www.rijksoverheid.nl/ministeries/ocw/nieuws/2011/01/26/beloningen-onderwijsbestuurders-bevroren.html
Goed nieuws van de rijksoverheid: In elk geval worden de opvolgers van al die mannen-met-te-grote-zakken nu een ietsie pietsie aan banden gelegd. Ze mogen bovendien niet meestijgen (??) met ons salaris.
Een OR kan (als ze tanden hebben) verantwoording van het salarisbeleid laten afleggen.
Benieuwd wat het gaat opleveren. Voorlopig heb ik nog enige scepsis.
Leven in een gekkenhuis
Lees ik het nu goed? Een exta belasting van 100%, te betalen door de organisatie, op dat deel van de honorering van bestuurderen dat boven de 130%-norm uitstijgt. Nog minder geld voor de onderwijsgevenden dus en derhalve ook slechter onderwijs en diploma-inflatie voor de studenten. Een maatregel die net zo raar is als de boete die de onderwijsinstellingen voor te langzaam studerende studenten moeten betalen. Die maatregel zal ook tot diploma-inflatie leiden. Nederland lijkt wel één groot gekkenhuis.
Seger Weehuizen
kiezen voor symptoombestrijding
In den lande betuigen veel commentatoren himmelhoch jauchzend hun bijval voor de maximalisering van de salarissen van de schoolbestuurderen. Gelukkig zijn er ook mensen zoals Hinke die hun hoofd koel houden. Zonder op te roepen om zum Tode betrübt te zijn wil ik er graag op wijzen dat de maatregel een veeg teken is. De hoge salarissen waren immers een gevolg van een systeemfout, namelijk de halfslachtige vermarketing van het onderwijs. Deze maatregel om deze uitwas te bestrijden betekent dat de politici die nu rechtstreeks of gedogend het land besturen geen plannen hebben voor een fundamentele aanpak van de onderwijscrisis en kiezen voor een symptoombestrijding die als middel bovendien best wel eens erger dan de kwaal kan blijken te zijn.
Seger Weehuizen
De Tweede Kamer
vindt weer eens iets.
“De Tweede Kamer vindt het gek dat universiteiten wel en hogescholen kennelijk niet onder de Wob vallen”.
Ze zaten erbij; ze hebben er over nagedacht; ze vonden het goed; maar het is toch (weer) niet geworden wat ze wilden.
Onuitwisbaar staan in mijn geheugen de slotdebatten in de Tweede Kamer over de fundamentele onderwijsvernieuwingen. Een lege kamer op de onderwijswoordvoerders van de fracties na; veel dames; een enkel heer (vd Camp: “leraren willen toch nooit wat”). Zo zijn de basisvorming, de tweede fase, het vmbo; de lumpsum enz ingevoerd. En met hun kortzichtige vierjaarsvisie hebben ze daarmee bijgedragen aan de vele misstanden in het onderwijs.
En nu dan weer de minister op het matje roepen om verantwoording af te leggen over de zelfveroorzaakte wantoestanden. Je zou ze.
juridisering van de maatschappij
Ik begrijp je punt, maar de situatie is uitzichtlozer dan het enkele gesuggereerde feit dat de tweede kamerleden sukkels zijn.
De Nederlandse wetgeving is gebouwd over een heel lange periode en door verschillende mensen in verschillende binnenlandse en buitenlandse gremia. Gemeente, provincie, landelijke overheid, Europa en veel bilaterale overeenkomsten. Ik vergeet alleen in deze opsomming waarschijnlijk al de helft: ik ben gelukkig geen
jurist.
Veel van die wetten gaan over gedeeltelijk dezelfde zaken of blijken bij een interpretatie door een van de vele gerechterlijke instanties plots over voorheen onvoorziene en onbedoelde aspecten te gaan. De juridisering van de gehele maatschappij is een grote inconsistente ondoorzichtige brij. Waarschijnlijk heeft de tweede kamer nooit bedacht dat de universiteiten wel en de hbo’s niet onder die wet wob zouden moeten vallen, maar is het een onvoorzien neveneffect van een scheet die ooit ergens in Brussel of Tietjerkstradeel is gelaten.
