???
            Waarmee de kwestie algemeen belang versus individueel belang nooit volledig opgelost kan worden. Ook hier spelen persoonlijke overtuigingen en sentimenten een belangrijke rol.
            Ooit was er in het onderwijs ruimte voor dergelijke gradaties.
            Die ruimte wordt echter meer en meer ontnomen door lieden die schijnen te weten wat ‘Nederland’ en ‘Europa’ willen.
            We zijn al dichtbij een overtreding als we anti-Europees denken.
            Waarmee onderwijs dus al helemaal niet anti-Europees mag zijn!

          • Het ijs als wapen…
            In de Tachtigjarige oorlog zijn we het ijs zelfs gaan gebruiken als instrument in de tactische oorlogsvoering.
            Tijden het beleg van Haarlem werd op 28 januari 1573 door de bewoners een uitval uit de stad gedaan om 170 met voedsel en munitie geladen sleden, door de Prins van Oranje georganiseerd, binnen de stadsmuren te laten. De Spanjaarden waren verbaasd over die sleden, maar nog meer over die vliegensvlugge Hollanders op hun wonderlijke klompen met ijzers eronder, ongrijpbaar en nog vlugger dan de wind.
            Ze waren niet te pakken en de Spanjaarden hadden daar geen antwoord op.
            Velen hebben zich het leven gered door op de schaats of met de slee aan de Spanjaarden te ontsnappen.

    • een onvoltooid sprookje
      In TROUW staat ook een verhaal dat tot een dijk van een sprookje met een mogelijk happy end waaraan het onderwijs een voorbeeld zou kunnen nemen. Het gaat over de thuiszorg. Net als voor het onderwijs zijn daarvoor grote organisaties ontstaan vol managers en afdelingen zoals personeelszaken, administratie, communicatie en marketing`. Maar een zekere wijkverpleegkundige uit Almelo, Jos de Blok, richtte een platte organisatie voor thuiszorg op zonder managers, intakers en planners, “ondersteund met een vriendelijk computernetwerk” en een landelijk ondersteuningsbureau met helpdesk. Deze organisatie, Buurtzorg genaamd, getreden uit de schaduw van het zorgsysteem (pomovenda A. van Dalen), blijkt efficiënter te werken dan de eerder genoemde bureaukratische thuiszorgorganisaties en heeft zowel een hoge cliënttevredenheid als een hoger medewerkerstevredenheid. In het onderwijs zou het voorbeeld van de Blok nagevolgd kunnen worden als de overheid geen onoverkomelijke belemmeringen zou hebben opgeworpen. Pas als wij de overheid kunnen dwingen om de belemmeringen weg te nemen kunnen wij in no time voor goed en efficiënt onderwijs zorgen.
      Marchons!
      Seger Weehuizen

      • In Brabant is…
        …de wijkverpleegster weer van stal gehaald.

        Overal komt men terug van eerdere vernieuwlingen, behalve in het onderwijs.
        Komt door onze huidige lakse minister.

  5. LAKS en bevoegde docenten
    LAKS wil bevoegde docenten. Natuurlijk wil LAKS dat. Iedereen wil datgene krijgen, dat gratis is. Als alle docenten bevoegd zijn, kost die kwaliteit de leerlingen geen cent. Het beeld past in een claimcultuur: zorg dat je voor je geld het beste krijgt. Zulk streven leidt niet tot beter onderwijs. Onderwijs is geen consumptie, waarbij je een gunstige prijs/kwaliteit verhouding zoekt. Onderwijs is een hoop werk. Opvoeders, leerlingen, docenten en bestuurders getroosten zich een flink karwei of menige frustratie. Een gezonde onderwijscultuur is voor alle betrokkenen een persoonlijke opdracht. Claimen of een zak met geld uit Den Haag achterna lopen, is een verkeerde houding. De claimers zoeken consumptie. Ze kunnen gemist worden als kiespijn. Zoek degenen die in de school een opdracht zien. Laat LAKS komen pleiten voor zwaardere huiswerkeisen of gedragsselectie, niet voor gratis ontvangen. Dan zal ik LAKS welkom heten.

    • Bevoegde docenten
      Het lijkt mij een hele redelijke eis dat ‘de consument’ een bevoegde docent wil. Wil u een piloot met een vliegbrevet voor uw volgende vlucht of mag ik in de cockpit gaan zitten? Als u een operatie moet ondergaan wilt u dan een gekwalificeerde chirurg of is de plaatselijke slager goed genoeg voor u?

      • topdocent
        Je zit het liefst op je luie krent, maar je hebt geld zat en zou graag kampioen worden in hardlopen. Je huurt de duurste en beste trainer in. Daar heb je immers ‘recht op’ en je kunt het betalen. Succes ermee. Succes? Die trainer zou jou een flinke trap onder je krent verkopen.

        • Passend pseudoniem
          Beste Mineur,

          Uw pseudoniem is wel heel passend: wat een portie negatief gemopper komt er uit uw toetsenbord gerold! Volgens mij leest U in de wens om bevoegde docenten dat ‘men’ bevoegde docenten zou willen hebben zodat men zelf niets meer hoeft te doen. Als u inderdaad die mening bent toegedaan, waar is die mening dan op gebaseerd?

          Dat veel mensen (leerlingen en studenten niet uitgezonderd) heden ten dage vinden dat ze op van alles ‘recht’ hebben zonder de bijbehorende plichten te aanvaarden ben ik met u eens. Maar een vraag om bevoegde docenten lijkt me nou niet direct daarbij horen. Sterker nog: een bevoegde docent zal de leerling vermoedelijk méér belasten dan die niet-bevoegde docent, gewoon omdat de bevoegde docent in het algemeen beter voor zijn/haar taak toegerust is.

    • Beter is duurder
      Mineur schrijft: “Het beeld past in een claimcultuur: zorg dat je voor je geld het beste krijgt. Zulk streven leidt niet tot beter onderwijs”.

      Sinds wanneer is ‘zorgen dat je voor je geld het beste krijgt’ een onderdeel van een door u aangehaalde claimcultuur? En verder: de betere – dus duurdere – docent leidt wel degelijk tot beter onderwijs.

      Waar u het verband met ‘claimcultuur’ en ‘claimers’ vandaan haalt in het kader van deze discussie is mij een raadsel. Zou u hier eens een toelichting op willen geven? Alvast dank voor de te nemen moeite.

Reacties zijn gesloten.