De Trouw brengt een bericht over het belang van taal en rekenen (en burgerschap).
Het artikel eindigt met een leuke opgave voor tekstanalyse:
“Na de rellen in Groot-Brittannië schreef een Britse collega op de website van The Guardian dat veel Britten worstelen om de politiek te begrijpen, terwijl een nog groter deel niet weet hoe ze hun stem moeten laten horen. Een situatie die ook in Nederland dreigt te ontstaan. Een volwaardig burger kan rekenen, lezen, schrijven én heeft inzicht in het functioneren van rechtsstaat en democratie.”
Reacties zijn gesloten.
Klopt
Klopt! Om die democratie te kunnen begrijpen en eraan deel te nemen, moet-ie wel goed kunnen lezen en schrijven.
Klopt niet
En al die hoogopgeleide burgers dan die goed kunnen lezen, schrijven, rekenen maar die geen begrip kunnen opbrengen voor ondoorgrondelijk gesjagger in de politiek? Over onderwijs b.v.?
Niet goed genoeg
Dan is hun onderwijs niet goed genoeg geweest. Misschien hebben ze het daarbij niet gehad over lobby’s, machtsblokken, kongsi’s en wat Dies meer zei (geintje)
Wel goed
is dan hun opvatting over normen en waarden oftewel hun ethische opvoeding.
Maar als de Mammon regeert graait iedereen zijn onverdiende bankbiljetten van de snelweg.
Normen en waarden kunnen heel hinderlijk zijn als je ze na wilt volgen.
democratie ≠ dictatuur van de meerderheid
Bij de meerderheid van de stemmers is nog steeds niet het besef doorgedrongen dat democratie geen staatsvorm mag zijn waarin de meerderheid de minderheid onnodig vertelt hoe ze zich te gedragen hebben. In het Zuid-Limburg van na de tweede wereldoorlog was gemengd zwemmen niet toegestaan. Ook mochten er geen gemengde zwembaden komen voor mensen die konden bewijzen dat ze niet Roomsch-katholiek waren. Dat opleggen van eigen opvattingen aan een minderheid hoort in een echte democratie niet thuis. In Singapoer waren de Moslims (Maleiers) tegen orgaandonatie en transplantatie. Singapoer wordt een pseudodemocratie genoemd maar hier werd wel een heel democratische oplossing gekozen: Omdat de opvattingen van de Moslims hen weerhielden om donor te worden kregen de niet-Moslims voorrang bij orgaantoewijzing. De Singapoerese Moslims hebben zich overigens ondertussen bedacht.
Het onderwijs is typisch een gebied waar een pressuregroep langs democratische weg zijn wil aan anderen oplegt. Democratie op zijn smalst. Het is best mogelijk dat deze pressuregroep zijn mening zelfs aan een meerderheid oplegt. Dat komt omdat de kiezer een pakketkeuze moet maken. Ik denk dat in het schoolprogramma ruimte gemaakt moet worden om de leerlingn op de gevaren van misbruik van de democratie en de mechanismen daarvoor te wijzen.
Seger Weehuizen
Dictatuur
En wat vind je van het verborgen dreigement van de schrijver: “Als je niet méér maatschappijleer in het onderwijs stopt krijg je jeugdrellen zoals in Londen?”
Te gek voor woorden.
meerderheidsdenken en vrijheid van meningsuiting
Dat we [als we de lat te laag leggen] “niet verbaasd moeten staan te kijken als studenten na hun mbo-opleiding denken ….. dat alle politici zakkenvullers zijn zou helmaal niet zo verwonderlijk zijn. Als ze goed op school hebben opgelet zullen ze bemerkt hebben dat in het onderwijs vaak de verkeerde mensen hogere salarissen krijgen. Als de politici dan misschien financieel niet zo goed voor zich zelf zorgen hebben ze er in elk geval geen probleem mee om (semi)ambtenaren die voornamelijk ontregelen en adviesbureautjes flinke sommen geld te geven die mede inzetbaar zijn voor persoonlijk gebruik en daarvoor vaak royaal gebruikt wordt. Ik beschouw mijzelf niet als laag-opgeleid maar ik vraag me vaak af of dat wat ik in Onderwijsland zie gebeuren niet ook elders bij ABP-contributie-betalers en hun externe adviseurs gebeurt. Door het spel van poppetjes uitruilen zorgen veel politici goed voor zichzelf. Als de MBO-ers op school dat meekrijgen hebben ze binnen school maar buiten het klasselokaal heel veel opgestoken.
