De huurlingen van de Onderwijshervormingen

De politici onder de onderwijshervormers hebben het boetekleed voor al die ondoordachte en niet correcte maar toch uitgevoerde hervormingen aangetrokken. Zij traden voordat zij de macht naar sectorraden delegeerden op als doortastende veranderaars die overal puinhopen achterlieten. Maar na de vaststellingen van de Commissie Dijsselbloem leken ze vol berouw en goede voornemens te zijn. Door hun voornemen om toch “passend onderwijs” in te voeren maken ze duidelijk dat voor hen het onderzoek van genoemde commissie niets anders dan een show was waarop zij lippendienst praktiseerden. Al vóór de Commissie Dijsselbloem een onderzoek instelde hadden de politici al een groot stuk van hun invloed aan de sectorraden overgedragen en de verdenking op zich geladen zich als stempelautomaat van die raden te beschouwen.
Zowel de politici als de sectorraden hebben door γ-wetenschappers onderzoeken laten uitvoeren die hun plannen moesten legitimeren. Soms hebben die wetenschapper niet aan de wensen van hun opdrachtgevers willen voldoen en dan verdween het onderzoeksrapport direct in een bureaula. Maar vaker wel en er zijn dan ook aanwijzingen dat γ-onderzoekers hun rapport naar de wensen van hun opdrachtgevers toeschreven. Daardoor werden ze als huurling mede schuldig aan de daling van het onderwijsniveau. Er zou dus een onderzoek moeten komen naar de integriteit van personen en instituten die voor het onderwijs onderzoek verrichten en BON moet de resultaten van zo’n onderzoek naar onderzoek paraat houden om in de toekomst aberraties bij het onderwijs te voorkomen. Het Dijsselbloemonderzoek moet dus aangevuld worden met een onderzoek naar de rol van onderwijskundigen om zo de positie van BON te kunnen versterken.
Er bestaan ook bonafide onderwijsonderzoekers,
Het doel van deze draad is de opsporing van onbekwame en leugenachtige γ-wetenschappers die zich met onderwijs bezig houden zodat we extra argumenten kunnen verzamelen om ons tegen slechte onderwijshervormingen te weren

2 Reacties

  1. Psychologen zijn onvolwassen. En pedagogen?
    Een paedaGoog is natuurlijk anders geschoold dan een psychoLoog. Maar iemand die kinderen wil (bege)leiden (ἀγειν betekent zowel de weg wijzen als aanvoeren) moet natuurlijk ook nog een paedoLoog zijn en zich bezig houdeen met de psychè van een jong mens. Daarom kreeg ik rode oortjes toen ik in het artikel “Psychologen moeten volwassen worden” van Jacques Dane in de NRC van vandaag las:
    “In deze context (‘wat niet meer bruikbaar is wordt [door de psychologen] weggegooid, zeker data die alleen maar in de weg staan – op de computer of in dozen’) is het tekenend dat studenten psychologie te horen krijgen dat vakliteratuur ouder dan tien jaar niet mag worden geciteerd, omdat de uitkomsten achterhaald of ouderwets zouden zijn” De psychologen hebben dus weinig fiducie in de duurzaamheid van de door hen gebruikte theorieën. Waarom zou dat voor paedagogen en onderwijskundigen niet het geval zijn?. Hoe durven die γ-wetenschappers met aplomb dingen beweren waarvan ze weten dat het waarschijnlijk is dat ze daar na 10 jaar niet meer achter staan, maar die dan al wel geïmplementeerd zijn? “De kracht van het vak (de psychologie), luidt de hedendaagse opvatting [van de psychologen], ligt in het heden en in de toekomst. Wetenschappelijke vooruitgang en praktische toepasbaarheid zouden niet te vinden zijn in het verleden. Daarom wordt het recente verleden van de psychologie vaak verwaarloosd”. Houden paedagogen en onderwijshervormers er echt wel andere opvattingen op na dan psychologen?
    Seger Weehuizen

    • Psychologie
      Als je literatuur ouder dan 10 jaar niet mag gebruiken kan psychologie nooit als een serieuze wetenschap worden beschouwd.9

Reacties zijn gesloten.