1 op 42
Misschien helpt het als we naast een numerus fixus voor onderwijskunde ook eentje voor rechten invoeren?
In een eerder draad is het gegeven uit Amerika al genoemd dat daar op elke ingenieur 42 juristen worden opgeleid. Geen wonder dat zo’n man niet aan zijn eigenlijke werk toekomt.
Minder regelneven, minder beleidsmakers, meer overlaten aan de werkvloer lijkt me zo gek nog niet.
Het vervelende van juristen
Het vervelende van juristen is dat die uit het niets werk kunnen creëren voor andere juristen. Dit hebben ze gemeen met onderwijskundigen. Al dit werk kost geld, geld wat niet aan andere zaken kan worden besteed, bijvoorbeeld aan ingenieurs en leraren.
Ik ben er zeker een voorstander van om voor tal van studies de instroom te beperken, het liefst d.m.v. een toelatingsexamens wat door de gezamelijke universiteiten wordt georganiseerd. De mensen die zich niet weten te plaatsen kunnen kiezen voor een minder populaire studie of afzakken naar een lager niveau danwel een ´ambacht` leren (variërend van iets als schilderen of metselen tot het bouwen van meubels en violen).
Het lijkt me geen slecht idee maar we moeten dan wel waken voor overregulering.
Voor de volgende studies zou men in ieder geval voorzichtig een numerus fixus kunnen invoeren (waken voor stijgende salarissen bij (veronderstelde) tekorten):
– psychologie
– pedagogie
– rechten
– economie
– politicologie
– (technische) bedrijskunde
Voor andere studies zou de numerus fixus juist moeten worden beperkt of worden afgeschaft. Nu de vraag naar zorg sterk toeneemt kunnen de medische specialisten steeds moeilijker de n.f. voor geneeskunde legitimeren met het argument dat de artsen voldoende ervaring moeten opdoen. Te meer daar steeds meer artsen in ´deeltijd` werken. Dan zouden de salarissen wellicht dalen naar een normale hoogte. Ze hoeven niet levenslang 2 ton per jaar te verdienen, ook niet 1 ton per jaar, omdat ze 1 jaar langer hebben gestudeerd.
Ofwel
Een simpele remedie lijkt me om het collegegeld voor enkele van de door Bart genoemde studies flink te verhogen. Misschien kun je daarmee de toestroom van studenten naar allerlei vrijetijdsstudies beïnvloeden. Zelfontplooien doe je dan op eigen kosten en in eigen beheer. Maatschappelijk meer gewenste studies kun je zodoende bevoordelen.
Anderzijds krijg je weer het onvermijdelijke politieke gekakel over gelijkheid en gelijkwaardigheid en mensenrechten enz. Omdat eenieder het recht zou hebben om zijn impulsen op kosten van de gemeenschap bot te vieren.
Kom op!
Menen jullie serieus dat we alleen de B-faculteiten zouden moeten handhaven en dan…vooruit voor de meisjes nog wat talenstudies en daarbij desnoods nog wat historici aanmaken. We worden daarmee als forum écht een karikatuur.
Waar
staat die jongens meisje suggestie Hinke?
Het gaat over maatschappelijk meer en minder gewenste studierichtingen!
Vermoeiende en zinloze discussie
Dat gezeur over studies die wel en niet maatschappelijk de moeite waard zijn, ontsiert dit forum.
Ik vind het te vermoeiend om daar op in te gaan.
Op weg naar een stalinistische of 1984-maatschappij is het natuurlijk heel nuttig om de keuze voor bepaalde studies financieel af te straffen, kinderen te dwingen hun alfa- of gamma-wetenschap als minderwaardig te zien. Maar het maakt de samenleving er niet beter op.