Nog even over democratie: De vrijheid van meningsuiting wordt geacht daar een onlosmakelijk deel van te zijn. Waarom stonden de Roomschkatholieken de andere bewoners van Zuid-Limburg niet toe om semi-openbare (alleen voor niet-RK-ers) gemengde zwembaden op te richten? Dat was natuurlijk jereinste intolerantie maar tevens een geval van het onderdrukken van de meest eenvoudige wijze van meningsuiting, namelijk een pleidooi dat elke simpele ziel meteen begrijpt, het voorbeeld. Als 51% van de kiezers iets zus wil en 49% zo en er zijn geen belangrijke steekhoudende argumenten waarom de zus-sen en de zo-ers niet het elk op hun eigen wijze zouden kunnen doen maar de zus-sers leggen de zo-ers hun wil op wordt de communicatie door middel van het voorbeeld afgesneden. Een aantasting van de vrijheid van meningsuiting waarop MBO-ers zeker gewezen moeten worden.
Diezelfde intolerantie bestaat ook in Onderwijsland.
Seger Weehuizen
Over Democratie en onderwijs
Singapoer is een stadstaat en je kunt er dan ook te voet veel ontdekken. In de buurt van een museum stond een gebouw met een bord dat mij ervan op de hoogte bracht wat er binnen dat gebouw plaats vindt. De mensen die in dat gebouw werkten bleken de burgelijke staat van de moslimse maleise minderheid in Singapoer bij te houden. De verstandige Chinezen hadden besloten om zich daar niet mee te bemoeien. Misschien niet vanuit zuivere democratische instelling maar omdat het land omringd is door bevolkingsrijke moslimlanden landen van een andere, homogene ethniciteit. Singapoer heeft een “confrontasie” met Indonesië gehad met infiltranten zoals wij die in Nieuw Guinea hadden. Hoe dan ook dat “Laat ze maar in hun eigen sop gaar koken”-politiek heeft alle Singapoerezen vrede en welvaart gebracht.
In Nederland met zijn altijd opgeheven vingertje, een land dat zich graag gidsland noemt, wordt het democratisch gehalte van de autoritair geregeerde stadstaat vaak niet serieus genomen. Maar Nederland heeft wel het recht op vrijheid van onderwijs in de grondwet staan en doet er alles aan om van de betreffende paragrafen dode letters te maken. Onderwijs is bijna zo belangrijk als levensbeschouwing en hebben beide te maken met wat ouders graag aan hun kinderen overdragen of willen schenken. Ze hebben grote invloed op het latere leven en werken van kinderen. Er is een grote groep mensen in Nederland die het grondig oneens is met de ideeën van de meeste politici over onderwijs. Maar er zijn nauwelijks politici die er voor pleiten deze groep zijn gang te laten gaan. Dus welk land is democratiser, Singapoer of Nederland? Ik hoef over het antwoord niet lang na te denken.
Seger Weehuizen
Schrijver
Voor degenen die wat meer willen weten over de schrijfer van dit stuk: zijn LinkedIn pagina.
wel erg verborgen
Nee, daar is te schrijver te intelligent voor.
Ik ken hem.
Maar we weten wel dat er een ontstellend gebrek aan precieze kennis is bij jongeren. Er worden nauwelijks kranten gelezen, informatie wordt flitsend en onnauwkeurig gescand. We weten ook dat jongeren alleen de eerste hits van google razendsnel doornemen. Er is daarom behoefte aan samenhangende basiskennis, ook op politiek en maatschappelijk gebied. Jongeren laten aan het eind van een schooljaar meer dan eens weten dat ze dit vak ‘eigenlijk het belangrijkste vinden’. Die uitspraak laat al meteen zien dat er behoefte is aan nauwkeurige kennis.
Het probleem
is niet alleen ‘het gebrek aan kennis’ maar ook het onvermogen om kennis te verwerven en verwerken. Dat geldt zowel voor maatschappijleer als voor veel andere vakken. Kennis verwerven is verworden tot een sociaal gebeuren waarbij groepsprocessen beslissen over waarheid en waardering.
De NRC-Next brengt vandaag een lang (5659 woorden) essay van Rolf Dobelli (google maar) over de invloed van het bombardement aan nieuws via het internet. Hij beschrijft dat als een verslaving aan lichtverteerbare hapklare brokken die het vermogen tot concentratie, creativiteit en nadenken aantast. Gelijksoortige patronen zie je in het onderwijs. Wie kan er nog met de mond dicht langer dan vijftien minuten zelfstandig werken? Dat lukt hoogstens bij een proefwerk. Mits de docent dan niet loopt te klieren.