Gezeur
Niet te ver doordraven Phil. Eén van de studierichtingen die onderhand even uitgemergeld is als de oude talen is wiskunde. Massale richtingen als rechten, psychologie, bedrijfskunde, economie kunnen wel wat minder. Dat heeft niets te maken met Stalin of 1984. Je kunt als maatschappij keuzes maken; ook de keuze om niets te doen. Dat is volgens mij niet de goede weg. Indachtig Maslow: zorg eerst dat er voldoende brood op de plank blijft en kijk dan wat er verder nog nodig is.
net zo’n onzin
Die meisjes verzon ik er zelf bij, net zo’n onzin als de rest van het voorstel. Het spijt me te constateren dat de beta’s toch weer aan onterechte borstklopperij doen. Ik zal hen niet aanvallen op de vraag hoe relevant hun vak is, laat hen dan niet de kans krijgen om te pretenderen dat er maar één soort echt wetenschap is. Sorry hoor: kinderachtig is het!
En dan heb ik zo mijn best
En dan heb ik zo mijn best gedaan om uit te leggen dat het mij niet om de studierichting gaat maar om het aantal studenten wat voor die studierichting kiest. Gammastudierichtingen zijn gemakkelijker dan bètarichtingen, iedereen (bij wijze van spreken) wil maar een universitair diploma en bovendien betalen banen die aansluiten op gammarichtingen vaak ook nog evengoed en soms zelfs veel beter dan de bètarichtingen dus krijg je een overschot aan studenten voor die studierichtingen. Heel logisch. Wanneer aangetoond is of wordt dat dit tot maatschappelijk ongewenste en misschien zelfs onaanvaardbare consequenties leidt (denk aan de crisis van vergrijzing, ontgroening, opraken van grondstoffen enz. die we wellicht gaan krijgen) dan kan de maatschappij ervoor kiezen om voor dergelijke studies enkel de excellente kandidaten te subsidiëren. De rest kan dan kiezen voor ofwel een andere studie, ofwel een ambacht ofwel volledig studeren op eigen kosten.
Dat dit als effect heeft dat dan nog meer dan nu al het geval is de rijkeluikindjes meer keuzevrijheid hebben dan de meeste kinderen vind ik een ongewenste consequentie maar dat nadeel moet afgewogen worden tegenover het andere maatschappelijke onderdeel.
Ik gooi maar een balletje op, het is iets waar ik al enige tijd over nadenk.
Het gaat niet om de richting, het gaat om het aantal studenten.
Niemand stelt dat Hinke.
Er zijn zinvolle en zinloze gamma-studierichtingen.
Sociologie is op zich een zinvolle studierichtingen, communicatiekunde, vrijetijdskunde (ik gebruik bewust niet het woorddeel wetenschappen), HBO-psychologie en HBO-rechten lijken mij zinloze studierichtingen.
Hoewel mijn lijstje hierboven niet compleet was en het ook niet mijn intentie was om die compleet te maken mogen deze studierichtingen zeker niet ontbreken op dat lijstje.
Waar het mij om gaat is dat we momenteel voor bepaalde studierichtingen veel te veel studenten aantrekken. In mijn ogen heeft dat minstens twee schadelijke consequenties:
Ik heb dan liever dat die mensen bijv. loodgieter of meubelmaker worden, of dat ze een wiskundige worden, in ieder geval krijg je dan als maatschappij iets terug voor die kosten.
De departementen hebben twee keuzes: het niveau verlagen of heel veel minder geld krijgen aangezien enorm veel studenten zakken. Guess what, ze kiezen voor het eerste. Psychologie in Nijmegen is een concreet voorbeeld hiervan: de docenten hebben het zelf verteld aan mijn zus die daar studeerde.
Eerst een bètaplan maken
Het is duidelijk dat meer bèta’s en minder juristen een aantrekkelijke optie is. Iedereen wil graag werk hebben en vaak ook nog veel geld verdienen en voor de juristen is het gemakkelijk om elkaar aan het werk te houden. Op het moment dat jij er in slaagt om je voor een of ander juridisch karretje te laten spannen heb je minstens één collega aan het werk geholpen, de advocaat van je tegenpartij. Bovendien zorg je zo voor veel vraag naar rechters en dat zijn ook juristen. Liever meer bèta’s want die verrichten immers nuttig werk. Helaas, juristen werken nog vaak lokaal maar de bèta’s maken deel uit van een mondiale economie. De universiteiten van China en India braken grote aantallen bèta’s uit die bereid zijn om onder de prijs te werken die in West-Europa en de VS normaal gevonden wordt. Research en development wordt outsourced. Als het zou lukken om meer bèta’s op te leiden betekent dat in de huidige situatie meer studenten, die waarschijnlijk geen baan zullen vinden, toelaten op dure studies. Natuurlijk vinden alle bèta’s wel een baan maar omdat het waarschijnlijk een vaak slecht betaalde baan is zal Nederland moeite hebben om de bèta-studies vol te krijgen. Nederland moet beginnen met het maken van een plan om de bèta’s nuttig in te zetten voor salarissen die ook managers, juristen en ecomomen deelachtig zijn.
Seger Weehuizen
De toekomst is lasig te voorspellen
ik heb eerlijk gezegd geen flauw idee waar we in Nederland behoefte aan hebben. Meer beta’s? Meer ondernemers? Meer leraren (van welke vakken), meer verplegers en verzorgenden, meer verkopers, meer timmerlieden of hebben we genoeg aan een paar creativelingen die net zo handig zijn met social media als de natlabmensen vroeger met digitale muziek cd’s.
Ik ben voor een andere indeling: ik wil van elke soort de beste. Ik wil de beste automonteurs en verpleegsters opleiden, de beste timmerlieden, de beste buschauffeurs, de beste docenten. Wat mij betreft zelfs de beste paragnonsten, jomanda’s en tweedehands autoverkopers. Ik wil aandacht en eerbied voor elk beroep. Op de eerste plaats avn de beroepsuitoefenaar zelf. Het is onmogelijk en zinloos om te voorspellen aan welke studies we behoefte hebben, maar het is gemakkelijk in te zien dat we goede mensen moeten opleiden. Op elk niveau en in elke sector.
Ik realiseer me dat ik eerder heb gepleit tegen de juridisering en daarmee indirect tegen een overvloed aan juristen, maar ik denk dat .hoge eisen stellen aan juristen een betere beperking is van het aantal dan het instellen van een studentenstop.
O ja… ik wil ook goede onderwijskundigen, communicatie-medewerks en goede managers. Misschien heb ik niet aan al die mensen behoefte, maar anderen wellicht wel en als die dan ergens werken, dan wil ik graag dat het de best mogelijke mensen zijn..
Mijn voorkeur gaat er naar
Mijn voorkeur gaat er naar uit dat via toelatingsexamens de betere en meer gemotiveerde kandidaten worden geselecteerd. Meer gemotiveerde kandidaten zullen zich beter voorbereiden op een dergelijk toelatingsexamen, die motivatie hoeft dus niet direct getoetst te worden.
Het gevolg hiervan zal automatisch zijn dat veel minder studenten starten aan dergelijke studies en dat diegenen die slagen voor het toelatingsexamen na hun afstuderen een hoger niveau hebben aangezien de kandidaten door de bank genomen betere studenten zijn en de opleidingen de lat hoger kunnen leggen aangezien er niet een hoop zwakke kandidaten instromen vanuit het MBO en het HAVO die ook aan diploma moeten worden geholpen (aangezien de universiteiten anders een aanzienlijk deel van de gemaakte kosten niet krijgt vergoed van de overheid (outputfinanciering)).
Van mij hoeft er dan ook geen rigide quotum te zijn, zolang het niveau van de kandidaten maar goed is. De kandidaten die wel thuishoren in een universitaire richting zullen hier alleen maar blij mee zijn. Mijn zus bijvoorbeeld, die op haar sloffen met goede cijfers slaagde (veel achten en negens), daar als student oefenzittingen statistiek verzorgde (ja, een slechte zaak) en aan wie werd gevraagd ofdat ze niet een PhD-traject wilde volgen, zou het heerlijk hebben gevonden als het niveau van haar medestudenten wat hoger lag aangezien haar te zwakke medestudenten om de haverklap domme vragen stelden en het tempo en de moeilijkheidsgraad veel te laag lag.
Mooie analyse, een beetje lef graag
Ik heb dezelfde zorg.
Het is begrijpelijk, hoewel een slechte zaak, dat tegenwoordig ook R&D wordt geoutsourced. Maar wat wanneer er veel meer ingenieurs en veel minder economen zouden zijn?
Zijn het niet vooral de economen die verantwoordelijk zijn voor het opkrikken van de aandeelkoersen en het te weinig kijken naar de maatschappelijke verantwoordelijkheid?
Waren het de ingenieurs of de economen die er verantwoordelijk voor waren dat er zo sterk is bezuinigd op NatLab (geen retorische vraag, ik weet het niet aangezien ik hier te jong voor ben).
Hoe verandert de cultuur in het bedrijfsleven wanneer er meer vakmannen en minder bestuurders, juristen en regelneven zijn?
Zelfs al kost R&D hier meer dan in Azië dan nog kunnen wij veel meer winst maken met die R&D dan dat wij moeten betalen voor die R&D wanneer we dat hier verrichten.
Verdiep je eens in de geschiedenis van IMEC (Wikipedia volstaat), een spinoff van de universiteiten van Leuven, Gent en Brussel, in samenwerking met de overheid. Dat bedrijf is het grootste nanotechnologie-R&D-bedrijf in Europa, de cijfers zijn imponerend. Ook dit bedrijf laat onderzoek verrichten in Azië en de USA maar het verricht ook veel onderzoek in Leuven zelf (Heverlee), daar zijn ze momenteel bijvoorbeeld intensief onderzoek aan het doen naar tal van verschillende soorten zonnecellen, maar ze doen veel meer dan dat. Ze hebben de best denkbare apparatuur en ze trekken bijv. kenniswerkers aan uit Sillicon Valley.
Eyetronics is recenter als spinoff van de universiteit van Leuven begonnen, een promovendus werd gevraagd om dit op te richten. Dit bedrijf maakt ´3D-foto’s, in eerste instantie deden ze dat voor ´gewone´ bedrijven, totdat een filmproducent hun een opdracht gaf en Eyetronics hiervoor een nieuwe technologie ontwikkelde. Nu hebben ze aan veel hele bekende films en videogames meegewerkt, o.a. aan Pirates of the Caribean en aan GTA IV.
Hindernissen
Je kunt natuurlijk ook mensen hier naar toe halen om onderzoek te doen. Maar dan moeten daar geen rare hindernissen voor worden opgeworpen, zoals dit citaat uit het FD van 19 januari 2011 schetst:
“Een professor van een Amsterdamse universiteit wilde onlangs een wereldvermaarde Japanse onderzoeker tijdelijk naar Nederland halen. Hij kwam in een bureaucratische nachtmerrie terecht.
De IND eiste dat de oude diploma’s van de man werden vertaald (à euro 400 per pagina). Zijn ouders in Japan moesten op zoek naar zijn geboortebewijs, dat vervolgens moest worden vertaald door de ambassade. Ook het huidige arbeidscontract moest worden vertaald en gecertificeerd door een notaris. Niemand snapte waarom, en het bezoek was er bijna op stukgelopen.
Onbegrijpelijk
Die internationale toponderzoeker wordt behandeld alsof hij een gewone immigrant is.
Waarom volstaat het niet om bij zo’n man enkel even naar het paspoort te kijken in plaats van dat er zo’n geboortebewijs moet worden geregeld?
Waarom volstaat een bevestiging van een gerenomeerde werkgever niet om te bevestigen dat hij daar werkt in plaats van dat heel dat arbeidscontract vertaald moet worden?
Waarom moet dat diploma worden vertaald terwijl hij een internationale toponderzoeker is?
Waarom moet er €400 worden gerekend voor het vertalen van 1 bladzijde van een diploma? Ik moet ook maar eens een vreemde taal gaan studeren, blijkbaar kan ik er rijk mee worden.
Ondertussen geeft de overheid wel een flinke subsidie per doorsnee-Indiër of doorsnee-Chinees die hier komt werken met als gevolg dat de Nederlandse bèta’s onderbetaald worden. Laten we het maar onder ogen zien, niet alleen op basis van dit incident: de Nederlandse overheid voert wanbeleid omdat de mensen die dit beleid voor de overheid uitstippelen zelf te weinig eminent zijn: een produkt van flutstudies en vriendjespolitiek.